اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٨ بهمن ۱٣۹۵ -  ۶ فوريه ۲۰۱۷

اخبار روز- کرد سنندجی: بلیط های یک یوروئی و پنچ و شش یوروئی هم نتوانست برگ برنده ای برای کشاندن تماشاگر بیشتر به ورزشگاههای محل برگزاری بازیهای جام ملتهای آفریقا باشد. نه مردم گابن در فکر استادیوم های خالی بودند، نه توریستهای فوتبالی در قاره سیاه علاقه ای به سفر برای تماشای دیدارهای این تورنمنت داشتند. از سال ۱۹۶۷ تاکنون، کشور گابن، تحت حکومت و سلطه بانگو هاست. یک محقق در موسسه روابط بین الملل و استراتژیک می گوید: «گابن، به سختی می تواند بدون نفت و مواد معدنی دوام بیاورد.» این کشور همیشه در تلاش بوده تا خود را از وابستگی به نفت و مواد اولیه برهاند، به عنوان مثال سعی کرده بخش های مختلف اقتصادی را بهینه سازی کند، اما بخش گردشگری، همچنان توسعه نیافته باقی مانده است.
یکی از کارشناسان دلیل آن را این گونه شرح می دهد: «گابن برای گردشگری پتانسیل خوبی ندارد، جنگل زیاد دارد و آب و هوای آن استوایی است و سواحل آن زیبایی چندانی ندارد.» میزبان که زندگی اش به صادرات نفت بستگی دارد و در قاره فقرا به تولید ناخالص داخلی متاثر از نفت به فقیر بودن خود در قیاس با سایر کشورهای این قاره افتخار می کند نتوانست از میزبانی این جام درصد ناچیزی هم بر اندوخته اقتصادی و ایجاد بستر اشتغال بیفزاید بلکه با تامین هزینه های برگزاری این تورنمنت نمک بیشتری بر زخم مردم ریخت!
پاکوم موبیله بوبیا، وزیر خارجه‍ی گابون در یک بلند پروازی سیاسی که بوی بد و طعم تلخ داشت به دویچه وله گفته بود: «از برگزاری مسابقات فوتبال جام اروپا در فرانسه دیری نمی‌گذرد، و این کشور نیز در مقایسه‍ی جهانی در یک وضعیت بهتر اقتصادی قرار نداشت. در هر کشوری همچو وضعیت دشوار اقتصادی وجود دارد. اینکه مسابقات جام قهرمانی افریقا در گابون برگزار شود، نیز یک تصمیم دیروزی نیست، بلکه این تصمیم چندین سال پیش اتخاذ شده است.» ایشان هم چنین اضافه کرده بودند که هوادارن خارجی فوتبال تشنجات سیاسی در این کشور را احساس نخواهند کرد.
یک کارشناس اقتصادی بیان کرده: «گابن یک بار تجربه برگزاری رقابت های جام ملت های آفریقا را داشته و خیلی سودآور هم نبوده برای این کشور.» به علاوه، او اضافه می کند که این رقابت ها یک بار ثابت کرده است که حتی برای اقتصاد های محلی هم کارآمد نبوده اند.
در قلمرو زمین چمن نیز جامی که گابن میزبان آن بود نتوانست از نظر کیفی سطح توقع و انتظار اکثریت کارشناسان و مربیان فوتبال جهان را راضی کند زیرا نه شگفتی های زیادی در این تورنمنت روی داد و نه استعدادهای بیشتری شکوفا شد. حتی ستاره های اروپائی تیمهای شرکت کننده نیز نتوانستند قابلیت ها و توانائی های خود را چون بازیهای باشگاهی شان بروز دهند و در واقع صادرات و خروجی بازیکن از این جام قابل شمارش نبود. هر چند تحول در تیمهائی مثل کامرون چشمگیر بود.
بجز بورکینا فاسو که به مقام سوم رسید و کنگو در دور مقدماتی و کامرون با تیم جوان شده اش بازیهای غیرقابل بیش بین انجام دادند سایر تیمهای شرکت کننده همانی بودند که انتظار می رفت. مصر بطور سنتی از مدعیان بود که به فینال رسید. ساحل عاج و زیمبابوه و بقیه تیمهای شمالی آفریقا نیز امیدی به کسب عنوان نداشتند. اما تیمهای مطرح تونس مراکش و الجزایر نمایشی داشتند که نشان می داد این تیمها نیاز به تغییر نسل در تیم ملی کشورهای شان دارند. الجزایر شاخص ترین تیم در گروه کشورهای عربی آفریقائی بود که با کیفیت بازی های اش در جام جهانی ۲۰۱۶ تفاوت نزولی زیادی داشت. وقتی به انتخاب برترین بازیکنان این جام توسط کمیته برگزاری این رقابت‌ها نگاه شود قرار گرفتن عصام الحضری سنگربان ٣۹ ساله تیم ملی فوتبال مصر به عنوان بهترین دروازه‌بان این تورنمنت نشانه ای از کمبود و ناشکوفائی استعدادهای جدید است.
فینال جام ملت‌های آفریقا میان کامرون و مصر رکورددار قهرمانی قاره نام داشت چون این دو تیم برای سومین بار از سال ۱۹۸۶ تعیین کننده قهرمان آفریقا بودند. مصر به دنبال هشتمین قهرمانی و کامرون به پنجمین جام فکر می‌کرد. یعنی در ۳۰ دوره قبلی این رقابت‌ها بیش از یک سوم قهرمانی‌ها به نام این دو تیم به ثبت رسیده با وجود این سابقه درخشان، انتظار رسیدن به فینال این دوره از هیچ کدام از این دو تیم نمی‌رفت و هر دو به تدریج به شرایط ایده‌آل رسیدند و فینالیست شدند.
کامرون زیر نظر هوگو بروس یک تحول اساسی داشته بعد از آنکه خیلی از بازیکنان اصلی، تیم باشگاهی را به تیم ملی ترجیح دادند و قبل از شروع جام کنار کشیدند. بسیاری این تیم را به‌عنوان «تیم ب» مسخره می‌کردند و وقتی در نیمه اول بازی دوم مرحله گروهی از گینه بیسائو عقب افتادند توقع می‌رفت یکی از بزرگترین شگفتی‌ها رقم بخورد اما با دو گل در نیمه دوم، کامرون به مرحله حذفی صعود کرد. مربی بلژیکی گفته بود: «هدف ما صعود از مرحله گروهی است و بعد از آن هر چیزی امکان دارد.» هوگو بروس، سرمربی تیم ملی کامرون پس از قهرمانی در جام ملت های آفریقا مدعی شد که تیمش هنوز جای پیشرفت دارد. او گفت:" اینکه وقتی من سال گذشته به کامرون آمدم، یک گروه بازیکن بودند که هیچ انگیزه ای نداشتند حقیقت دارد و من باید تغییر ایجاد می‌کردم. آنها برای تیم ملی بازی نمی‌کردند زیرا مجبور بودند، زیرا مربی از آنها خواسته بود. بنابراین تغییراتی در بازیکنان به وجود آوردم و بازیکنان جوان را به تیم آوردم و به تلاش کردن ادامه دادیم. ما تیمی داریم که هنوز در بالاترین سطح نیست.‌ می‌توانیم بهتر شویم ولی فکر می‌کنم تازه در آغاز راه هستیم.
یک روز قبل از بازی فینال دو تیم و غنا و بورکینافاسو برای کسب عنوان سومی جام ملت های آفریقا به مصاف هم رفتند. غنا در نیمه نهائی ۲ بر صفر مغلوب کامرون شد و تیم شایسته بورکینافاسو نیز در ضربات پنالتی ۴ بر ٣ از مصر شکست خورده بود. در بازی رده بندی سرانجام این بورگینا فاسو بود که یک بر صفر پیروز شد و عنوان سومی را کسب کرد.
در دیدار فینال این مسابقات مصر خیلی زود به گل رسید؛ «محمد الننی» در دقیقه‌ی ۲۲ مصر را به هشتمین قهرمانی نزدیک کرد اما کامرون در دقیقه‌ی ۵۹ به وسیله‌ی «انکولو» به بازی برگشت.درنهایت «ویسنته ابوبکر»، در دقیقه‌ی ٨٨، گل دوم را برای کامرون به ثمر رساند تا این تیم به مقام قهرمانی جام ملت‌های آفریقا دست پیدا کند.

رده بندی نهائی
۱.کامرون
۲.مصر
٣.بورکینا فاسو
۴.غنا