اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱ آذر ۱٣۹۷ -  ۲۲ نوامبر ۲۰۱٨

بخش ورزشی: بچه ها متشکریم- زمان به این زودی گذشت. گوئی همین دیروز بود. شوخی نیست که پنجاه سال پیش یک واقعه را دیده باشی و امروز بعد از نیم قرن تصور کنی همین چندی بیش بوده که آن واقعه را دیده ای. ایران سال ۱۹۶۴ با آن پیراهن های زیبای شان که شباهت به لباس تیم ملی برزیل در جام جهانی ۱۹۵٨ داشت به المپیک توکیو رسیده بود. آن هم با دست چینی از بازیکنان نامدار و با مرام. سال ۱۹۶٨ در ماه آوریل بود که بعد از آن شوت سهمگین سردار بزرگ فوتبال ایران و آسیا پرویز قلیچ خانی که چشمان ویس کر دروازه بان بلند قامت و چالاک اسرائیل را مثل توپ به تور دروازه دوخت، امجدیه نور باران و گل افشانی شد و –بچه ها متشکریم- در تاریخ فوتبال ایران به عنوان سپاس مردم از فداکاری و قهرمانی بازیکنان محبوب و رعنای ایران به ثبت رسید. تیم المپیک توکیو و تیم قهرمان جام ملتهای آسیا در تهران سال ۱۹۶٨ از جنس دیگری بود که در تاریخ فوتبال ایران جاودانه شده است! آن دو عکس تیمی معروف المپیک توکیو و امجدیه هیچ گاه از خاطرات دور نمی شود و همیشه بیش روی مان است. به وقت اش در باره آن تیم و آن جام و سالهای بعد از خواهیم نوشت. این چاشنی را به گزارش سایت AFC در باره تیم ایران از آن سالها ببعد اضافه می کنم. هر چند در مطلب کنفدراسیون فوتبال آسیا اشاره ای به بعد از انقلاب نکرده است. شاید به این علت باشد که ایران بعد از سال ۱٣۵۶ دیگر تاکنون عنوان قهرمانی را کسب نکرده است. در این گزارش آمده است:

ایران در سه دوره نخست این جام حضور نداشت. اما در چهارمین دوره میزبان این رویداد بزرگ آسیا شد. ایران در چهارمین دوره توانست با موفقیت میزبانی را برگزار کند. با افزایش تعداد تیم‌های حاضر در مرحله نهایی از چهار به پنج تیم، ایران به همراه میانمار (برمه)، هنگ کنگ، چین تایپه و اسرائیل به این بازی‌ها صعود کردند.
تاریخ موفقیت فوتبال ایران در این رقابت‌ها با پیروزی ۲ بر صفر مقابل هنگ کنگ آغاز شد. هر دو گل ایران در ۲۰ دقیقه پایانی به ثمر رسید. سپس تیم محمود بیاتی سه پیروزی دیگر به دست آورد تا نخستین عنوان خود را با یک رکورد فوق‌العاده‌ یعنی چهار پیروزی از چهار بازی به ثبت برساند.

چهار سال بعد دوباره ایران درخشید. این بازی‌ها با حضور شش تیم برگزار شد و ایران در گروه خود بالاتر از تایلند و عراق ایستاد. از طرفی کره جنوبی در صدر جدول گروهی قرار گرفت که کامبوج و کویت نیز در آن حضور داشتند. سپس ایران با پیروزی ۲ بر یک مقابل کامبوج به فینال صعود کرد. در مقابل، کره توانست تایلند را در ضربات پنالتی‌ شکست دهد. دیدار نهایی بین دو تیمی برگزار شد که از چهار دوره گذشته سه عنوان را به خود اختصاص داده بودند.
علی جباری گل نخست بازی را به ثمر رساند اما پارک لی چون گلزنی کرد تا بازی در وقت‌های اضافه دنبال شود. در وقت‌های اضافه دوم، حسین کلانی توانست برای ایران گلزنی کند تا جام قهرمانی به "تیم‌ملی" برسد.

چهار سال بعد، ایران دوباره قدرتمند ظاهر شد. شش تیم به مرحله نهایی جام ملت‌ها صعود کردند و در تهران به رقابت پرداختند. تیم‌ ‌ملی دوباره به راحتی به نیمه نهایی صعود کرد. این تیم این بار عراق و یمن را پشت سر گذاشت. کویت در گروه A صدرنشین شد و چین در رتبه دوم قرار گرفت.
ایران در وقت‌های اضافه چینی‌ها را شکست داد و کویت توانست عراق را پشت سر بگذارد تا شانس قهرمانی را در نخستین دوره حضورش در جام ملت‌های آسیا داشته باشد.
یک جدال به یاد ماندنی در میان ۱۰۰ هزار هوادار در ورزشگاه آزادی بین دو تیم ایران و کویت دیده شد. تیم‌ ‌ملی ایران توانست در این شرایط، سومین قهرمانی‌اش را در جام ملت‌ها کسب کند.
علی پروین که تک گل این بازی را به ثمر رساند گفت‌: "کویت خیلی قوی بود و توانست با قدرت خود به فینال برسد و با ایران رقابت‌ کند. بازی فوق‌العاده‌ بود. در محوطه جریمه کویت یکی از بازیکنان این تیم اشتباه کرد و من توانستم به توپ ضربه بزنم و دروازه‌ حریف را باز کنم."