اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٣ خرداد ۱٣۹۶ -  ٣ ژوئن ۲۰۱۷

مضحکه انتخابات حکومت تمام شد. کاندیداهایی آمدند و همدیگر را به دزدی و اعدام و دیوارکشی در پیاده روها و سرکوب زنان متهم کردند و نهایتا روحانی برنده این خودافشاگری ها شد. روحانی آمد و در ادامه سیاست های چهار سال گذشته تعرض به کارگران و زنان را شروع کرد. طرح کارورزی که تعرض بیشرمانه ای است علیه فارغ التحصیلان دانشگاهها با حقوق ۳۲۰ هزار تومان و دست و دلبازی زیادی به سرمایه داران که شیره آنها را بمکند، طرح تفاهم نامه سازمان تامین اجتماعی با کارفرمایان نانوایی ها که از فرط ضد کارگری بودن جرات نکردند آنرا علنی کنند و طرح عفاف و حجاب در ادارات دولتی علیه زنان که یک روز قبل اعلام کردند و امروز مجبور به تکذیب شدند از جمله اقدامات ده روز گذشته دولت روحانی است.

مشخصه این دوره تضعیف آشکار جناح خامنه ای یعنی تضعیف ارکان اصلی نظام و شکاف های عمیق تر در صفوف حکومت است. این منبع کشمکشی همه روزه تر و شدیدتر از همیشه در صفوف حکومت خواهد بود. بیشتر به جان هم می افتند و بیشتر هم را افشا میکنند و شکاف ها و فرصت های بیشتری برای پیشروی مردم ایجاد میکنند. مردم با اعتراضات مستمر خود و با نقض هرروزه و وسیع قوانین و مقدسات حکومت از جمله با پس زدن هرروزه حجاب کاری کردند که کاندیدهای حکومت در افشای هم تا توانستند پرده دری کردند. یکی دیگری را متهم کرد که طرفدار اعدام و جداسازی جنسیتی و زندان است و دیگری طرف مقابل را متهم کرد که نماینده ۴ درصدی های حاکم است و هر دو طرف یکدیگر را به دزدی و اختلاس و سوء استفاده های مالی و سیاسی متهم کردند.

مشخصه این دوره در عین حال بی آبرویی بیشتر جریانات و رسانه های مرتجعی است که در دفاع از روحانی سنگ تمام گذاشتند و ابلهانه سی سال پس از فوکویاما بار دیگر پایان کشمکش طبقاتی و انقلاب را اعلام کردند! مدعی شدند دمکراسی در ایران نهادینه شده و دست کمی از کشورهای اروپایی ندارد. اپوزیسیونی که حقی برای شرکت در این مضحکه نداشت را شکست خورده اعلام کردند تا مردم و آزادیخواهی و عدالت طلبی را مرعوب کنند. خود را به حماقت زدند که گویی نمیدانند تلاش سیستماتیک و سی و هشت ساله سپاه و اوین و اوباش لباس شخصی و سیستم قضایی حکومت برای مرعوب کردن مردم شکست خورده است.

و مشخصه اوضاع این دوره تا جایی که به مردم مربوط است این است که سرکوب و پس راندن مردم برای رژیم دشوارتر شده است. یک حکومت غیر منسجم، و وجود جناحی که تحت فشار مردم مجبور شده است از حقوق و خواست های مردم سخن بگوید، بهترین دعوتنامه برای پا گذاشتن مردم به یک جنبش اعتراضی توده ای است. فی الحال اعتصابات و تجمعات کارگری بار دیگر رو به فزونی گذاشته، مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی گسترش یافته و زنان حجاب ها را در ابعادی بیسابقه کنار زده اند. اعتراضات توده ای میرود که در ابعادی وسیعتر از همیشه پایه های نظام را بلرزاند. مفسرین نان به نرخ روزخور از قماش عزیز دردانه های بی بی سی هم بی آبروتر و دست خالی تر از قبل مجبور میشوند اذعان کنند که مبارزه طبقاتی پایان نیافته است! جواب دندان شکن مردم را بزودی دریافت خواهند کرد.

این دوره دوره تعرض علیه فقر و دستمزدهای چندبار زیر خط فقر، علیه بیکارسازی و سایر محرومیت های اقتصادی است، دوره بی حجابی آشکار در ابعاد وسیع و اجتماعی است، دوره گسترش مبارزه برای نجات تک تک زندانیان سیاسی است، دوره اعمال فشار شدیدتر برای پایان دادن به اعدام است. اما یک نکته مهم و اساسی این است که بر متن چنین فضایی زمینه برای متشکل شدن توده ای کارگران و شکل دادن به صدها شبکه مبارزاتی و نهاد و تشکل در عرصه های مختلف مبارزه بیشتر فراهم میشود. این فرصت را نباید از دست داد. به هردرجه دست به سازماندهی بزنیم زمینه را برای تعرض به کل حکومت بیشتر فراهم میکنیم.