اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۷ فروردين ۱٣۹۷ -  ۱۶ آوريل ۲۰۱٨

روز ٣۰فروردین ۱٣۵۴ نه تنها برای اعضا و هواداران جنبش فدایی، بلکه برای تمام آزادیخواهان وعدالتخواهان روزی فاجعه بار است، زیرا در این روز ۹ نفر از مبارزترین و اندیشمندترین زندانیان سیاسی، برفراز تپه های اوین، با رگبار مسلسل شکنجه گران ساواک بخاک افتادند.
زندان اوین که دردامنه کوهپایه های البرز ودرجوار دهکده زیبای اوین قرار دارد، در ۵۰ سال اخیر در زمره، یکی از مخوفترین زندانهای جهان بشمار میرود، که شهرت آن بعنوان نماد شکنجه از مرزهای کشورنیز فراتر رفته است.، زندان اوین در اواخر دهه ۴۰ ساختمان آن باتمام رسید، واز آغاز تاکنون شاهد اسارت، شکنجه واعدام هزاران مبارز بوده است.
این زندان فعالیت خودرا با بزنجیر کشیدن وشکنجه ، بنیانگذاران جنبش فدایی وجنبش مجاهدین آغاز کرد، اکنون نیز پس از گذشت نیم قرن، هنوز اسارتگاه وشکنجه گاه آزادگان است.
زندان اوین درروزهای اول انقلاب، مورد بازدید مردم قرار گرفت، وآرزوی مردم این بود، که این شکنجه گاه تبدیل به موزه شود، وبعنوان نمادی از مقاومت واعدام آزادیخواهان وبیداد گری رژیم شاه در معرض دید همگان قرار گیرد، اما این آرزو نه تنها تحقق نیافت، بلکه دیری نپایید ، که در نظام جمهوری اسلامی ، ابعاد شکنجه ها ی طاقت فرسا از رزیم پیشین فراتر رفت وتعداد زندانیان واعدامها نیزبمیزان هولناکی افزایش یاقت ، چنانکه این زندان هنوزهمچنان بعنوان نماد بیداد وکشتارگاه رژیم است.
یکی از فراموش ناشدنی ترین جنایاتی که دراین زندان بوقوع پیوست، کشتار هفت نفر ازبنیانگذاران جنبش قدایی ودوعضو برجسته سازمان مجاهدین خلق بود. درواپسین روزهای فروردین که زیباییهای بهار جلوه گر میشود این فرزندان مبارز میهن با مسلسل شکنجه گران ساواک بخاک افتادند.
براساس اعتراف تهرانی شکنجه گر ساواک ، طرح این جنایت توسط پرویز ثابتی مدیر کل امنیت داخلی تهیه شده بود، ودر ظهر روز ٣۰ فروردین ۵۴ در رستوران امریکا در خیابان تخت جمشیدعملیات اجرایی آن بوسیله حسین زاده سر جلاد ساواک برای اجرا برای بقیه شکنجه گران تشریح میشود ، وبعد از ظهر همانروز این نقشه جنایتکارانه اجرا میشود واین ۹ مبارز با مسلسل شکنجه گران ساواک بخاک افتادندوجاودانه شدند. وابستگان رژیم سابق وخود پرویز ثابتی طراح این جنایت هنوز ارتکاب چنین جنایتی را انکار میکنند، و چنین وانمود میکنند که این عده درحین فرار کشته شده اند.علت کشتاراین زندانیان درحالیکه قبلا به زندانهای طولانی مدت محکوم شده بوند را در چند علت میتوان یافت.اول اینکه با تاسیس حزب رستاخیز مر حله دیگری از فشارباید در دردرون زندانها آغاز میشد ، و انتخاب   این رهبران زندانی برای این هدف شوم تلاشی بود تا فضای مقاوت را در زندانها در هم شکنند ، چنانکه همانشب پس ازخواندن اخبار روزنامه ها وآگاه شدن زندانیان از واقعه وسکوت مطلق آنان دراعتراص باین جنایت ، چند نفر از زندانیان رازیر رگبار شلاق گرفنتد.دوم اینکه نقش برجسته این عده در سازماندهی مبارزات وارتباط با مبارزین خارج از زندان ، بویژه بیژن جزنی برای ساواک محرز بود.سوم اینکه بااین کشتار میخواستند فضای رعب ووحشت رادرجامعه ایجاد کنند وازپیوستن جوانان به جنبش مسلحانه جلوگیر ی کنند..
جنایات بیشمار جمهوری اسلامی نمیتواند ،جنایات رژیم پیشین را بفراموشی بسپارد.
یادزنده یادان بیژن جزنی، عباس سورکی، عزیز سرمدی، محمد چوپانزاده، احمد جلیل افشار، حسن ضیاظریفی، مصطفی جوان خوشدل و کاظم ذوالانوار جاودانه باد