سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

انتخابات محلی (شوراهای شهر) در انگلند (بریتانیا) و پیامدهای آن


ابوالقاسم گلستانی


• در حالیکه حزب کارگر بریتانیا به رهبری جرمی کوربین با کسب ۲۳۵۰ کرسی (و کسب ۷۷ کرسی جدید) در سطح ۱۵۰ شورای شهر درانگلند، بهترین نتیجه را از ۱۹۷۱ تا به امروز کسب کرده است، رسانه های جانبدار هیات حاکمه ی بریتانیا، از جمله بی بی سی، کوشیده اند با بزرگنمایی تنها چند کرسی از دست رفته ی این حزب، پیروزی آن را کم رنگ جلوه دهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۵ ارديبهشت ۱٣۹۷ -  ۵ می ۲۰۱٨


انتخابات محلی (شوراهای شهر) در انگلند (بریتانیا) و پیامدهای آن [۱]

در حالیکه حزب کارگر بریتانیا به رهبری جرمی کوربین با کسب ۲۳۵۰ کرسی (و کسب ۷۷ کرسی جدید) در سطح ۱۵۰ شورای شهر درانگلند، بهترین نتیجه را از ۱۹۷۱ تا به امروز کسب کرده است، رسانه های جانبدار هیات حاکمه ی بریتانیا، از جمله بی بی سی، کوشیده اند با بزرگنمایی تنها چند کرسی از دست رفته ی این حزب، از یک سو پیروزی آن را کم رنگ جلوه دهند، و از سوی دیگر، به شکل تصنعی بر اعتبار پیوسته در حال افول حزب محافظه‌کار حاکم بیافزایند.
هر چند جرمی کوربین رهبر حزب کارگر برای چند کرسی از دست رفته ی این حزب اظهار تاسف کرد، تحلیلگران بی طرف نتیجه بسیار خوب این حزب در این انتخابات را یک خودآزمایی درخور برای پیروزی در انتخابات سراسری بریتانیا در مرجله بعد ارزیابی کرده اند.
دو حزب عمده بریتانیا، کارگر و محافظه‌کار، از لحاظ سهم آرای ملی برابر هستند (هر کدام ۳۵%)، اما به نظر نگارنده جا به جایی ساختاری آرا، حزب محافظه‌کار حاکم به رهبری "ترزا می" را در آینده دچار چالش جدی خواهد کرد. جابجایی چگونه ممکن است صورت گرفته یاشد؟
حزب دست راستی "استقلال [۲]" که در زمان مدیریت نایجل فاراژ [٣] بر این حزب، پیشنهاد دهنده اصلی رفراندوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بر مبنای سیاست ستیز با مهاجران بود، تنها ۳ کرسی از مجموع ۱۲۶ کرسی پیشین خود را حفظ کرده است؛ در واقع، به نظر می آید که ۱۲۳ کرسی از دست رفته این حزب غالبا نصیب حزب محافظه‌کار شده است، این در حالی است که حزب محافظه‌کار خود ۳۳ کرسی را از دست داده و کل کرسی های کسب کرده اش برابر با ۱۳۳۲ است. اگر این گمان درست باشد، بنابراین، از یک سو کرسی های از دست رفته ی محافظه‌کاران نصیب دیگر احزاب شده است، و از سوی دیگر بخشی از کرسی های حفظ شده ی حزب محافظه‌کار در اثر جذب آراء بریدگان از "حزب استقلال" تامین شده است.
این جابجایی ساختاری کرسی ها حکایت از آن دارد که شهرداران محافظه‌کار جدید بیش از گذشته به مهاجر ستیزی که وجه مشترک آنان با حزب استقلال است، روی خواهند آورد. در حالی که محافظه کاران به دلیل تحمیل ریاضت اقتصادی با بخش قابل توجهی از جامعه بریتانیا در چالش بوده اند، حزب کارگر نه تنها ریاضت اقتصادی را بر نمی تابد و با آن در مبارزه است، بلکه در مورد مهاجران و پناهجویان نیز خواستار حمایت جدی دولت از آنان است. این دو رویکرد متقابل تاثیرات منفی خود را از هر محله و شهر گرفته تا سطح دولت محافظه‌کار به رهبری نخست وزیر "ترزا می" خواهند گذاشت. دشواری محافظه‌کاران می تواند از این هم فراتر رود، زیرا دو حزب "لیبرال دمکرات" و "سبز" که مواضعی ملایم تر در قبال مسایل ذکر شده (ریاضت اقتصادی و مهاجران) دارند، با پیروزی های کم سابقه، به ترتیب ۵۳۶ کرسی (۷۵ کرسی جدید) و ۳۹ کرسی (۸ کرسی جدید) کسب کرده اند.
این جزییات مواردی است که رسانه هایی جانبدار هیات حاکمه بریتانیا، از جمله بی بی سی، نه تنها به آنها اشاره نمی کنند، بلکه با کمرنگ جلوه دادن پیروزی های چشمگیر احزاب غیر محافظه‌کار، به ویژه حزب کارگر که نیروی اصلی اپوزوسیون دولت بریتانیا محسوب می شود، می کوشند افول دائمی اعتبار حزب محافظه‌کار حاکم را از نظرها پنهان کنند.



توضیح تصویر، که اسکرین شات تهیه شده توسط نگارنده از سایت بی بی سی است: در این تصویر، تعداد کرسی های شوراهای شهر و همچنین تعداد کرسی های از دست رفته یا جدیداً کسب شده برای احزاب کارگر (قرمز)، محافظه کار (آبی)، استقلال (بنفش)، لیبرال دمکرات (زرد)، سبز (سبز رنگ) و سایرین (خاکستری) نشان داده شده است. چیزی دیگر که باید به این داده ها افزود، تعداد شوراهای در اختیار احزاب است که از این قرارند: حزب کارگر ۷۴، حزب محافظه کار ۴۶ و حزب لیبرال دمکرات ۹ شورا را در اختیار دارند. سایر احزاب یا افراد مستقل شورایی را در اختیار ندارند، هر چند ممکن است نمایندگانی در میان احزاب بزرگتر حاضر در شوراها داشته باشند.
[۱] بریتانیا، علاوه بر یکی دو جزیزه کوچک، از چهار کشور تشکیل شده است: انگلند (پایتخت آن لندن)، اسکاتلند (پایتخت آن ادینبرو)، ایرلند شمالی (پایتخت آن بلفاست) و ولز (پایتخت آن کاردیف). انتخابات مورد اشاره در این نوشته در اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی برگزار نشده و محدود به انگلند بوده است.

[۲] UK Independent Party (UKIP)
[٣] Nigel Farage


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست