سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

جنبش مردم
بهمن خدادادی


• عده ای می گویند که افق سیاسی در این جنبش وجود ندارد و این جنبش کور به ستوه امدگان جامعه است, باید به آنها پاسخ داد, شما دچار کوری شده اید که فقر و تنگدستی مردم را نمی خواهید ببینید. قیام گرسنگان شما را ازار می دهد. عده ای می گویند که امیدی نیست, باید به آنها پاسخ داد دوستان گرامی امید در خیابان شکل می گیرد, به آن بپیوندید. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۹ دی ۱٣۹۶ -  ٣۰ دسامبر ۲۰۱۷


چه قهرمانان متواضعی , چه مردم دلیری هستند این رزمندگان نان و ازادی که بدون رهبر ولی با امید به پیش میروند. کشوری که چنین مردمی دارد هرگز تسلیم نخواهد شد.
جسارت این مردم غرور آفرین است. همانطور که تنهایی آنان سند افتخارشان خواهد شد . مردمی که بدون وابستگی به نیروهای درون و برون حکومت, بدون تمنا و گدایی از بیگانه, غرور استقلال خویش را در خیابان ها به نمایش می گذارند. این مردم هیچگاه در طول تاریخ تسلیم نشده اند و تسلیم نخواهند شد .
جنبش مردم, آن چیزی است که توضیح دهنده ی سیاست امروز است.
مردم ایران چند روزی ست که در خیابان ها برعلیه گرانی و فقر از یکسو وفساد اداری و مال اندوزی حاکمان از سوی دیگر قیام کرده اند . عده ای در حال تجزیه و تحلیل این نکته هستند که این جنبش رهبر ندارد باید به انها پاسخ داد که تک تک افرادی که در خیابان هستند رهبر این جنبش هستند.
عده ای میگویند که افق سیاسی در این جنبش وجود ندارد و این جنبش کور به ستوه امدگان جامعه است, باید به آنها پاسخ داد, شما دچار کوری شده اید که فقر و تنگدستی مردم را   نمیخواهید ببینید. قیام گرسنگان شما را ازار میدهد.
عده ای میگویند که امیدی نیست, باید به آنها پاسخ داد دوستان گرامی امید در خیابان شکل میگیرد, به آن بپیوندید.
اما نکته مهمتر این است که مردم از سیاسیون پیشی گرفته اند و تنها مردم هستند که میدانند چه باید بکنند و تنها انان رهبران واقعی این جنبش هستند.
مردم ایران در طی دوران درازی که از هر سو عده ای به دنبال مذاکره برای تحریم و راه اندازی جنگ بر علیه ایران بودند سکوت اختیار کردند و بغض های فرو خفته را در سینه حبس کردند
دوران سخت تحریم را تحمل کردند, برای جلوگیری از جنگ و باز شدن پای سرباز بیگانه به کشور, انها با رژیم نوعی سازش سیاسی کردند در برابر آنانی که به دنبال اپوزیسیون سازی از خارج بودند.
مردم راه صلح و مماشات را برگزیدند در دورانی که نیروهایی به دنبال جنگ افروزی بودند و اینگونه رفتار سیاسی مردم ایران در ده سال گذشته قابل فهم است.
مردم ایران در طی دورانی که در سوریه و عراق اتش جنگ و ویرانی و تروریسم میرفت تا کل منطقه را شعله ور کند باز با رژیم کنار آمدند نه برای اینکه دل در گروی رژیم داشتند یا دارند بلکه برای دوری گزیدن از جنگ و ویرانی و تجزیه کشور ایران. در طی این دوران انها همه سختی های اقتصادی را تحمل کردند در حالی حاکمین در حال چپاول و ثروت اندوزی بودند. دلایل بالا علت سازش مردم و رای انها به روحانی بنفش بود.
حال اتش جنگ در منطقه فروکش کرده و مردم ایران به خوبی میدانند که دیگر خطر تروریسم و داعش و تجزیه کشور آنان را تهدید نمی کند. آنان خود را در برابر رژیم می بینند و از این پس اینگونه سیاست صف بندی می شود: یکسو مردمی که می خواهند به حقوق خود و عدالت اجتماعی دست پیدا کنند و در برابر حکومتی که فساد جزئی از ارکان ساختاری آن است و بی دلیل نیست که مردم شعار میدهند " اصلاحطلب,اصول گرا دیگه تمومه ماجرا"
شاید ماجرا اینجا تمام نشود و شاید این جنبش سرکوب شود اما خواست مردم برای عدالت اجتماعی هرگز نخواهد مرد.
این جنبش فراتر از خواست عقب کشیدن روسری است؛ این جنبش ,جنبشی برای یک زندگی با کرامت است و این مردم خواست هایشان را فراموش نخواهند کرد.
بی دلیل نیست که جنبش مردم از سوی رسانه هایی سانسور می شود و بی دلیل نیست که اصلاح طلبان جنبش مردم را به سخره میگیرند یا به آنها اتهام های واهی میزنند. این جنبش جنس دیگری دارد اما در عین حال باید این مردم به خود ببالند که هر دو جناح درون حاکم و جناح هایی در بیرون از حکومت انها را نادیده میگیرند.
تنهایی شما بی شماران, افتخار شماست
باید به این جنبش پیوست و باید از آن حمایت کرد چرا که جنبش های اجتماعی در سیر تحولی خود آگاهی سیاسی تولید می کنند و راه چندین ساله را چند شب طی می کنند
باید به این جنبش پیوست و به مردم گوش فرا داد و از آنان پیروی کرد. نقطه قوت این جنبش آن است که وابسته نیست نه به جناح های داخلی و نه به اپوزیسیون کاغذی بیرونی و نه هیچ قدرت بیگانه ای. اینها خود مردم هستند که در خیابان ها گرد هم میایند و شعار سر میدهند برای بازیافتن کرامت انسانی خویش و برای عدالت اجتماعی.
اکنون وقت تحلیل نیست بلکه زمان عمل است. هر کس هر چه می تواند باید برای یاری به این مردم انجام دهد
مردم اما خود به خوبی دریافته اند که باید متحد شوند. انها در فضاهای مجازی و در محلات می توانند با یکدیگر گفتگو کنند و نوع حرکتی را که می خواهند انجام دهند مشخص کنند. انها میتوانند در هر محله چندین و چند کمیته داشته باشند و روابطشان را حفظ کنند. جنبش زمانی ست برای همدلی و نزدیک تر شدن مردم. زمانی است برای انکه بگوییم قلب های شکسته ما, بغض های ما و سفره های ما به یکدیگر پیوند خورده است.
باید در کنار یکدیگر مقاومت کنیم، حتی اگر نتوانیم تمام آن چیزی را که آرزو داریم به چنگ اوریم باز هم توانسته ایم بخشی از ان را وارد عرصه عمومی جامعه کنیم. توانسته ایم اتحاد داشته باشیم و در خواهیم یافت که زندگی همه ما به یکدیگر وابسته است و رفاه من در گروه رفاه و ارامش دیگری است و در نهایت بدون هزاران صفحه کتاب دریافته ایم که نمی شود عده ای مال اندوزی کنند و در رفاه باشند و دیگران در فقر زندگی کنند.
اینها تمام نتایج این جنبش نخواهد بود. بلکه در پی آن خواهیم گفت که حکومت یا اقدام به توزیع عادلانه ثروت در بین عموم افراد جامعه می کند یا ما از آن خواهیم گذشت.
در پی ان خواهیم گفت که سیستم اداری و اقتصادی باید به نفع عموم جامعه و نه عده ای خاص و دلالین و سرمایه داران, اصلاح شود و یا ما آن را نابود خواهیم کرد و سیستمی مردمی و برای منفعت عموم مردم بر خواهیم ساخت
در پی آن خواهیم گفت که سیستم قضایی و امنیتی یا عدالت پیشه می کند یا ما با عدالت مردمی با آن برخورد خواهیم کرد
برای این ما دست نیاز به هیچ حزب و گروه و کشور بیگانه ای دراز نخواهیم کرد ما تنها نیازمند قلب و روح مردم کشور خود هستیم ما با هیچ بیگانه ای متحد نخواهیم شد ما تنها با مردم خود متحد می شویم
رهبران ما از دل خیابان ها زاده خواهند شد و ما برای نوشتن قانون و اعاده حق از دکترین هیچ گروهی پیروی نمی کنیم بلکه ان را به بحث مردمی و خیابانی خواهیم گذاشت و ما با هم تصمیم خواهیم گرفت.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست