• درحالی که جمهوری اسلامی میلیاردها تومان برای تبلیغات و نمایش توانمندی های خود در مراسم ۲۲ بهمن صرف می کند، توسعه ی فاز ۱۱ پارس جنوبی بزرگترین میدان گازی مشترک بین ایران و قطر راکد مانده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۱ بهمن ۱٣۹۷ -  ۱۰ فوريه ۲۰۱۹

 
زمانی که توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی، بزرگ‌ترین میدان گازی مشترک بین ایران و قطر روی میز قرار گرفت کم‌تر کسی گمان می‌کرد پرونده این فاز پر حاشیه به این راحتی‌ها بسته نشود و آوازه آن از مرزهای ایران خارج شده و به فرانسه و چین هم برسد. فرانسوی‌ها که ایران را ترک گفتند و چینی‌هایی که پاسخ جمهوری اسلامی را نمی‌دهند.

به گزارش ایسنا، حضور غول‌های نفتی در ایران، توسعه میادین نفتی و گازی، افزایش صادرات و قدرت گرفتن ایران در بازارهای جهانی حلقه‌های یک زنجیره بودند که بر اثر تنش جمهوری اسلامی با آمریکا و خروج ترامپ از برجام آن را تحت تأثیر قرار داد و آتش آن اول از همه دامن فاز ۱۱ را گرفت.

زمانی غول‌های نفتی در فضای پسابرجام و بعد از اینکه قراردادهای جدید نفتی (IPC) از سوی وزارت نفت معرفی شده بود، برای حضور در صنعت نفت ایران یکی پس از دیگری پای میز مذاکره برای حضور قرار گرفتند. در بین این شرکت‌ها قرعه فال برای امضای نخستین قرارداد در قالب IPC به نام توتال، شرکت نفت و گاز فرانسوی افتاد.

مذاکرات با شرکت توتال به منظور تهیه توافقنامه نهایی( HOA ) جهت توسعه و بهره برداری فاز ۱۱ پارس جنوبی در قالب قراردادهای جدید نفتی ایران از اوایل اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ آغاز و رئوس توافق در تاریخ ۱۸ آبان همان سال بین شرکت ملی نفت ایران و مشارکت توتال CNPCI و پتروپارس به امضا رسید، اما حاشیه‌های این پرونده از اوایل سال گذشته آغاز شد. البته توتال پیش از این هم سابقه حضور در ایران را داشته و در دهه ۷۰ هم پس از تحریم‌های دوران ریاست‌جمهوری بیل کلینتون علیه ایران (معروف به داماتو) به ایران آمده بود تا نخستین فازهای پارس‌جنوبی را توسعه دهد؛ آخرین شرکت مهم نفتی غربی که پس از تحریم‌های هسته‌ای و تحریم‌های دوجانبه آمریکا و اروپا در ابتدای دهه ۹۰ ایران را ترک کرد و پس از برجام بار دیگر نخستین شرکت مهم غربی بود که با ایران قرارداد امضا کرد.

۱۲ تیرماه سال ۱۳۹۶ مراسم امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با کنسرسیومی متشکل از شرکت فرانسوی توتال با سهم ۵۰.۱، شرکت چینی CNPC با سهم ۳۰ درصد و شرکت ایران پتروپارس با سهم ۱۹.۹ درصد برگزار شد. ارزش این قرارداد ۴.۸ میلیارد دلار و مدت زمان آن، ۲۰ ساله بود که قابلیت تمدید تا ۲۵ سال هم داشت. قرار بود اولین تولید این فاز ۴۰ ماهه آغاز شود و ظرف ١٠ سال هزینه سرمایه‌گذاری آن از محل در اختیار قراردادن بخشی از محصول فاز ١١ پارس جنوبی یعنی میعانات گازی تسویه شود.

چرا توتال بعد از سه ماه ایران را ترک کرد؟

درحالی که توتال فعالیت خود را در فاز ۱۱ آغاز کرده بود با تداوم تنش تهران و واشنگتن و خروج آمریکا از برجام سیاست بر صنعت نفت سایه انداخت و تهدیدهای ترامپ، رئیس جمهور آمریکا ترس به تن همه شرکت‌های بین‌المللی از جمله توتال انداخت. ترامپ تصمیم به اعمال تحریم‌های نفتی علیه ایران کرد و همه شرکت‌های خارجی که با ایران تعامل نفتی داشتند را تهدید کرد اگر تعامل نفتی با ایران را ادامه دهند آن‌ها را تحریم خواهد کرد.

البته توتال صراحتاً اعلام نکرد از فاز ۱۱ خارج خواهد شد و اندکی بعد از تصمیم ترامپ زمزمه‌های رفتن را آغاز کرد. زمزمه‌هایی که در خلل آن اعلام کرد سعی خود را برای دریافت معافیت از آمریکا می‌کند، اما این امر هرگز محقق نشد و در نهایت توتال در ۲۹ مرداد سال جاری، تقریباً یک سال بعد از امضای قرارداد و حدود چهار ماه بعد از خروج آمریکا از برجام به صورت رسمی ایران را ترک کرد. روندی که در پی آن همه ی سرمایه گذاران یکی بعد از دیگری از ایران خارج شدند.

تکلیف فاز ۱۱ بعد از توتال چیست؟

سوالی که بعد از این اتفاق ذهن جامعه را به خود درگیر کرد این بود که چه جریمه‌ای در انتظار توتال به دلیل بدعهدی از قرارداد نشسته است؟ سوالی که بیژن زنگنه، وزیر نفت به آن این‌طور پاسخ داد که مقوله‌ای به نام جریمه مطرح نیست، اما مبلغی که توتال تاکنون هزینه کرده تا پایان انجام پروژه به آنها عودت داده نمی‌شود.

بعد از خروج توتال از فاز ۱۱ وزارت نفت اعلام کرد طبق قرارداد شرکت چینی CNPC جایگزین توتال خواهد شد. در آن زمان غلامرضا منوچهری، معاون سابق مدیرعامل شرکت ملی نفت –اعلام کرد "شرکت چینی مشکلی در تأمین سرمایه طرح ندارد. در واقع نه تنها شرکت چینی بلکه شرکت ایرانی هم در زمینه تکنولوژی توانایی لازم برای بهره‌برداری از فاز ۱۱ را دارد و ممکن است در زمینه به کارگیری سیستم تقویت فشار که قرار بود توسط توتال صورت بگیرد و الگوی سایر فازهای پارس جنوبی شود دچار مشکل شود. البته تا رسیدن به این مرحله زمان زیادی باقی مانده است. "

چینی‌ها در حال تدارک فاز ۱۱ هستند

البته با گذشت حدود چهار ماه از احتمال جایگزینی چینی‌ها با توتال هنوز این امر محقق نشده است و حتی چندی پیش هم برخی منابع غیررسمی از احتمال اینکه CNPC قرارداد توسعه فاز ۱۱ را ترک کند خبر دادند. البته اظهار نظر زنگنه که گفت "بعد از آنکه توتال از این قرارداد خارج شد قرار بود شرکت ملی نفت چین (CNPC) طبق قرارداد فاز ۱۱ را توسعه بدهد که اگر این کار را نکند تخلف کرده است. با این حال ما به این فکر کرده‌ایم که چه باید بکنیم. " بر این اخبار دامن زد.

همچنین منابع اگاه چینی در ۲۲ آذرماه اعلام کردند معلوم نیست آیا دستور توقف سرمایه‌گذاری مستقیماً از سوی دولت چین داده شده است، اما در شرایط مذاکرات تجاری میان چین و آمریکا، از نظر سیاسی بسیار حساس است. منابع آگاه که به دلیل محرمانه بودن موضوع، مایل نبودند نامشان فاش شود همچنین تاکید کردند ایران ۱۲۰ روز زمان دارد تا نقش CNPC در پارس جنوبی را بازبینی کند و تصمیم بگیرد که این شرکت چینی را به عنوان یک سرمایه‌گذار خاموش نگه دارد یا قرارداد را لغو کند.

البته این اخبار از سوی هیچکدام از منابع رسمی ایرانی تأیید نشد و حتی محمد مشکین‌فام، مدیرعامل نفت و گاز پارس در آخرین اظهار نظر خود در این مورد اعلام کرد : قرارداد سه جانبه‌ای بین توتال، CNPC و پتروپارس امضا شده و مراحل نهایی خود را طی می‌کند. اخباری هم وجود دارد مبنی بر این‌که شرکت چینی قصد دارد قرارداد را ترک کند، اما این شرکت هنوز به‌صورت رسمی چیزی به ما اعلام نکرده است. مسائل مانند قبل دنبال می‌شود و تا پایان سال، وضعیت پارس جنوبی مشخص می‌شود. توتال مدارک و مستندات را به شرکت چینی تحویل داده است.

با این حال امید چندانی به ادامه حضور CNPC در فاز ۱۱ نیست و به نظر می‌رسد چینی‌ها هم در حال آماده‌سازی مقدمات ترک ایران در شرایط تحریم هستند. بیژن زنگنه در آخرین نشست خبری خود در مورد حضور CNPC در فاز ۱۱ گفت: برای توسعه فاز ۱۱ با چینی‌ها مکاتبه کردیم و آن‌ها پاسخ ندادند.