اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۵ اسفند ۱٣۹۷ -  ۲۴ فوريه ۲۰۱۹

 
در روز شنبه چهارم اسفندماه سال جاری، ده حزب و جریان سیاسی، طی نشستی در هانوفر آلمان، بیانیه ¬ی مشترکی را برای اعلام موجودیت مجموعه ای به نام « همبستگی برای آزادی و برابری در ایران» منتشر کردند. انتشار این بیانیه را می توان خروجیِ نشست ها و گفتگوهای پیشین این ده تشکل سیاسی دانست که از مدت ها پیش آغاز شده بودند. در این بیانیه که متن کامل آن در سایت اخبار روز نیز، به چاپ رسید، مطابق روال معمولِ چنین بیانیه هایی، بر رفع انواع ستم، تبعیض و تضییقات اعمال شده از سوی جمهوری اسلامی از راه سرنگونی رژیم فعلی و جایگزینی آن با « یک نظام برخاسته از آراء مردم بر مبنای جمهوریت، دمکراسی، جدائی دین و دولت و فدرالیسمی که تأمین حقوق برابر ملی - دموکراتیک ملیت‌ها و اقوام ساکن ایران باشد» تاکید شده است اما نکته ی اساسیِ این بیانیه در جای دیگری است؛ نویسندگان بیانیه، نظرِ ائتلاف خود را درباره ی حمایت خارجی از پروژه ی سرنگونی چنین اعلام می کنند: « همبستگی برای آزادی و برابری در ایران، از حمایت افکار عمومی جهان، نیروھای مترقی و نهادهای بین‌المللی از مبارزات مردم برای استقرار دمکراسی در ایران استقبال می‌کند و مخالف دخالت دولت های خارجی در امور داخلی ایران می‌باشد.» . اگر چه در این عبارت بر مخالفت با مداخله ی دولت های خارجی در امور داخلی ایران، تصریح شده اما برخی نکات در داخل متن و نیز سوابق برخی از امضا کنندگان این بیانیه، این مخالفت را بی اثر می کنند و آن را در بهترین حالت به سطحِ نوعی تعارف سیاسی تقلیل می دهند: نکته ی اولی که در این عبارت جلب نظر می کند، کنار هم گذاشتنِ «افکار عمومی جهان»، « نیروهای مترقی» و « نهادهای بین المللی» است. برای هر کس که کوچک ترین آشنایی با وضعیت و ماهیت این « نهادهای بین المللی» داشته باشد، واضح است که اکثریت قریب به اتفاق این نهادها، نه تنها به هیچ وجه از سنخ « افکار عمومی جهان» و « نیروهای مترقی» نیستند بلکه عمدتا در خدمت سرمایه های فراملیتی و دولت های امپریالیستی اند و عملکردشان به صورت معمول در تقابل با « افکار عمومی جهان» و « نیروهای مترقی» است! اما آیا نویسندگان این بیانیه از چنین واقعیت ساده ای بی خبرند؟ یا شاید « نهادهای بین المللی» خاصی را در نظر دارند که از نوع نهادهای متعارف بین المللی نیستند؟ اگر چنین است امیدوارم نویسندگان و امضا کنندگان این متن، نسبت به روشن کردن منظورشان اقدام نمایند. اما شاید بتوان برای کمک به روشن کردن منظور نویسندگان بیانیه، مسئله را به این ترتیب بیان کرد و از اینان خواست تا نظر صریح شان را بیان کنند: در بیانیه تصریح شده که امضا کنندگان با «دخالت دولت های خارجی در امور داخلی ایران» مخالفند اما آیا اگر «زمانی» کشوری مانند آمریکا و هم پیمانانش موفق شوند نظر مساعد یکی از این «نهادهای بین المللی»، مانند شورای امنیت را برای صدور مجوز «مداخله در امور داخلی ایران» چه از راه اعمال تحریم های بین المللی و چه از طریق حمله ی نظامی به ایران، جلب کنند، آنگاه موضع امضا کنندگان بیانیه چیست؟ آیا بین دخالت با مجوزِ «نهادهای بین المللی» و «دخالت دولت های خارجی» تمایز قایل هستند یا خیر؟
نگاهی به مرامنامه، عملکرد و برنامه های برخی از امضا کنندگان بیانیه، نشان گر این حقیقت است که اینان در عمل، باوری به وجود امپریالیسم جهانی در مفهوم لنینی اش ندارند و بازتاب چنین دیدگاهی را می توان در این عبارت از بیانیه دید: «تعمیق بحران‌های چندگانه در تار و پود جامعه از یکسو، و تشدید تنش و تخاصم در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی و تحریم‌های ناشی از آن از سوی دیگر، جمهوری اسلامی ایران را ناتوانتر از همیشه و در سراشیب فروپاشی قرار داده است.» بی تردید، وجود بحران های عمیق چندگانه در جامعه، سخنی است درست و نتیجه گیری نهایی این عبارت نیز صحیح است اما این نوع از تحلیل که تحریم های بین المللی را تنها ناشی از سیاست های فاجعه بار جمهوری اسلامی و « تشدید تنش و تخاصم در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی» قلمداد کنیم، نادیده گرفتن منافع امپریالیسم جهانی، دولت نژادپرست اسرائیل و دولت های مرتجع منطقه است و باید آن را در تداوم شعارِ انحرافیِ « دشمن ما همین جاست، دروغ می گن آمریکاست» ارزیابی کرد. تلطیف فاکتورِ منافع و مناسبات محور امپریالیستی – ارتجاعی – صهیونیستی، با بیان جمله ی «تشدید تنش و تخاصم در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی» تنها خاک پاشیدن در چشم توده هاست؛ کیست که نداند امروزه سیاست های فاجعه بار داخلی و خارجی جمهوری اسلامی خواسته یا ناخواسته، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، تامین کننده ی اهداف و مطامع امپریالیست ها، سرمایه داری فراملیتی و تقویت کننده مواضع اسرائیل و دولت های مرتجع منطقه است؟ یگانه موضع صحیح و مترقی در این ارتباط، دارای سرشت ضد دیکتاتوری- ضد امپریالیستی- ضد سرمایه داری است و تنها از راه مبارزه ی مردم ایران تامین می شود و نه چشم داشتن به پشتیبانی این یا آن «دولت خارجی» یا «نهاد بین المللی».
اگر یک جریان سیاسی که خود را مترقی و چپ می داند قادر نباشد این سه سویه ی مبارزه ( ضد استبدادی، ضد امپریالیستی، ضد سرمایه داری)را با هم تلفیق کرده و پیش ببرد، در بهترین حالت خواستار نوعی « تغییرِ شکلی» در مناسبات کشور است که می تواند مناسبات حاکم را، در فردای پساجمهوری اسلامی، در این یا آن «شکل» بازتولید کند.
وقتی حزب دموکرات کردستان ایران به رهبری جناب مصطفی هجری رسما تقاضای حمایت نظامی و مالی از اسرائیل و آمریکا می کند و عضو شناخته شده شان هم در ارتباط با عربستان قرار داشته [1] و [2] ؛ وقتی کومله به سرکردگی عبدالله مهتدی در صف انتظار لابی گری با وزیر امورخارجه امریکا می ایستد و عکس یادگاری می گیرد] 3 [؛ هنگامی که برخی از امضا کنندگان بیانیه در زمان حضورشان در حزب کمونیست ایران و در زمان جنگ با عراق، به جای آن که مانند تمام نیروهای مترقی خواستار صلح و اتمام فوری جنگ شوند، از صدام پول و اسلحه می گرفتند[4] و تا امروز نیز نسبت به انتقاد از خود در این زمینه اقدام نکرده اند؛ خوانندگان بیانیه حق دارند تا از خود و از امضاکنندگان بپرسند که آیا جریانات نام برده، تغییری در مواضع خود در ارتباط با «کمک های خارجی» داده اند و یا جمله ی مندرج در بیانیه درباره ی مخالفت با   «دخالت دولت های خارجی در امور داخلی ایران» تنها قسم حضرت عباسی است که دم خروس عملکرد حضرات آن را ابطال می کند؟!

پی نوشت ها:

1- برای مشاهده منبع برای درخواست کمک از اسرائیل و آمریکا بنگرید به دقیقه 16 به بعد گفتگوی مصطفی هجری با عنایت فانی در برنامه ی به عبارت دیگر بی بی سی: اگرچه وی در این مصاحبه مذاکره با عربستان را به طرز مبهمی رد می کند ولی درخواست کمک از اسرائیل و امریکا را تایید کرده است. افزون بر این، وی در همین گفتگو حضور یکی از اعضای شناخته شده ی این حزب در تلویزیون عربستان سعودی و تبلیغ برای آنها و بر ضد جمهوری اسلامی را موضوعی شخصی خوانده است لینک زیر
youtu.be
2- برای موضوع مصاحبه جمال پورکریم با تلویزیون العربیه در زمانی که عضو حزب دموکرات کردستان ایران بوده و تحلیلی درباره ی این موضوع بنگرید به
diarunadiar.org

3-برای مشاهده خبر نشست مهتدی با مقامات واشنگتن بنگرید به لینک زیر
www.al-monitor.com

و برای دیدن عکسی از مهتدی و پمپئو بنگرید به
www.bultannews.com

و برای مشاهده سابقه ای از این موضوع و نظرات مهتدی در این باره بنگرید به
www.edalat.org

4- برای مشاهده نمونه ای از اذعان به دریافت کمک مالی و تسلیحاتی حزب کمونیست ایران از عراق بنگرید به مناظره حشمت رئیسی و علی جوادی در تلویزیون کانال یک دقیقه 58 تا 60
youtu.be