• در آخرین روزهای سال و در شرایطی که چند روز دیگر سال نو از راه میرسد کارگران پلی اکریل اصفهان علیرغم اعتراضات مکرری که تاکنون داشته اند موفق به دریافت ۹ ماه دستمزد عقب افتاده خود نشده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۴ اسفند ۱٣۹۵ -  ۱۴ مارس ۲۰۱۷

اتحادیه ی آزاد کارگران ایران: در آخرین روزهای سال و در شرایطی که چند روز دیگر سال نو از راه میرسد کارگران پلی اکریل اصفهان علیرغم اعتراضات مکرری که تاکنون داشته اند موفق به دریافت دستمزدهای خود نشده اند. این کارگران ۹ ماه دستمزد معوقه دارند و هیچکس نیست تا گرهی از مشکلات آنان باز کند.

بنا بر اظهار کارگران این کارخانه، هر بار که آنان برای دست یابی به حقوق معوقه خود دست به تجمع میزنند یکی از مسئولین میاید و قولی میدهد اما از پرداخت مزد خبری نمیشود. قرار بود حدود پانزده میلیارد تومان الیاف موجود در کارخانه به فروش برسد تا شب عیدی از محل آن دستمزد کارگران پرداخت شود، الیاف ها فروخته شد اما خبری از پرداخت ریالی پول به کارگران نشد.
یکی از کارگران پلی اکریل میگوید: از مهر ماه به این سو که کارخانه زیر نظر وزارت صنعت و معدن قرار گرفته است به جای حل مشکل کارگران، دستمزد معوقه آنان از ۴ ماه در آنزمان به ۹ ماه در حال حاضر رسیده است. وی ادامه میدهد نقشه تعطیلی کارخانه با همکاری دولت و سهامدار از همان اول سال کشیده شده بود و به همین دلیل نیز وزارت صنایع نیز کاری برای کارخانه نمیکند. وی می افزاید: تصمیم به تعطیلی کارخانه از اول سال گرفته شده بود، آنموقع مدیر عامل به ما گفت امسال شما بیش از سه ماه حقوق نخواهید گرفت و ما تازه به این نتیجه رسیده ایم که چرا مدیر عامل چنین حرفی زد.
یکی دیگر از کارگران پلی اکریل اظهار میدارد: تا تجمعی میکنیم سریعا اسم مان را میدهند اداره اطلاعات، و ادامه میدهد یکی نیست به اینها بگوید شما که اینقدر تیغ تان می برد چرا حتی یکبار مسئولان دزدی که این شرکت بزرگ را به چنین روزی انداختند و این کارخانه را با ۱۷۰۰ کارگر به روز سیاه نشاندند صدا نمیکنید.
وی ادامه میدهد: تمام تلاش شان این است تا برای همیشه درب کارخانه به این عظمت را ببندند. برای شان مهم نیست که کارگری که ۱۵ سال – ۲۰ سال عمرش را در بدترین شرایط و در تماس با مواد شیمیایی در این کارخانه گذاشته و الان فرزندان بزرگ و عروس و داماد دارد کجا باید برود کار کند و بقیه عمر خود را چگونه زندگی کند.
وی می افزاید: بسیاری از کارگران شب عیدی حتی پول خرید یک عدد نان را هم ندارند و اینقدر از دوست و فامیل قرض کرده اند که دیگر روی شان نمیشود از کسی تقاضای قرض بکنند. این کارگر در پایان میگوید: خدا لعنتشون کنه که فقط زورشون به کارگربدبخت رسیده است.