• خدای مرده مرا از جهان تان ببرد!
و یا شمای دغا پیشه را از آن ببرد!

نمی روید شمایان،مگر که بُرده شوید:
چو برگ های خزانی ،که بادشان ببرد. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۷ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۷ می ۲۰۱۷

خدای مرده مرا از جهان تان ببرد!
و یا شمای دغا پیشه را از آن ببرد!
نمی روید شمایان،مگر که بُرده شوید:
چو برگ های خزانی ،که بادشان ببرد.
ولی خدا چو امامانِ مرده تان هم نیست:
که تا به زورِ دعاتان از این جهان ببرد.
ز خیلِ باوریان اش که جز شما برجاست؟
چه تان تواند از آن وحشت آستان ببرد؟!
هجوم و غارت تان را بهانه ایمان است:
و از جهان مان ایمان تان امان ببرد.
چه قرن هاست که ما خانه بر زمین سازیم:
و رشگِ و کینِ شما بازش از میان ببرد!
چنان تَفکّرتان بول ـ وـ غایت اکنده ست
که از سر،از بس بدبوست،هوش مان ببرد!
چو در شما نگرم،در شگفت می مانم
که این جهان ز شمایان چه گونه جان ببرد؟!
سزد که شیخ شما را،دُرُست همچو خداش،
به هیچ جای ،که یعنی ،به لامکان ببرد!
گمان کنید زمین را چو آنِ او کردید،
فرشته ای همه تان را به آسمان ببرد؟!
در آسمان خبری نیست:کاش جمعی تان
به این حقیقتِ دیر آشنا گمان ببرد؛
و رو به دانشِ امروزی آورد:کاو را
به سوی پرسش و جُستار و امتحان ببرد؛
و،پس،به عینکِ دانایی، این سیاهی ی جهل
ز پیشِ چشمِ شما ساده باوران ببرد؛
و هریکی ز شما را که یابد آماده
به قُلّه ی نگرش در همین زمان ببرد.
و گرنه،پای به هر خطّه ای که بگذارید،
بدل به خاک شود،باد گردِ آن ببرد.
و من، به هر دَرَکی هم که باشم،از دل و جان
کشم غریو که ای مُرده شورتان ببرد!

بیستم مهرماه۱۳۹۵،
بیدرکجای لندن