اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣ شهريور ۱٣۹۶ -  ۲۵ اوت ۲۰۱۷

زیاد طول نکشید تا نقاب مردم فریبی اصلاح طلبان و اپوزیسیون پرو رژیم بار دیگر برداشته شود. با معرفی و رای اعتماد مجلس اسلامی به کابینه روحانی و مهر و موم و بایگانی کردن امید کاذب به اصلاح رژیم برای چهار سال دیگر، زمزمه های "رای ما کو؟" و "رای ما را پس بدهید" را میتوان در لابلای نوشته ها و مصاحبه ها دید. اما این دوره دیگر خبری از تظاهرات خیابانی این طیف متوهم برای پس گرفتن رای نیست! دیگر نیازی نیست رئیس وقت دفتر سیاسی فلان حزب چپی سریال ۱۰۰ قسمتی "یادداشت هائی بر یک انقلاب بنویسد" و یا "امیدی" به نماز جمعه رفسنجانی برای عرض اندام در مقابل خامنه ای داشته باشد! روحانی و تیم همراهش با معرفی وزرای مورد تائید اصول گرایان تعارف را کنار گذاشته اند و دوباره کلاه گشادی سر مردم متوهم به تغییر میکروسکوپی از طریق صندوقهای رای رفته است. ما هم بازیگر این صحنه بوده و هستیم. کم نبوده اند کسانی، حتی از میان اپوزیسیون سرنگونی طلب افشاگری ما کمونیستها علیه مضحکه انتخابات و حضور در مقابل مراکز رای گیری را نقد کرده اند و مقهور "حضور میلیونی مردم" در روز انتخابات شده اند. یادشان آمد که دوباره از آزادی "رای دهندگان" به جنایتکاران رژیم اسلامی دفاع کنند. حرکت ما کمونیستها را تقبیح کردند. برای چندمین بار در میدانی بازی کرده اند که رژیم تمام مهره هایش را به دقت چیده بود. نق زدن آنها به روحانی تحت نام "امنیتی ترین کابینه" را نباید جدی گرفت. تا زمانی که نظام اسلامی قدرت دولتی را در اختیار دارد سهم ۳۰ درصدی حضور زنان در کابینه کشک است. ضدیت رژیم اسلامی با زنان به قدمت اسلام است. ما اینها را چه قبل و چه بعد از انتخابات گوش زد کرده بودیم. این رای باختگان دنبال سهم شان از حضور "پرشکوه" و نشان دادن انگشت جوهری شان، که ننگ صحه گذاشتن بر جنایت ۳۸ سال جمهوری اسلامی بود، هستند. معلوم شد دوقطبی کاذب روحانی- رئیسی برای کشاندن مردم به پای صندوقهای رای و مشروعیت دادن دوباره به جرم و جنایت جمهوری بوده است.

برای اصلاح طلبان حکومتی حفظ و مشروعیت رژیم اسلامی به همان اندازه اصولگرایان اهمیت دارد! بنابراین کنار آمدن آنها با کابینه بنفش روحانی زیاد طول نخواهد کشید. کسانی هم مثل حجاریان برای حفظ بدنه اصلاح طلبان با گفتن اینکه "کفگیر به ته دیگ خورده" درصدد هستند که توقعات بخش میلیتانت رای دهندگان را کنترل و در چارچوبی که به نفع نظام باشد، مهندسی کنند. حجاریان عدم توفیق اصلاح طلبان و حتی وزرای پیشنهادی برای کابینه دوازدهم را "عدم کادرسازی" عنوان میکند. لابد چند سال دیگر مردم را دنبال "کادر سازی" برای دور بعدی انتخابات می فرستند. حجاریان به عنوان مغز متفکر این طیف با طرح این مسئله میخواهد روحانی را تبرئه کند. جنسش بنجل است توقع زیادی نداشته باشید. کارنامه حجاریان و روحانی و خاتمی و کل مزدوران رژیم به اندازه کافی گویاست و نیازی به بازگو کردن ندارد. در نتیجه باید به این سیکل معیوب تمرین دمکراسی در نظام جنایتکار اسلامی خاتمه داد. سردرگمی بعد از انتصاب وزرای روحانی فقط مختص اپوزیسیون مجاز جمهوری اسلامی نیست، بلکه بخشی از اپوزیسیون خارج کشور که هویت خود را دفاع از جناح بندی های درونی رژیم تعریف میکند از همه تماشایی تر است.

آقای ف- تابان ستون نویس سایت اخبار روز زبان حال این طیف است که در مطلبی تحت عنوان "همراه شو رفیق" حالات درونی این بخش از اپوزیسیون پرو رژیم را به خوبی به تصویر کشیده است. می نویسد: "آن ها که در انتخابات به «انفعال» و «بی عملی» و «خانه نشینی» متهم می شدند، در این روزها کوشیدند تا چهره ی واقعی کابینه ی ۲۴ میلیونی و وزرای جنایتکار و بازجو و شکنجه گر و سرکوب کننده آن را افشا کنند، شاهدان عینی شهادت دادند و فراکسیون امید چشم بر همه ی این شهادت ها و افشاگری ها بست و بر انتخاب این کابینه ی سیاه صحه گذاشت. در بیرون از مجلس از نمایش های زمان انتخابات خبری نبود، از "ستاره های بنفش"، زندانیانی که در زندان ها رای خود را به نام روحانی ریختند، هنرمندان و هنرپیشه هایی که به امید حضور زنان و اقلیت ها در استادیوم های ورزشی سخنرانی های آتشین کردند، چهره های محبوبی که انگشت های جوهری خود را به نمایش گذاشتند، مادران جانباختگانی که خون فرزندان خود را وثیقه پیروزی روحانی کردند، از هیچکدامشان موقع تشکیل کابینه و حضور افراد جنایتکار در آن، نشانی نبود. آیا وظیفه ی آن ها در فردای انتخابات تمام شده بود؟ پرسشی که همواره در مورد "انتخابات پارلمانی" وجود داشته است!"

ف-تابان لیستی از کسانی که به روحانی رای داده اند ردیف کرده است. اگر چهره های محبوب ایشان مهاجرانی، فرخ نگهدار، مسعود بهنود و دیگر پادوهای رژیم است مبارک است. ما بخیل نیستیم اما بزک کردن چهره جنایتکار رژیم و مشروعیت دادن به مضحکه انتخابت برای ما کمونیستها قابل تحمل نیست و آنرا افشاء میکنیم.

فرض کنیم روحانی یک تعداد که کمتر جنایت کرده بودند به عنوان وزیر و وکیل معرفی میکرد. آیا گلی به سر مردم ایران میزدند؟ مگر در دوره خاتمی اکثریت مجلس ششم در اختیار اصلاح طلبان نبود؟ مگر کل کابینه خاتمی در دو دوره ذوب در اصلاحات نبودند؟ آیا تغییری اساسی به نفع اکثریت مردم ایران بوجود آوردند؟ ف-تابان فکر میکند دوباره میشود حول "رای من کو؟" تحرکاتی بوجود آورد. "سخنرانی های آتشین" روزهای قبل از انتخابات خاصیتش کشاندن آحاد جامعه به پای صندوقهای رای است. در هیچ جای دنیای تغییرات اساسی از درون صندوقهای رای بیرون نیامده است. این حقیقت به کمک میدیای نوکر وارونه شده است. انقلابی گری و قهر انقلابی جای خود را به تمکین به جنایتکاران تحت نام انتخابات داده است. سالهاست پرونده اصلاح رژیم بسته شده است. باید به این عوامفریبی پایان داد. کم دردسرترین راه به زیر کشیدن جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته اش است.