• ساندار دانش‌آموز ۱۳ ساله ی ضد سلاح در آمریکا روز دوشنبه در شهر میلواکی در اتاق خوابش در پی اصابت گلوله ای که از بیرون تیراندازی شد به قتل رسید. مادر ساندرا می‌گوید دخترم گفت: "مامان، من تیر خوردم. به او نگاه کردم، گریه نمی‌کرد، داد نمی‌زد، آرام بود. او لایق چنین مرگی نبود." قاتل ساندرا دختر نوجوانی که از «خشونت متنفر بود و می خواست همه را خوشحال کند»، کیست؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲ آذر ۱٣۹۷ -  ۲٣ نوامبر ۲۰۱٨

 
چه کسانی مسئول پرپر شدن غنچه هایی مانند ساندارای 13 ساله هستند؟

در حال دنبال کردن اخبار مبارزات کارگران ایران بودم که چشمم به خبری تکان دهنده خورد: دختری 13 ساله، فعال مبارزه بر علیه اسلحه در آمریکا توسط یک گلوله رها شده از تفنگ فردی مسلح ساعت 8 شب در اتاق خواب خود کشته شد.

از زمانی که خود را شناخته‌ام تا کنون خبرهای هولناک بسیاری شنیده‌ام ونیز شاهد پر پر شدن های نوجوانانی بوده‌ام – وقتی خانه‌ای درمنطقه گیشا بوسیله نیروهای رژیم عراق مورد اصابت موشک قرار گرفت ودهها بچه خردسال که برای جشن تولد در آنجا جمع شده بودند کشته وزخمی گردیدند؛ وقتی فالانژهای حزب اللهی در خرداد سال 1360 دختر نوجوانی را در خیابان ولی عصر به درون گودالی که برای ساختمان سازی گود برداری شده بود انداختند و... -اینها چنان اثری بر انسان می‌گذارد که بسیاری مواقع بدلایل مختلفی دوباره به جلو چشم کشیده می‌شوند .مرگ آیلان کردی ۲ ساله غرق شده در دریای اژه که عکسهای آن در سطح وسیعی تکان دهنده بود از نمونه‌های آن است ویا صحنه ای که تصویری ازدختران خردسال در ویتنام نشان می‌دهد که بخاطر ناپالمهای ریخته شده توسط بمب افکنهای آمریکا در حال فرار هستند و یا صحنه‌هایی از جنایاتی که بر علیه کودکان یهودی توسط نازیها انجام می‌شد یا آنچه در کیگالی، فلسطین، بوسنی وسودان و یمن وسوریه وغیره بر کودکان واقع شده است. بعید می‌دانم انسانی در جریان چنین اتفاقات هولناکی قرار داشته باشد وبتواند روان وذهن خود را ازآنها پاک کند.

کشته شدن ساندرا پارکس این گل درحال شکفته شدن نیز از همین تیپ رویدادهاست. چراکه ساندرا دختری است پر شور و فعال در عرصه ی مبارزه بر علیه خشونت و خصوصا بر علیه اسلحه، انسانی است که در صدد پیدا نمودن زیباییها بود و سعی داشت دیگران را سر شوق آورد تا از پلشتی ها بگذرند و به زیبایی ها بپردازند.
او مبارزه علیه خشونت و اسلحه در آمریکا را به زیباترین وجهی آنهم در چنین سن وسالی به پیش می‌برد. وقتی او می‌گوید:«ما در وضعیت هرج و مرج به سر می‌بریم. در شهری که من زندگی می‌کنم، نمونه‌های این وضعیت را هر روز می‌بینم و می‌شنوم. کودکان قربانیان خشونت بی‌منطقی می‌شوند که عاملش سلاح‌های گرم است» خود گویای آن تیز بینی مشخصی است که معمولاً در یک نوجوان 10 -12 ساله امرنادری است .وقتی او می‌گوید:"بسیاری از مردم ایمان به آمریکا و توانایی خود را و رویای کسانی مانند دکتر کینگ را ازدست داده‌اند" بازگوکننده این است که وی می‌دانست با تلاشگری وحرکت است که می‌توان کمک نمود برای بارور شدن توانایی انسان‌ها.
واقعیت این است همانگونه که مادرش گفته است : „دخترم شخصی بود که هر وقتی کسی می‌دید اورا خوشحال می‌کرد او دوست نداشت کسی غمکین باشد یا غمگین شود“. چنین صحبتی که بخشی از کاراکتر وی را بازگو می‌کند خود نشاندهنده فروزانی آن امیدی است که با آن زندگی می کرد. اگر چه همین امید   موجب گردید تا در ژانویه 2017 درویسکانسن برجسته شود و جوایزی نیز نصیبش گردید. اما این امید به تغیی، این امید به تلاشگری، این امید به حرکت در راستای بستر سازی برای اینکه مردم هم بتوانند به تواناییهای خود واقف شوند و... آیا جز این است که برخلاف تبلیغات و حرفهای امثال ترامپ – که می‌گوید جهان جای وحشتناکی است-، جهان زیبایی‌های خیره کننده ای هم دارد که یک نمونه‌اش ساندرای 13 ساله است؟
وقتی از دست دادن این زیبای آگاهی‌بخش برای خود من که ازقبل وی را نمی شناختم چنان درد آوراست که بغض گلویم را درهم فشرد و قطرات حلقه زده درچشمهایم راه گونه هایم را درپیش گرفت به تأثیرات جانکاه چنین قتلی بر مادر وخانواده ودوستان وهمکلاسی ها و یا آن‌هایی که با اشعار ونوشته هایش آشنا بودند بیشترپی بردم.
امابراستی چه کسانی مسئول پرپر شدن چنین غنچه هایی هستند و نقش ما انسان‌ها در تداوم یافتتن چنین رخدادهای دهشتناکی چیست؟
بدون شک ساندرا نه اولین و نه آخرین فردی است که مشخصاً قربانی مطامع کارخانه های اسلحه سازی و پشتیبانان دولتی آن‌ها می‌شوند اما قتل چنین غنچه ای آنهم در اتاق خود آیا جز این است که تا زمانی دنیا در گردشی چنین وارونه حرکت می‌کند، انسان حتا در خانه هم نمی‌تواند احساس کند که درامنیت قرادارد؟