سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

دوسال از درگذشت رفیق شهرام یوسفی گذشت!



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣ آذر ۱٣۹۷ -  ۲۴ نوامبر ۲۰۱٨


درست دو سال است که رفیق شهرام یوسفی از فعالین کارگری و سوسیالیست، مبارزی خستگی ناپذیر و پیشرو را از دست داده ایم.
دو سال گذشته در تاریخ ۲۵ نوامبر سال ۲۰۱۶ شهرام پس از مبارزه ایی طولانی و سخت با بیماریی که سالها با آن دست و پنجه نرم میکرد، قلب پر تبشش از حرکت باز ایستاد.

شهرام به مبارزه بر علیه نظامی پرداخت که اساس مناسبات آن بر پایه استثمار انسان از انسان بنیان نهاده شده است، او با درک عمیق مارکسیستی از مناسبات سرمایه داری، و اینکه تنها طبقه کارگر گورکن این نظام می باشد، چهار دهه از زندگی کوتاه و پر افتخارش را به مبارزه در این راه اختصاص داد.

او که خود طعم بردگی و استثمار را چشیده بود، بر این باور بود که طبقه کارگر با اتکاء به آگاهی طبقاتی و با متحد شدن در تشکلهای توده ای و مستقل و در نهایت برپائی حزب طبقاتیش خواهد توانست به نظام بربریت سرمایه پایان دهد.
شهرام آروزی روزهایی را داشت که کارگران برای تغییر دادن وضع موجودشان با اتحاد و یکپارچگی به میدان آمده، در حالیکه ترس و واهمه و توهمی به نظام حاکم نداشته، به میزانی که متشکل شده اند، با طرح خواستها و مطالبات و تعرض به بنیانهای سرمایه، پایه های لرزان نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی را به لرزه در آورند. او کاملا مطمئن بود که این اتفاق بطور قطع خواهد افتاد، اما زمان این وقایع برای او اهمیت داشت که شاهدش باشد. امروز که جنبش کارگری باتفاق سایر جنبشهای اجتماعی با تمام توان و بدون ترس و توهمی فریاد میزنند و خواست خود مدیریتی و اداره شورایی آنها در گوش جامعه ایران و جهانیان طنین انداخته است، ما نبود شهرام را در بستر این مبارزه و کانون کارگران سوسیالیست بیشتر احساس می کنیم.

شهرام در میان ما نیست، اما ایده ها و آرمانهای والای سوسیالیستی اش همچنان زنده، پویا و پا برجاست و امروز جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی در اتحاد و پیوستگی با جنبش کارگری در راستای این ایده های طبقاتی است که به مبارزه ایی بی امان تا پیروزی نهایی اشان به میدان آمده اند.
به حکم تاریخ، حقانیت امر مبارزه طبقاتی و نیل به اهداف و آرمانهای آن برای برپائی جامعه ایی عاری از بردگی و استثمار، فقط با مبارزه ایی بی امان و خستگی ناپذیر متحقق خواهد شد. شهرام از زمره فعالین سوسیالیست و کمونیستی بود که تار و پود وجودیش با این مبارزه عجین شده بود.

رفقای کانون کارگران سوسیالیست، همیشه در جمع خود جای خالی رفیق شهرام را احساس نموده و یادش را با ادامه راهی که با تمام وجود به آن اعتقاد داشت، ادامه خواهند داد.

یاد رفیق شهرام گرامی باد و راهش پر دوام!
۲۳ نوامبر ۲۰۱۸

کانون کارگران سوسیالیست


بمناسبت دومین سالگرد شهرام یوسفی
امروز درست دو سال است که همسر و رفیق مبارزاتیم شهرام یوسفی از فعالین کارگری و سوسیالیستی قدیمی جنبش کارگری، از میان ما رفته است. با مرگ شهرام در۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ طبقه کارگر و جنبش کارگری و سوسیالیستی ایران یکی از یاران مبارز و خستگی ناپذیر، صمیمی، صدیق و وفادار خود را از دست داد.
با گذشت این دوسال قطعا، جای خالی او در قلب من و در میان فعالین کارگری و همرزمانش و چهل سال مبارزه خستگی ناپذیری که با آن عجین شده بود براحتی پر نخواهد شد. شهرام از جمله فعالین کارگری ای بود که تا آخرین لحظات زندگی بر علیه نظام سرمایه داری، و استقلال طبقاتی طبقه کارگر و ایجاد تشکل های مستقل کارگری به مبارزه پرداخت.
شهرام در جریان مبارزه طبقاتی آبدیده و در دل طبقه کارگر پرورانده شد. او مبارزی کمونیست، جسور، اگاه و متین بود که از مبارزه برای رسیدن به اهداف و آرمانهای والای سوسیالیستی و ستم طبقاتی نظام سرمایه داری حتی در دشوارترین روزهای زندگیش که با بیماری علاج ناپذیر دست و پنجه نرم میکرد دست نکشید. تنها آروزیش ادامه مبارزه و گسترش آن به وسیله ای طبقه ایی بود که خود جزئی از آن بود و کوچکترین تردیدی در مبارزه و به پیروزی رسیدن آن نداشت. همیشه در بحثهایی که با هم داشتیم از این نگران بود که زمانیکه مبارزات طبقه کارگر و مردمی اوج بگیرد و او دیگر در میان ما نباشد. جای خالی او را با تمام وجودم در جدال و رشد مبارزاتی که امروز جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی بر علیه نظام سرمایه داری جمهموری اسلامی در پیش رو دارند حس میکنم.
در هر لحظه ایی که اخبار و مبارزات پیگیر و آشتی ناپذیر کارگران نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز، سندیکای شرکت واحد، معلمان دانشجویان و بازنشستگان ..... را دنبال میکنم، و شعار کار، نان، آزادی و اداره شورایی آنها در داخل و خارج طنین انداخته، در این لحظات تاریخی مبارزات طبقه امان، که آروزی قلبی شهرام بود با آن همراه باشد یاد گرامیش چندین برابر در من زنده میشود.
شهرام دو سال پیش درگذشت، اما اندیشه سوسیالیستی و مبارزاتی او همچنان پویا و زنده، در ادامه راهش ادامه دارد. و به پاس عشق و علاقه مبارزاتی و خستگی ناپذیرش و تحقق آرمان و اهداف مشترکمان که لغو مالکیت بردگی سرمایه و استقرار سوسیالیسم است، این وظیفه را در پیش روی من می گذارد که مصمم تر به مبارزه ادامه دهم. در نبودش که خلاء بزرگی را در زندگیم ایجاد نموده است شاید این یکی از حداقل ترین خواستهای مشترکمان باشد، که بتوانم با تمام نیرو و توان در تحقق آن بگوشم.
شهرام یوسفی به جنبش و طبقه ایی تعلق دارد که برای رهایی آن، چهار دهه از زندگی پر بار خود را به آن اختصاص داد. به این امید که ادامه این مبارزه و آبدیده شدن آن بتواند هزاران کارگر مبارز، نسلهای جوانتر، را در روند مبارزه طبقاتی ای که بطور آشتی ناپذیری در جریان است بپروراند.
دریغا که امروز شهرام و جانباختگان راه رهایی و سوسیالیسم در میان ما نیستند اما تجارب همین عزیزان ما را یاری میرساند که لحظه ای از مبارزه برای اتحاد و استقلال طبقاتی طبقه امان از پای ننشینیم. لحظه ای در تلاش برای آزادی کارگران مبارز و زندانی و حمایت از مبارزه پر خروشی که در جریان است درنگ نکنیم و لحظه ای را برای رساندن صدای اعتراض جنبش کارگری ایران به گوش جهانیان غفلت نکنیم.
یاد شهرام برای همیشه در اعماق وجود من و تنها فرزندمان زنده خواهد ماند. یاد او و تمام جان باختگان جنبش کارگری و سوسیالیستی را گرامی باد!
مبارزه ادامه دارد!
یادش عزیزش همیشه زنده و راهش پر دوام!

سحر صبا
۲۴ نوامبر ۲۰۱٨


به یاد جانباختگان راه سوسیالیسم
با هر آنچه محدودم می کند
با هر آنچه محجوبم می کند
با هر آنچه مخدوشم می کند
با هر آنچه محرومم می کند
با هر آنچه محکومم می کند در این دنیا ی وارونه،
در این انجماد خاکستری رنگها،‌ در این ایستای بی همتا می جــــنــــگم
تو را می بینم و همه ی آنهایی که
خواستار جهانی آزاد و برابرند
به دور از هر گونه قید و بندی...
و خاستگاهی انسانی دارند

بگذار هر چه می خواهد تلخ باشد
بگذار هر چه می خواهد برنجد
بگذار هر چه می خواهد متنفر
و ما قالب ها را در هم می شکنیم
فرم ها را تکه تکه!
و اصول اش را به موزه های بایگانی می سپریم،‌ تا همگان سهیم باشیم
هر کارگر مرد و زن
بگذار ترس رخنه کند در جان بورژوازی چرا که ما هیچ چیز را از دست نخواهیم داد به جز غل و زنجیرهایی که...
آن طوفان را ترسیم می کنیم اینچنین:
کشاکش لحظه ها،‌ حضور خویش تن ها
حضور زنان که خود معیاری ست در جامعه
حضور مولدان،‌ زحمتکشان
آنان که قرن هاست استثمار می شوند و خواهان آزادی و برابری اند...
و همواره نابود می کنیم این دنیای وارونه را !!!


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست