سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

یاداشتی بر "کدام چپ، کدام راهبرد برای ایران؟" علی کشتگر


پیمان نعمتی


• در شرایط خیزش های اجتماعی مردم به جان رسیده در حاکمیت در حال فروپاشی و چپ دموکراسی خواه بدون رابطه با کارگران و مردم، نسخه ای برای یک خشونت کامل و انقلاب است. در چنین شرایطی نیروهای ضد دموکراتیک داخلی و خارجی بیش از چپ دموکراسی خواه، امکان هدایت شورش های اجتماعی مردم تهیدست را دارند. این صدها بار در تاریخ دوران معاصر تجربه شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ فروردين ۱٣۹۷ -  ۲٨ مارس ۲۰۱٨


نوشته علی کشتگر پرسش اساسی را در برابر کنگره وحدت بخشی از چپ ایران که تا چند روز دیگر برگزار می شود مطرح کرده است: چرا چپ ایران این پرسابقه ترین و پیکارگرترین جریان تاریخ ایران، در سرزمین تشنه عدالت و آزادی از وزن و اعتبار در خور خویش برخوردار نیست؟
پاسخ نوشته را می توان جمع بندی نظری چهار دهه تجربیات عملی و تئوری چپ دموکراسی خواه ایران دانست. این جمع بندی را می توان منطقی ترین ارزیابی از گذشته و برنامه آینده چپ دموکراسی خواه، در نظر گرفت که تا کنون مطرح شده است.
با این حال در پاسخ به پرسش اساسی یک عامل مهم غایب است:
به فرض اینکه در آینده تمام ضعف های چپ در گذشته که نوشته به درستی آنها را بر شمرده است، وجود نداشته باشند، آیا با پذیرش تئوری انقلاب، شرایط برای دموکراسی در ایران فراهم می شود؟
نوشته علی کشتگر همانند سند سیاسی تشکل نوبیناد چپ، تعریف درستی از رابطه چپ با جنبش های مدنی و خیزش های اعتراضی مردم و نافرمانی مدنی عرضه کرده است، اما در نقد گذشته هنوز با تئوری بنیادی انقلاب به ارث رسیده از تئوری های لنین، کسب تکلیف نکرده است.
راهکارهای علی کشتگر و و تشکل نوبنیاد چپ، هنوز از هسته و جان تئوری انقلاب لنین جدا نشده اند. جنبش ها و خیزش های اجتماعی مردم تهیدست به جان رسیده که هنوز بدون تشکل و آگاهی ناشی از ارتباط با نمایندگان سیاسی خود که نشانه عدم وجود نهادها و فرهنگ جامعه مدنی هستند، تنها یک راه اتقلاب خشونت آمیز در برابر جامعه می گذارند.
شرط علی کشتگر که مغایر با تمام نوشته او است و اصلاحات سیاسی را زمانی امکان پذیر می داند که قدرت حاکم و جمهوری اسلامی به "سراشیب فروپاشی فرو غلتیده باشد" نشانه جدی پذیرش ناخواسته خشونت های ناشی از یک انقلاب است.
ارزیابی علی کشتگر همانند برنامه چپ نوبنیاد قدم های بزرگ تاریخی در نقد گذشته چپ و بطرف دموکراسی و رابطه با فرهنگ و نهادهای مدنی بر داشته است، اما اعتماد مردم و نیروهای سیاسی ملی و جنبش های مدنی زمانی بطور کامل به چپ بر می گردد که راهکارهایی که در گذشته چپ و در آینده می تواند به خشونت و انقلاب در جامعه کشیده شوند را بطور روشن و علنی از استراتژی – راهکارهای خود حذف کند.
گزاره - شرط بسیار درست کشتگر که "موفقیت سیاسی چپ از جمله مشروط است به
جلب جوانان و زنان به صفوف خود"، با نفی تمام اشکال راهکارهایی که به خشونت کشیده می شوند، قابل دسترسی است.
در شرایط خیزش های اجتماعی مردم به جان رسیده در حاکمیت در حال فروپاشی و چپ دموکراسی خواه بدون رابطه با کارگران و مردم، نسخه ای برای یک خشونت کامل و انقلاب است. در چنین شرایطی نیروهای ضد دموکراتیک داخلی و خارجی بیش از چپ دموکراسی خواه، امکان هدایت شورش های اجتماعی مردم تهیدست را دارند. این صدها بار در تاریخ دوران معاصر تجربه شده است.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست