• خیابان های من،
با صدای بی صدا
به بلندی ها میرفت
به سوی کوه ها. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۱ شهريور ۱٣۹۶ -  ۲ سپتامبر ۲۰۱۷

خیابان های من،
با صدای بی صدا
به بلندی ها میرفت
به سوی کوه ها.
وبه کوتاهی یک رویا
در کرانه های غریب و
بیگانه وار صدایی نا آشنا
به دراز ترین دالان جهان میرسید.
این آغاز سفر بود
در رفتن ها
رفتن ها
ورفتن ها.
روزهایم را ماه به کسوف میبرد،
و شب هایم بازتاب چیزی است
در مهتاب و خسوف!
بیداری هایم کابوسی است
و رویا هایم کف آلوده ترین امواج ِ
نقره فام ِ تصویری در قابِ اوهام مندرس.
پیاده روی هایم
در میان این همه برگِ پاییزی
راه به کوچه یی می بَرد
که انتهای جهان است
و در دور دست
در برف غنوده قلّه یی است
که تمامی بهمن های عالم را
به یک هَوار
در سراشیب کسی رها میکند
که خیابانهایش را
به سَفَری در افق های غربی
مصالحه کرد.
خیابانهای من
در کسوفی ابدی ،
از پس تاریک ترین پرده هم
دیدنی است،
با آنهمه جویبار و آنهمه چنار.
خیابان های من،
خیابان های دور دست من.


مریلند ٣۱ اوت ۲۰۱۷