اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۱ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۱ می ۲۰۱۷

 روز اول ماه مه روز اتحاد جهانی طبقه کارگر را به همهی کارگران جهان و ایران و کردستان تبریک می گوئیم و به همهی پیکارگران ضد سرمایهداری و به رهبران و فعالین طبقه کارگر و به همهی کارگران زن و مرد که پیکار می کنند و برای رسیدن به دنیای برابر و آزاد و عدالت اجتماعی و سوسیالیسم ادامه در تلاشند، درود می فرستیم.
روز اول ماه مه روز جهانی کارگر بیش از صد سال است به سمبل همبستگی جهانی طبقه کارگر در سراسر کره خاکی تبدیل شده است، در دنیای کنونی که حرص و ولع بی پایان سرمایهداری میلیاردها تن از ساکنان جهان را به فقر و سیهروزی شدید گرفتار کرده است، در عین حال به سمبل اعتراض جهانی کارگران تبدیل شده است.
یک و دهه و نیم اول قرن بیست و یکم، جامعه جهانی چشم انداز امید بخشی را نوید نمی دهد. در حالیکه فن آوری و تکنولوژی و انفورماتیک و علوم در همهی بخشهایش خیرهکننده پیش می تازد و دگرگونی های چشمگیری که حتی بشریت خالق آن را به حیرت انداخته است، نشانی از کاستن از نابرابری و استثمار و بردگی و فقر و بی عدالتی با خود ندارد. به نظر می رسد این پیشرفت ها بیش از هر زمان دیگری به خدمت تحکیم پایههای نظام ناعادلانه سرمایهداری و استثمار طبقهای به دست طبقه دیگر درآمده است. جهان هستی بسیار پیش از هر زمانی به دو قطب و دو اردوی کار و رنج و چپاولگران آن تقسیم شده است. چپاولگران رنج و هستی انسان دیگر هیچ تلاشی برای پنهان داشتن این نابرای بی سابقه نمی کنند، ارگان هایشان با آمار و ارقام نشان می دهند که ثروت تنها هشت نفر از آنان "ثروت" نیمی از جمعیت جهان است. ارگان و موسسات نیرومند سرمایهداری همچون صندوق بین المللی پول و بانک جهانی به مانند اختاپوسی عظیم الجثه جهان و همهی رژیم های متضاد را محسور و فرمانبر خود ساخته است. و ارگان های جهانی سابق که مهر و نشان دورهای از تناسب قوا را همانند سازمان ملل با خود داشت بی نقش یا بازیچه خود کرده است. بیش از دوره مانیفست بورژوازی همه را به خادم و مطیع و جیرهخوار و توجیهگر خود بدل کرده است.
بحران عمیق اقتصادی ٢٠٠٨ جای خود به جنگ ویرانگر خاورمیانه تحت نام مقابله با تروریسم داده است. در پس فردای بهار عربی که خیزش دیرهنگام استثمارشوندگان خاورمیانه و شمال افریقا بود، به بربریت کنونی سوق داده شد تا وضع موجود و حداقل زندگی و بازگشت به سابق آرزویشان باشد و هیچ بهاری را در سر نپرورانند. همزمانی رشد و به میدان آمدن مجدد دست راستی ترین احزاب در اروپا نشان از کشمکش و بحران های فزاینده سرمایهداری دارد و وضع موجود را برای همگان به بهشت تبدیل کرده است تا آینده تاریکی که در پس رویدادهای جهانی و منطقهای همچون تهدیدی بر جهانیان سنگینی می کند. حمله به معیشت کارگران، بازپس گیری همهی دستاوردهای یک زندگی حتی حداقل در کشورهای پێشرفتهتر به بخشی از سیاست های اعلام نشده همهی قدرت های سرمایهداری تبدیل شده است.
در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی هیچگاه چون این دوران فاصله فقر و ثروت و نابرابرهای عظیم طبقاتی و اقتصادی و اجتماعی زندگی و سرنوشت میلیون ها انسان را به تباهی و سیاهی نکشانده است. لازمه هیچ آماری نیست تا اثبات شود که این رژیم چه ظلمتکدهای بر مردم تحمیل کرده است، تنها کافی است به "مناظره" کاندیداهای ریاست جمهوری اسلامی نظری بیافکنید که مشتی زالو و مشتی انگل چگونه به همهی ثروت و سامان این جامعه چنگ انداختهاند و جامعهای هشتاد میلیونی را به خاک سیاه نشاندهاند. رژیم اسلامی رژیم طبقه دارا، رانت خواران حکومتی و نظامیانی است که از شکنجهگاهها و دادگاههای انقلاب و میادین تیرباران و اعدام به صدر رسیدهاند و کمال و تمام به جیرهخواران رژیمی سرمایهداری، سرکوبگر و چپاولگر تبدیل شدهاند. بیکاری، فقر مفرط، زنان و کودکان خیانی، تن فروشی گسترده، کلیه فروشی و نوزاد فروشی را به تنها راه "تامین" زندگی شان تبدیل کرده است.
کارگران و زحمتکشان و پیشاپیش آنان فعالین کارگری طی این سال ها برای بدست آوردن بخشی از حقوق شان در پیکار و مبارزه دائمی با ارگان های رژیم و نیروهای سرکوبگر آن بودهاند. بسیاری از فعالین کارگری به حبس های طولانی تن دادند تا مبارزه و تلاش و پیکار برای عقب راندن حرص و ولع مفت خوران رژیم ادامه یابد. جنبش های اجتماعی در ایران با وجود کشتارهای بزرگ از احزاب و سازمان های چپ و سوسیالیستی در چند دههی گذشته به حضور خود تداوم بخشیدهاند. جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش حمایت از کودکان کار و کودکان خیابانی و جنبش های مطالباتی پراکنده در این سال ها مانع از پیشبردن همهی مطامع سرمایهداران و رانت خواران و رژیم اسلامی شدهاند. در یک سال گذشته نام فعالین و رهبران کارگری زندانی در صدر اخبار رسانهها قرار داشته که خود نشان از مبارزه دائمی کارگران دارد.
در کردستان حاکمیت جمهوری در چند دهه گذشته با جنگ و لشکرکشی و میلیتاریزم آغاز شده و کماکان ادامه دارد. اما جمهوری اسلامی و حاکمیتش در کردستان فقط با لشکرکشی و جنگ تعریف نمی شود، این رژیم جنگ اقتصادی مداومی را علیه کردستان پیش می برد که زندگی کارگران و زحمتکشان و اکثریت مردم را همواره مورد تعرض قرار داده است. عقب نگهداشتن اقتصادی کردستان، ممانعت از سرمایهگذاری کلان اقتصادی، به غارت بردن منابع زیرزمینی و معادن کردستان و صرف کم ترین بودجه برای کردستان که موجب پایین کشاندن زندگی کارگران و زحمتکشان می گردد، اساس سیاست جمهوری اسلامی را در کردستان تشکیل می دهد که باید از آن به عنوان جنگی خاموش نام برد، تعرض حاکمیت جمهوری اسلامی بر معیشت موردم در کردستان به ویژه در سال های اخیر با یورش به کولبران و بازارهای مرزی که مردم زحمتکش با مشقات فراوانی کم ترین نان را به سفره بی رونق خانوادههایشان می برند، افزایش یافته است. کشتار کولبران با وقاحت ادامه دارد.
در کردستان با وجود حاکمیت این رژیم و با وجود نقشه و سیاست های مدوام برای به به غارت بردن ثروت و منابع طبیعی و ممانعت از هر جز از رونق اقتصادی، شاهد آنیم که جنبش کارگری و فعالین و رهبران کارگری در شرایط بسیار وخیم معیشتی به مبارزه و مقاومت سرسختانهای ادامه می دهند. جنبش های اجتماعی در کردستان همچون جنبش زنان و دانشجویان و جنبش سیاسی و مدنی بیش از گذشته با هم هماهنگ شدهاند و در بسیاری از حرکت های بزرگ و کوچک اجتماعی مشارکت داشته و هماهنگ بودهاند.
زنده باد اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران
زنده باد آزادی زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی کومهله زحمتکشان کردستان
نهم اردیبهشت ١٣٩٦ برابر با ٢٩ آوریل ٢٠١٧