• این دادخواهان جعلی قتل عام ۶۷ این بار هم می خواهند از این کشتار هولناک در جهت اهداف معین سیاسی خود سوءاستفاده کنند. ان ها صادق نیستند و نمی توانند مورد اعتماد خانواده ها و دادخواهان کشتار سال ۶۷ قرار بگیرند. آن ها خاطره و یاد عزیزان ما را وسیله ای کرده اند که مردم را به پای صندوق های رای بکشانند تا به آقای روحانی رای بدهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۰ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۱۰ می ۲۰۱۷

در این همهمه انتخابات ریاست جمهوری اسلامی، با کاندیدا شدن رئیسی موجی از افشاگری ها در مورد پرونده قضایی او و شرکتش در قتل عام هزاران زندانی سیاسی به راه افتاده است. از تلویزیون بی بی سی که در این افشاگری ها سنگ تمام گذاشته تا خرد و درشت اصلاح طلبان از آقای تاجزاده تا اکبر گنجی تا نیروهای ریز و درشت اصلاح طلب، همه راجع به جنایات آقای رئیسی مسابقه گذاشته اند تا کفه ترازو را به نفع آقای روحانی سنگین کنند و در این راه سعی دارند هر کدام از دیگری گوی سبقت را بربایند و ادای دموکراسی خواهی را تمام و کمال از آن خود کنند.
این ها اکثرا کسانی هستند که تا همین چندی پیش می گفتند که مساله ی قتل عام های سال ۶۷ موضوعی تمام شده است و جامعه از آن عبور کرده و اگر هم تخفیفی می دادند می گفتند که باید فراموش نکرد اما بخشید!
در تبلیغات امروزی شان آن ها کاملا رنگ عوض کرده اند. نکته ای که در این سیاست جدید عامدا مورد سکوت این تازه دموکرات شده ها قرار میگیرد اینست که این اعدام ها و جنایت ها سرشت رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی است و آقای رئیسی که جنایت در وجودش نهادینه میباشد فقط یک عامل قتل عام ها بوده است. فرمان قتل عام و جنایت از طرف بنیانگزار جمهوری اسلامی صادر شده و طبق فرمان آقای خمینی این عاملان قتل عام، عزیزان ما را سر به دار کرده اند و جانشان را ربوده اند.
چرا آقای گنجی اصطلاح «آیت اله قتل عام» را که خیلی هم به کاربرد آن مفتخر است، به آیت اله خمینی نمی دهد. اگر هدف بازی های سیاسی برای بالا کشیدن یک نفر به جای نفر دیگر نیست، «آیت اله قتل عام» بیش از همه زیبنده ی آیت اله خمینی است. مگر همین آقای گنجی در سال ٨٨ نگفت از اعدام های ۶۷ خبر نداشته یعنی حتی این آقا که خودش در رژیم دارای مسئولیت بوده برایش این سوال نیز پیش نیامده بوده که چرا آیت اله منتظری از مقامش برکنار شده است؟ آقای تاجزاده همین تازگی بعد از پخش نوار آقای منتظری اعدام مجاهدین را تایید کرد ولی گفت از خانواده های اعدام شدگان طیف چپ باید دلجویی شود.
این برخوردها از کسانی است که حالا جلو افتاده و پرچم «ایت اله قتل عام» بلند کرده اند. این دادخواهان جعلی قتل عام ۶۷ این بار هم می خواهند از این کشتار هولناک در جهت اهداف معین سیاسی خود سوءاستفاده کنند. ان ها صادق نیستند و نمی توانند مورد اعتماد خانواده ها و دادخواهان کشتار سال ۶۷ قرار بگیرند. آن ها خاطره و یاد عزیزان ما را وسیله ای کرده اند که مردم را به پای صندوق های رای بکشانند تا به آقای روحانی رای بدهند.
ما خانواده های جانباختگان فقط آنهایی را باور داریم که قبل از آقای رئیسی؛ آمر جنایت یعنی آیت اله خمینی را محکوم کنند و همچنین کلیت این رژیم جنایتکار که اعدام و سرکوب و شکنجه و زندان سرشت آن است.
اینها یک پاسخ دیگر هم بدهکارند و اینکه چرا بودن آقای پورمحمدی که در جریان قتل عام ۶۷ نماینده وزارت اطلاعات و مسئولیتی بالاتر از رئیسی داشته را در کابینه ی روحانی نادیده گرفتند و تا امروز هم نادیده گرفته اند. چرا از مردم دعوت کردند که در جریان انتخابات خبرگان با جنایتکارانی مثل ری شهری و دری نجفی آبادی رای بدهند. این سیاست یک بام و دو هوا جز دورویی و عدم صداقت چه چیز دیگری است؟