اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۴ بهمن ۱٣۹۶ -  ۲۴ ژانويه ۲۰۱٨

 
* حکایت ایذاء و آزار و درازدستی و تعدی جنسی به زنان سابقه ی دیرینه ای دارد و در هیچ دم و دستگاهی زنان ازآن مصون نمانده اند. این اواخر چون که پرده ی هرزه گی های مردان در هالیوود دریده شده است – این امر به صدر اخبار داغ و جنجالی روز رانده شده است و تاکنون چندین نفر از مناصب خود برکنار یا مجبور به استعفا شده اند.
* در این گیر و دار- آقای علیرضا میبدی با دکتر هلاکویی سر صحبتی را باز می کند که       درخلال آن با همه ی رندی و رسن بازی، دکتر هولاکوئی چهره ی مرد سالار و شووینیستی خود را نمایان می کند. (می توانید این مصاحبه ها " را درتاریخ های 6 دسامبر 2017 و 10 ژانویه 2018 و در لینک زیربا عنوان "همراه با علیرضا میبدی"
گوش دهید: soundcloud.com   
به حرف های آقای میبدی کاری نداریم. حرفهای ایشان را نباید جدی گرفت . هرکس که خرده هوشی و سرسوزن ذوقی و گوشه چشمی به مسائل سیاسی و اجتماعی داشته باشد، می داند که نگاه و نظریات ایشان از رودخانه ی زور و سرچشمه ی زَر و برکه ی زِر نشأت می گیرد. به هرحال ایشان مامورند و معذور و عیال وار!
* اگر چه دکتر هلاکویی استفاده از قدرت برای تجاوز و آزار جنسی به زنان را محکوم می کنند اما محکوم کردن یک عمل زشت ، کار شاقی نیست. محکوم کردن و یا جانبداری به صورت انتزاعی و کلی چیزی را ثابت نمی کند. هیچ دیکتاتور و یا متجاوزی در هیچ جای دنیا از دیکتاتوری و یا تجاوز به طور علنی دفاع نمی کند (حتی متجاوزین حرفه ای چون دونالد ترامپ و هاروی واینستاین هم آن را محکوم کرده اند).
زمانی که اظهارات انتزاعی جای خود را به رویکردها و رویدادهای ملموس و واقعی می دهد است که تمنیات و تلقی های نهان سر بر می کند و محک تجربه هر که در او غش باشد را سیه روی می کند.
* دکتر هلاکویی برای لوث کردن طغیان و توفان زنان به سنت معروف خود به صحرای کربلا می زند و از سیلی زدن بچه به خاطر نخوابیدن و درصد بیمارانی که با روانپزشک خود ازدواج می کنند گرفته تا جرایمی که مشمول مرور زمان شده اند تا تناسب جرم با مجازات و اینکه تجاوز چیست و پاره ای از متجاوزین کارهای خوبی هم کرده اند و تفاوت نگرش به موضوع در اروپا و آمریکا و چرا همان زمان اعتراض نکرده اند و اینکه با قانون این مسائل حل نمی شود و ... [لابد اینکه متجاوزین بچه ی چندم بوده اند!؟] و ..... می گویند تا در گرد وغبار این درازگوئی های کوته بینانه اصل داستان مشمول سفسطه و مغلطه شود. برای آن کس که ریگی در کفش و کاسه ای زیر نیم کاسه نداشته باشد نیازی به این یاوه گوئی ها نیست.
به منطق و استدلال ایشان خوب دقت کنید:
" ... عجیب تر وقتی ست که شما با یک خانم و آقائی دوست شوید باهم رابطه ای هم بگیرید، ای بسا به منزل هم بروید، ای بسا در شرایطی در محلی در رختخوابی هم باشید و طرف گفت "نه"، شما اگر به اون "نه" توجه نکنید به عنوان مجرم شناخته می شوید گوئی که کسی یه کس دیگری را به زور برده و در حقیقت گوئی تجاوز به عنف هست . اینها به هم نمی خوانند، آدم باید رعایت کند می فهمم (شرمنده می کنید دکتر هلاکویی!) ولی تا این حد و مرز که نمی شود رفت..... نهِ اول را می فهمم ولی نهِ دراطاق و رختخواب را نه..."
دکتر هلاکویی برای مرعوب و مجذوب کردن شنوندگان تنبل الذهن خود که وی را مرجع تقلید می پندارند، به شیوه ی ابوالحسن بنی صدر، برای هر پرت و پلائی 7 حالت و 12 صورت و 14 روایت می تراشند و ریشخند زمانه دراین است که استدلالهای ایشان شباهت حیرت انگیزی به احکام مراجع تقلید دارد. داستان های پرسروصدای آیت الله گیلانی (گیلی شو ) را که یادتان می آید:
"جوانی در طبقه دوم خوابیده بود، زلزله ای در می گیرد، سقف خراب می شود، و جوان روی عمه ی بیچاره که در طبقه ی اول خوابیده بود می افتد و از قضای روزگار این پرتاب چنان با دقت ریاضی و هندسی صورت می گیرد که عمه حامله می شود، و حضرت آیت الله در خصوص حلال و حرام بودن بچه داد سخن می دهند!
ودر حاشیه، چرا زنان باید تاوان نفهمی "نهِ" دوم شما را بدهند!
* دکتر هلاکویی در ادامه صحبت های خود استدلال می کنند: "هر کس که فکر کند این مسئله ساده هست و با قانون حل می شود، یعنی چیزی نمی داند، ...این مسائل فرهنگی و تربیتی ست... به این ترتیب شما قبول می کنید که زن موجودی ضعیف است " ....
این توجیهات "روشنفکرانه" و "جامعه شناسانه" و ترهاتی از این دست در زمان تلاش و مبارزه برای تصویب قوانینی چون حق رای برای زنان و سیاهپوستان، آزادی ازدواج هم جنس بازان، لغو بردگی، حقوق کودک و ... بسیار شنیده شده است.
بله دکتر هلاکویی حق با شماست که با وضع قوانین آدمها عوض نمی شوند و فکر و شخصیت و کاراکتر آنها تغییر نمی کند اما رفتارشان تغییر می کند.
قوانین مقصد نیستند جاده اند. گفتار نیک و کردار نیک و پندار نیک آدمیان مقصد است. قوانین کاری که می کنند این است که پیروزی های به دست آمده ی تاکنونی را تثبیت می کنند. با این تثبیت جاده بازتر و هموارتر می شود. همچنین قوانین باعث می شوند که تا رسیدن به مقصد شمار بسیاری از زنان از تعدی و تجاوز و توهین و تحقیر در امان بمانند.
همان طور که قبلا گفتم این توجیهات همیشه در تاریخ از جانب صاحبان قدرت و ثروت استفاده شده است، بد نیست پاسخ زیبای مارتین لوترکینگ را در این خصوص بارها و بارها بشنویم:
“while it may be true that morality cannot be legislated, behavior can be regulated. It may be true that the law cannot change the heart but it can restrain the heartless”
تعداد نه چندان اندکی از زنان در طی سالیان گذشته قربانی جرائم دردناک جنسی بوده اند و اکثریت قاطع متهمان به جرم خود اعتراف کرده اند و حتی عذرخواهی هم کرده اند و جائی برای اینکه موضوع بسیار پیچیده است و 32 حالت دارد نمی ماند. در اینکه مجازات باید با جرم متناسب باشد تردیدی نیست اما انگار ایشان این جرم ضد انسانی را چیزی در حد عدم رعایت تابلوی ایست هنگام رانندگی یا دله دزدی تلقی می کنند که آن هم به احتما ل زیاد مشمول مرور زمان می شود. ویا مغرضانه آزارهای جنسی را در حد لاس زدن و فرستادن علامت و اشاره بین زن و مرد برای ایجاد ارتباط تنزل می دهند!
* در این عرصه تنها کسانی مجاز و محقق اند که تناسب مجازات را با جرم رقم بزنند، که در مقام قضائی جامعه تکیه داده و رنج و اندوه قربانیانی که حرمت انسانی آنان دریده شده و حیثیت روانی شان مجروح گشته است را تمام و کمال شنیده باشند. روضه خوانان مدرن و معرکه گیران رادیوئی نمی توانند حرمت عزیز زنان را با صحبت پشیز خود مغفول و مطرود سازند.
* دکتر هلاکویی اشاره می کند که زنان می توانند از این امر سو ء استفاده کنند. در اینکه پاره ای از زنان می توانند در خیال بافتن کلاهی از این نمد به دروغ و افتراء و سوء استفاده توسل جویند تردیدی نیست، اما کدام قانون و قائده ای را سراغ دارید که نتواند دست آویز سوءاستفاده دغل بازان شود؟
در دنیای روان شناختی که جناب هلاکویی از آن فقط تکرارملال آور فرضیه های کهنه و مردود و منسوخ را یاد گرفته اند ، مگر در معرض سوءاستفاده که هیچ – دست مایه شنیع ترین جرم و جنایت نبوده است؟
کوهی ازاطلاعات انکارنکردنی پیرامون همکاری روان شناسان و روان پزشکان با رژیم های سفاک و خون آشام و شکنجه گران سیه روی و سیه دل آن ها بر ملا شده است. آیا به این دلیل باید دفتر و دستک روان شناس و روان پزشک را درید و درِ مطب آنان را گِل گرفت؟
* از دیگر ایراداتی که دکتر هلاکویی به هیاهوی این رسوائی ها دارد این است که چرا پس از گذشت این همه زمان تازه اکنون زنان به زبان آمده اند.
نخست آنکه با امکانات زایدالوصفی که ثروتمندان و قدرت مندان دارند می توانسته اند به سادگی زنان قربانی را از تمامی امکانات پیشرفت و ترقی محروم و یا به تیِرِ غیب گرفتار سازند و آب هم از آب تکان نخورد. دیگر آنکه در گذشته های دوردست از "جاهِ " متجاوزان اندیشه کرده اند و اکنون که در "چاهِ" شان دیده اند به حق جوئی برخاسته اند
* برخی بر این زنان خُرده می گیرند که اگر آنان حُب جاه و مال و مقام نداشتند می توانستند بر سینه ی مردان هرزه دست رد بزنند و کنج عافیت برگزینند و به گوشه ای بنشینند. دار و دسته اخیر برآنند که زنان شاکی موقعیت متزلزل مالی زنان تهی دست را نداشته اند که برای زنده ماندن چاره ای جز تسلیم و تمکین نداشته و می توانسته اند "عطای" ترقی را به "لقای " توهین و تحقیر ببخشند و ناگزیر چندان هم بی گناه نبوده اند. بر مبنای این احکام نجویده زنان باید حد و حدود خود را بشناسند، استعداد و خلاقیت های خود را خاک کنند، رویای پیشرفت و شکوفایی را به فراموشی بسپارند تا به تیغِ هتک حرمت و حیثیت و شلاق توهین و تحقیر گرفتار نیایند!
می بینید در بزنگاه ها چگونه پاپیون "مصلحان " و " منجیان" کنار می رود و خالکوبی سینه شان چشم آدمیت و انسانیت را آزار می دهد؟
* جای تعجب است که هر وقت می شنویم که یک ایرانی در جائی مرتکب جرم و جنایت و یا عمل زشت و قبیحی شده است ، اکثریت ایرانیان شریف و آزاده احساس خجالت و نفرت و سرافکندگی می کنند، اما چرا زمانی که زنان، (که محض اطلاع خواهران و مادران و همسران و دختران آنها هستند)، در تیررس توهین و تحقیرو تجاوز قرار می گیرند، مردان شریف و آزاده آن طور که باید و شاید شرمگین و خجلت زده نمی شوند!
* بگذارید بگویم که تا زمانی که حتی یک زن در گوشه و کنار این دنیای ثروت زده و قدرت گزیده سایه ی هولناک آزار و ایذاء و تجاوز جنسی را بر سر خود احساس می کند، مردان شریف و آزاده باید در برابر آینه به چشمان خود شرمنده نگاه کنند!
فریبا مقدم
ژانویه 2018