اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۱۴ می ۲۰۱۷

تقریبا بر همگان روشن است که اکثریت جامعه ما در ایران و حتی در خارج از کشور، هنگام پیگیری اخبار روزانه به رسانه های دیداری و شنیداری توجه بیشتری مبذول دارند. دلیل آن هم این است مراجعه به این نوع رسانه ها برای آنها آسان تر است. حتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی هم از روزنامه های داخل و رسانه های نوشتاری در خارج از کشور، بیننده و شنونده بیشتری دارد. بی جهت نیست که حکومت در ایران این رسانه را منحصرا در اختیار خود گرفته و نوع پوشش خبری آن هم بسیار دقیق و برنامه ریزی به اجرا درمی آید. جناح اصلاحات و اعتدال در این زمینه چه در گذشته و چه هم اکنون، نسبت به سیاست های حاکم بر این رسانه، بارها و بارها ابراز نگرانی و گلایه کرده اند اما تغییری به نفع آنان تاکنون صورت نگرفته است. از رسانه های خارج از کشور، بی بی سی فارسی، صدای آمریکا و رادیو فردا، منبع خبری مهمی برای ایرانیان در داخل و خارج از کشور می باشند. بر اساس برآوردهای غیر رسمی، میزان مخاطبان بی بی سی فارسی بیش از ده میلیون برآورد می شود که رقم قابل توجهی است. این سه رسانه به مدد بودجه هنگفت و پشتیبانی دولت آمریکا و بریتانیا، بی رقیب هستند و بعید است نیروهای مستقل توان برابری در مقابل آنها را داشته باشند. مصاحبه اخیر ف. تابان با سایت اخبار روز، دربرگیرنده مسایلی است که برای بیش از یک دهه، گریبان مردم ما را گرفته است. یعنی هدایت مردم در درون دایره ای که پس از هر چرخشی، بازگشت به نقطه اول است. این وضعیت تا حدودی به نقش این سه رسانه خارج از کشوری هم مربوط می شود. موضوع مهم در این میان این است که این رسانه ها تحت کنترل دولت ایران نیستند اما این بدان معنا نیست که در جهت منافع مردم ایران هم برنامه اجرا می کنند. در این میان نقش بی بی سی فارسی برجسته تر است. نگاهی به برنامه های خبری این رسانه بخصوص در ارتباط با انتخابات دقت کنید. اگر گفته شود بی بی سی فارسی در قامت رسانه دیداری دولت اعتدال، به ایفای نقش می پردازد را نباید غلو آمیز تلقی کرد. نوع پوشش خبری این رسانه، دستچین کردن مصاحبه شوندگان و تحلیل گران این رسانه اثبات گر این مهم است. چند روز دیگر همانطور که خود بی بی سی هم اعلام کرده است قرار است برنامه هایی به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری پخش بشود که پوشش گسترده و زنده را شامل می شود. شرکت کنندگان و میهمانان هم همچون گذشته افراد مشخص و شناخته شده هستند که همیشه پای ثابت این برنامه هستند. اکثر این افراد یا یک رابطه با حاکمیت در داخل دارند و یا با محافل معلوم الحال در خارج از کشور در ارتباط هستند. البته استثناهایی هم وجود دارد که تاثیر گذار نیست. نوع برنامه خبری این رسانه و برنامه ریزی های صورت گرفته این اشتباه را در ذهن افراد عادی تلقی می کند که ما در ایران به راستی شاهد یک انتخاباتی هستیم که در آن نقش نیروی اجتماعی برای تاثیر گذاری، افزایش یافته است. من به عمد از لفظ یک انتخابات آزاد و دمکراتیک خودداری می کنم. همانطور که رقابت جناح های حکومتی برای چپاول منابع ملی در جریان است باید این واقعیت را هم مورد اشاره قرار داد که دولت های آمریکا و بریتانیا هم در صدد هستند منافع آتی و جاری کشورشان در ایران را حفظ کنند. صدای آمریکا، رادیو فردا و بی بی سی فارسی، رسانه مستقل نیستند و نقش مهم و تبلیغاتی آنها مبتنی بر حفظ منافع دولت های مزبور، باید تعریف شود. درگیری جناح های حکومتی در داخل و رویکردهای حاکم بر رسانه های مزبور در خارج از کشور در تضاد کامل با منافع قشرهای اجتماعی در ایران است. بی بی سی، صدای آمریکا و رادیو فردا در کلیدی ترین مسایل یعنی رویکردهای اقتصادی با هیچ دولتی در ایران اختلاف نظر نداشته اند. هر دو طرف قضییه مشوق لیبرالیسم اقتصادی هستند. مجریان و روزنامه نگاران این دو رسانه به دقت انتخاب و به کار گرفته می شوند و یا در بستری قرار می گیرند که امکان هر گونه تعهد ژورنالیستی از آنها سلب می شود. اینجا بحث اصلی بر سر ساختارهای درونی این رسانه ها نیست. موضوع مهم در این راستا طرح این سوال است که وظیفه یک نیروی مترقی در مقابله با این وضعیت، چه می باشد؟ بدون شک فعالان سیاسی مترقی و باورمند به جنبش های اجتماعی و حتی سایت های خبری معتقد به نیروی اجتماعی، در این زمینه نقش کلیدی خود را ایفا نکرده اند. در اینجا من تاکید به نقش سایت اخبار روز دارم. سایت اخبار روز، با اینکه در مقام مقایسه با رسانه های مزبور، از امکانات کمتری برخوردار است و این امر میزان تاثیر گذاری را کاهش می دهد اما نباید فراموش کرد مرجعی مهم برای تفکری است که به نیروی اجتماعی اعتقاد دارد و اتفاقا این تفکر با اینکه از نظر عددی کمیت بسیار بالایی را ندارد اما از نظر کیفی، قابل رقابت نیست. مصاحبه ف تابان با سایت اخبار روز، به درستی بر معضلات کنونی جنبش مردم ایران اشاره دارد اما وقت آن است که نسبت به علل و عوامل این وضعیت هم بیشتر اندیشه کرد. اگر ما اعتقاد داشته باشیم که جنبش های اجتماعی در صورت سازمان دهی و تشکل یابی، نقش تعیین کننده را ایفا خواهند کرد، پس باید این مهم را هم قبول کرد که مقابله با سیاست های مخرب این رسانه ها بخصوص بی بی سی فارسی امکان پذیر می باشد. سوال اساسی این است که آیا رسانه های مجازی در این میان برای دامن زدن به این بحث، حاضرند حرکتی را شروع کنند و یا به هر دلیلی باید به سکوت ادامه داد؟ باید این سوال را کرد که آیا بی بی سی فارسی در به وجود آوردن چنین وضعیتی نقش مخربی ایفا می کند و یا آن طور که ادعا می کند یک رسانه بی طرف است. دامن زدن به این بحث چه به عنوان موافق و چه به عنوان مخالف، بدون شک به جنبش مردم ایران کمک خواهد کرد.