• سیل در آذربایجان جان بیش از چهل انسان را ستانده است حکومت و رسانه های حکومتی در حال تلاش بر این موضوع هستند که بی تدبیری و بی عرضه گی خود را در مواجه با این امر به گردن قربانیان بیاندازند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٨ فروردين ۱٣۹۶ -  ۱۷ آوريل ۲۰۱۷

در حالی که سیل در آذربایجان جان بیش از چهل انسان را ستانده است حکومت و رسانه های حکومتی در حال تلاش بر این موضوع هستند که بی تدبیری و بی عرضه گی خود را در مواجه با این امر به گردن قربانیان بیاندازند و نه بی تدبیری خود و قبول مسولیت که بلکه کشته شدن قربانیان اخیر را نتیجه بی تدبیری و حماقت خود قربانیان جلوه دهند. به گزارش ایرنا، محمدصادق پورمهدی معاون استانداری آذربایجان شرقی اظهار داشته است که ما از چند روز پیش پیش بینی وقوع سیل را کرده بودیم و با هماهنگی فرماندار، بخشدار و نیروهای نظامی و انتظامی هشدارها و پیش بینیهای لازم را در مورد مواجه با این امر داده بودیم (١). ایشان ادامه می دهد که بی توجهی مردم به هشدارهای ما باعث شد که عده ای ازهموطنان بدون توجه به هشدارهای امنیتی برای عکس یادگاری گرفتن و سلفی گرفتن در جاهای خطرناک جمع بشوند که باعث کشته و مفقود شدن تعداد بیشماری از این هموطنان شده است. روز بعد وزیر نیرو هم همین ادعا را تکرار کرد و این طور شد که روزنامه و سایتهای حکومتی و مخالف حکومتی تیتر بزنند "که تماشاگران را سیل برد!"
تماشاگران را سیل برد معنی اش چیست؟ معنی این جمله کوتاه این است: دولت جمهوری اسلامی ایران و مسولان استان آذربایجان شرقی گُل و بلبل هستند و هیچ تقصیری در قضیه پیش آمده ندارند، فقط قربانیان انسانهای حرف گوش نکن و بی مسولیتی بودند که قربانی گوش نکردن به حرف و راهنمایی های مسولین دلسوز و با تدبیر و کاردان شدند. اینکه قربانیان برای سلفی گرفتن رفته بودند و یکدفعه سیل آمد آنها را برد القای نگاه تحقیرآمیز به قربانیان است. قربانیان نه تنها از انسانیت شان تهی شده اند بلکه آنها انسانهایی نادان و أمل به تصویر کشیده میشوند که حتی لایق همدردی هم نیستند. و اینچنین میشود که در مملکت گُل و بلبل جمهوری اسلامی ایران مـرگ قربانیان مایه تمسخر و جوک و انبساط خاطر کاربران شبکه های اجتماعی میشود. مردمان قربانی لایق بلایایی هستند که بر سرشان می رود و خود مقصر شرایط موجود هستند، این منطق اساسی بمانند این منطق قدیمی است که قربانی تجاوز جنسی حتماً با زیبایی یا بی حجابی اش خود باعث شده است تا تجاوز کننده تحریک بشود و به او تجاوز بکند. ما در سرزمینی زیست می کنیم که سنگ را بسته اند و سگ را گشاده اند!
اما چرا مسولین جمهوری اسلامی ایران توپ را به زمین قربانی می اندازند و کشته شده گان را قربانی بی تدبیری خودشان و جلوه می دهند؟ در این میان نقش این مسولین آیا بیش تر از چیزی مانند برگ چغندر نیست؟
محمدصادق پورمهدی از پیش بینی این قضایا و هشدارهای لازم به سیل سخن گفته است! این هشدارهایی که ایشان از آن سخن می گوید کجاست، از کدام رسانه جمعی این هشدارها به مردم داده شد؟ چه برنامه ریزی در داخل شهرها و روستاها برای مقابله با این امر انجام گرفت؟ بعنوان کسی که تخصص من از مدیریت بحران سطحی است با عطف به اطلاعات عمومی می دانم که در ستاد بحران مکانهایی که پرخطرتر هستند از دیگر مناطق کم خطرتر متمایز هستند و اصولاً این مناطق سابقه ای از بحران و خطر را در سالهای قبل داشته اند و در موارد اینچنینی دولت و نماینده دولت در استان با مشخص کردن این مناطق می تواند از قبل در آنجا پیش بینی لازم را بکند و اگر احتیاج به تخلیه داشته باشد حتی می تواند با توسل به قوه قهریه آن مناطق برای جلوگیری از خسارات جانی به اجبار تخلیه بکنند. حالا این سوال پیش می آید کسانی که میلیونها تومان بودجه مملکت را بعنوان ستاد بحران و متخصصین ستاد بحران مصرف می نمایند اگر پیش بینی لازم را کرده اند چه کاری و چه اقدامی برای مقابله با این بحران انجام داده اند؟ با فرض محال اینکه اصلاً این عده تماشاگر بودند و نگران و کنجکاو بودند که این سیل تا کجا ادامه خواهد یافت، نیروهای نظامی و امدان رسان کجای این قضیه هستند؟ مسولین این نظام گل و بلبل با توسل به اطلاعات و تدبیرشان که ادعایش را می کنند از کدام شبکه تلویزیونی و رادیویی مناطق بحرانی را به مردم را معرفی کرده اند و راهنمایی های لازم را به مردم گرفتار دادند؟ با تلویزیون و رادیو نتوانستند یا با کدام بلندگو و با کدام اکیپ رهپسار مناطق بحران زده شدند و تا مردم را از بحران سیل رهایی بدهند؟ اصلاً اکثراً این افراد و مسولین در شبکه تلگراف هستند با کدامین پُست به مردم قبل از وقوع حادثه هشدارهای لازم را داده بودند؟ بعنوان کسی که ساکن آذربایجان هستم و با مدد رسانه های اجتماعی با بعضی از دیگر ساکنین شهرهای بحرانی ارتباط برقرار کردم باید بگویم حضور دولت در سطح شهر در حد صفر بود. نه هشداری داده شده بود و نه کاری برای پیشگیری انجام شده بود. اگر واقعاً کسی سندی و یا عکسی از آماده بودن و حضور نیروهای امدادی قبل و حین وقوع حادثه دارد انتشار بدهد تا کور شود هر آنکس که نخواهد ببیند! نکته جالب هم اینجاست که کارهای امدادی هم در ساعات اولیه که بسیار حیاتی است اکثراً بصورت خودجوش از طرف خود مردم شهر و روستا انجام می گیرد و مردم چون ذهنیتی از امداد رسانی دولتی ندارند اصولاً انتظاری هم از دولت ندارند که به آنها در این جور مواقع کمک کند، انتظار از کسی می رود که سابقاً تاریخچه ای از برآوردن این انتظارات داشته باشد اصولاً دولت و مسولین جمهوری اسلامی بعد از حادثه و تلفات سر می رسند و اتفاقاً خود آنها هستند که با قربانیان حادثه عکس یادگاری می گیرند و تا بعداً عکس خوشگل خود را با بدبختی مردم حادثه دیده زینت بخش تابلوهای انتخاباتی خود بکنند. دولت و مسولین جمهوری اسلامی ایران با فرار از از قبول مسولیت بی تدبیری و بی عرضه گی خود را در مواجهه با حوادث به گردن مردم می اندازند تا هم خود از فشار افکار عمومی رهایی بیابند و هم مردم را توده ای بی عقل و مضحک جلوه دهند که لابد لایق حاکمان بی عرصه ای مانند خود آنها هستند! ما با حکومتی مواجه هستیم که در مقابله با تجمعی چند نفره در عرض نیم ساعت هزاران نیرو از أقصی نقاط کشور به آذربایجان یا دیگر نقطه ای که تجمع برگزار می شود فرستاده می شود در حالی که وقتی سیلی و یا بلایایی طبیعی اتفاق می افتد تا دو روز بعد از حادثه بجز حدس و گمان، هیچگونه تصوری از خسارات و یا نحوه اتفاق انجام شده در مناطق مورد بحث موجود نیست! دولت جمهوری اسلامی بهتر است بیش از آنکه مردم و قربانیان را مقصر جلوه دهد خود پاسخگوی بی تدبیری و بی کفایتی خود باشد. این دولت و مسولینش بجای یافتن ریشه های بحران که ریشه اصلی اش بی کفایتی خود آنها هستند در حال پاشیدن نمک به زخم قربانیان سیل آذربایجان هستند. خلق آذربایجان نمک پاشی بر این زخمها توسط مسولین بی کفایت و اعوان انصارش را از یاد نخواهد برد، خاطره چنین روزهای تلخی است که تصمیم ما برای خلق آینده ای بهتر را صیقل خواهد داد. اعتراض بر علیه این بی کفایتی دولت و استعفای مسولین بی کفایت که به زخم مردم آذربایجان نمک پاشیدند و عذرخواهی از خانواده داغدیده قربانیان کمترین خواسته ای که این مسولین بی کفایت باید با توسل به اراده عمومی مجبور به انجامش بشوند.

گزارش از: معصومه قربانی

１- www.irna.ir