اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۶ آذر ۱٣۹۷ -  ۱۷ دسامبر ۲۰۱٨

یورش جنایتکارانه به فعالین کارگری فولاد اهواز
نیازمند پاسخ فوری و گسترده کارگری - توده ای است!

نصف شب یکشنبه (ساعت ٢ بامداد امروز دوشنبه ٢٦ آذر) حکومت ضد کارگری جمهوری اسلامی با طرحی از پیش آماده بطور همزمان به اکثر منازل فعالین کارگری معترض فولاد اهواز یورش برده است. در این یورش جنایتکارانه توانسته حداقل ١٦ نفر از کارگران فولاد اهواز را بازداشت و به مکانهای نامعلومی منتقل نماید. اسامی بازداشت شدگان عباتند از: میثم علی قنواتی، عیسی مرعی، امین علوانی، مرتضی اکبریان، طارق خلفی، مسعود عفری، جعفر سبحانی، مصطفی عبیات، غریب حویزاوی، کریم سیاحی، حامد باصری، حافظ کنعانی، حامد جودکی، حسین داودی،کاظم حیدری و یاسر ابراهیمیان. بنا به گزارشات منتشر شده، رژیم اسلامی قصد بازداشت تعداد بیشتری را داشته اما هنگام مراجعه کارگران مورد نظر در منزل نبوده اند. با این حال کارگران امروز نیز اعتراضات خود را از سر گرفتند. در جریان این اعتراض نیز اوباش جمهوری اسلامی با یورش به صف کارگران معترض ١٢ کارگر دیگر را نیز به اسامی مجید جنادله، کوروش اسماعیلی، علی عقبا، محسن بلوطی، محمد پور حسن ، محسن پهباتی، حبیب طباطبائی، جاسم رومزی، علی اتمامی، علی جواد پور، جواد غلامی و عبدالرضا دستی را بازداشت کرده اند.

بازداشت کارگرانی که بیش از یکماه است با رساندن صدای اعتراض آمیز خود به جامعه ایران و جهان خواهان حداقل حقوق و مطالبات خود هستند، یک اقدام بسیار شنیع وجنایتکارانه، و گویای عمق ضدیت و وحشت این رژیم و کلیه دارودسته هایش از اعتراض و اعتصاب و تشکل و طرح هر نوع مطالبه بر حق کارگرانی است که کم و بیش به منفعت خود آگاهترند و نمیخواهند به تحمیل زندگی بردگی بر خود بیش از این رضایت بدهند. و نمیتوانند این دنیای ضد انسانی را بیش از این تحمل نمایند که از سوی خود و خانواده و فرزندانشان را فاقد حداقل امکانات اولیه زندگی ببینند و شاهد دزدیدن مداوم دستمزدهایشان باشند و همزمان شاهد وجود یک حاکمیت قلدر و آدمکش، یک مشت مافیای میلیاردری بر محیط کار و شهر و کشور باشند!. اما آنچه که امکان داده است تا دست جنایتکارانه اوباش اسلامی بر روی کارگران بلند گردد و بتوانند به این شکل گستاخانه دست به بازداشت دها کارگر بزنند، بر میگردد به تنها ماندن کارگران فولاد در مبارزه ای که به کل طبقه کارگر ایران مربوط میباشد. متاسفانه بجز حمایتهای عاطفی، مجازی و محکوم کردنها، از نظر عملی شاهد هیچ اقدام جدی و همزمان اعتراضی و اعتصابی نه در مراکز کار دیگر و نه در شهرها ی دیگری نشدیم. این جای تاسف عمیق است و گویای ضعف بزرگ جنبش و صف ما کارگران، که همواره یک علل پایه عدم پیشروی و ناکامی جنبش ما در مقابل یکی از وحشی ترین نظامهای سرمایه داری و اسلامی است.

در چنین شرایطی معقولانه است که کارگران، به ویژه رهبران سوسیالیست طبقه، برای رفع فوری این خلا در مبارزه جنبش کارگری فکر جدی تری بکنند. روحیات به ظاهر"انقلابیگری"سطحی نگر پوپولیستی که همواره شعار"جنگ جنگ تا پیروزی"، را سر میدهند، درست مشابه سنت راست سازشکار و تسلیم طلبی در مقابل حاکمیت و سرمایه داران،به سنت ما تعلق ندارد و نباید بر مبارزه و سیاست ما تاثیر گذار باشد. چنین نبردهای را به تنهای و بدون همراهی عملی بخش وسیعی از جنبش، و در سیستمی که هر صدای را با سرکوب جواب می دهد، تا آخر راه نمیتوان طی نمود. وقتی بعداز ٥-٦ هفته اعتراض و اعتصاب مستمر بدون حمایت عملی بقیه کارگران در کشور ادامه پیدا میکند، وقتی تجربه هفت تپه جلو ما قرار میگیرد، اصولی بود و هست که تصمیمات بهتری برای چگونگی ادامه مبارزه بر حق خود اتخاذ نمود. وقتی ارسال آخوند، کفن، الله اکبر گوئی، بسیجی، مجلسی، فرماندار، قول دادنهای آبکی و حضور مقامات و مزدوران ریز و درشت حکومتی به منظور ایجاد اختلاف و اخلال( کاری که به نسبت در هفت تپه موفق شدند) در مبارزه کارگران پاسخ نگیرد، نباید شکی داشت همان اوباشی که فعالین هفت تپه را بازداشت نمود و آنها را مجبور به پایان اعتصاب کرد و سرمایه دار را نیز فراری داد، همان اوباشی که دیروز به دولت فرانسه پیام میدهد با تظاهرات کنندگان "خشونت نکنید"، در اوج وقاحت و بیشرمی، همانند چهل سال حاکمیت ننگینش، راهی جز سرکوب و خشونت عریان و یورش بردند به منازل و زندگی کارگران و صف اعتراض آنها پیش روی خود نمی بیند. این منطق هر دولت وحشی سرمایه داری اعم از ملی گرا ، اسلامی و دمکراسی طلبان است!، و پاسخ آن هم یک پاسخ قدرتمند و متحد طبقاتی و خواباندن همه چرخه تولید و صنایع و کوبیدن مشت محکم به دهنش است نه مبارزه فردی و یا تک فابریکی صرف!. برای مبارزه با چنین رژیمی که دستش به خون دها هزار کارگر آلوده است و همچنین بسیار حرفه ای است در چگونگی آسیب رساندن از دورون به جنبش و به طبقه کارگر، جنبش ما نیازمند اتحاد بسیار بسیار بیشتری است! نیازمند رهبری بسیار هوشیارتر، نقشه مند تر و متحد کننده تر و دور اندیش تری است! نیازمند تکثیر عملی و فوری تصمیمات و قهرمانیهای جمعی و روشن بینی رهبری سوسیالیستی در هفت تپه و فولاد در کشور و تمام مراکز کلیدی کارگری است!، و اگر چنین اتفاقی صورت نگیرد فولاد و هفت تپه و هیچ مرکز کارگری دیگری به تنهای زورش به این حاکمیت جانی نمی رسد!

حزب سوسیالیست انقلابی ایران بازداشت کارگران فولاد را قویا محکوم میکند!. حزب، طبقه کارگر ایران را به اعتراض به این جنایت جمهوری اسلامی فرامیخواند. همچنین جامعه ایران و جنبشهای مترقی را به حمایت بیدریغ و عملی از کارگران فولاد فرامیخوانیم! جمهوری اسلامی باید با مواجه شدن با اعتراضات بسیار گسترده کارگری و توده ای مجبور گردد هر چه فوری و بدون ‌قید و شرط کارگران بازداشتی را آزاد و به مطالبات بر حق کارگران فورا پاسخ مثبت داده شود.

کارگران بازداشت شده فولاد و همه فعالین دیگر باید فورا آزاد شوند!
مرگ بر حکومت ضد کارگری جمهوری اسلامی!
زنده باد سوسیالیسم!

حزب سوسیالیست انقلابی ایران
٢٦ آذر ١٣٩٧ - ١٧ دسامبر ٢٠١٨