• پشت سر دکتر و پرستاری که با ماسک و دستکش وارد اتاق ام شدند، ایستاده است. با شاخه ی یاسی پُرگل.
" آمدی ماجرای ماسک و دستکش را به یادم بیاوری؟ یادم هست عزیزم"
غروب بود، پای یاسِ پُرگل درمانگاه نشسته بودی، و گیسوان سیاهِ بلندت را می بافتی. با اشاره دست صدایم زدی، با اشاره دست که نه، با اشاره مچِ دست، جذام انگشتان وکف دستت را تا مچِ دست خورده بود. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣ مرداد ۱٣۹۷ -  ۲۵ ژوئيه ۲۰۱٨

 
پشت سر دکتر و پرستاری که با ماسک و دستکش وارد اتاق ام شدند، ایستاده است. با شاخه ی یاسی پُرگل.
" آمدی ماجرای ماسک و دستکش را به یادم بیاوری؟ یادم هست عزیزم"
غروب بود، پای یاسِ پُرگل درمانگاه نشسته بودی، و گیسوان سیاهِ بلندت را می بافتی. با اشاره دست صدایم زدی، با اشاره دست که نه، با اشاره مچِ دست، جذام انگشتان وکف دستت را تا مچِ دست خورده بود.
"آقا دکتر می توونم یه سئوال کنم؟"
" آره عزیزم"
" چراغیرازپرستارهای فرانسوی و شما، هرکی سراغ ما میاد باید ماسک بزنه و دستکش دستش کنه؟"
" می دونی جذام مسری ست، مگه خودت از پدرومادرت نگرفتی؟ بقیه هم باید مواظب باشند که نگیرند، آن ها کاردرستی می کنند."
"درست میگین، حق دارن، ولی آقا دکتر وقتی با ماسک و دستکش میان سراغ ما، ما خیلی کوچیک می شیم، خیلی، احساس بدی بهمون دست میده"
و چشم های سیاه و زیبائی که جذام پلک هایشان را خورده، پُراشک می شوند. چشم هائی که به ندرت شادی و خنده به خود، و درخود دیده بودند. جذام حتی لب هایش را به اندازه یک لبخند سالم نگذاشته بود.
آنروزهم پای همین درخت یاس نشسته بود.
" آقا دکترمی توونم یه سئوال کنم"
" آره"
" شما زن داری؟"
" نه"
" دوست دختر داری؟"
"نه"
" آقا دکترمری فرانسوی اما خیلی حواسش به شماست، خیلی ام خوشگله"
" من اما حواسم به او نیست، به کس دیگری ست"
خندان و سرحال، لنگان و آرام به طرف اتاق اش می رود.
****
نمی بینم اش دیگر
" کجائی شیرین؟"
دکترامریکائی، چهره خوانِ خوبی ست، می پرسد.
" ما شما را ناراحت کردیم؟ "
چیزی نمی گویم. به ماسک و دستکش اش نگاه می کنم.


اورلندو ۲٣جولای۲۰۱٨ ( فلوریدا هاسپیتال)