اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۷ ارديبهشت ۱٣۹٨ -  ۲۷ آوريل ۲۰۱۹

* اول ماه مه روزجهانی کارگر بر کارگران در سراسر جهان خجسته باد!

١٣٠سال از بنیانگذاری روزجهانی کارگر می گذرد. اگر در آن زمان، خواست ٨ ساعت کار در روز و حق اعتصاب ، بر پرچم اول ماه مه نقش بست، در تداوم مبارزات بدون وقفه کارگران ، امروز در بخشهای مهمی از جهان ، کارگران به بسیاری از مطالبات خود دستیافته اند. هر چند قدرت هنوزدر دست سرمایه دار است و نیروی کار در معرض فروش و کارگر حتی در ترس از دست دادن شغل خود.
در همین زمان اما ، در کمال تأسف ، بخش بزرگتری از جهان ، همچنان در نقطه آغازین راه خودقرار دارد. هنوز کم نیستند حاکمینی که این روزرا نه تنها به عنوان روز کارگرتعطیل نمی کنند بلکه آنرا به رسمیت هم نمی شناسند و ازبرگزاری هرگونه مراسم و یا تجمع مستقلی جلوگیری می کنند
از جمله چنین کشورهائی، ایران ماست، تحت سلطه جمهوری اسلامی، که به اشکال مختلف تلاش می کند این روزرا ازمحتوای واقعی خود تهی کند و به تریبونی در خدمت اهداف ایدئولوژیک خود تبدیل نماید. چنانکه در سالهای پیش شاهد بوده ایم ، رژیم حتی، پیشاپیش به « اسقبال» این روز می رود، با دستگیری و یا تهدید رهبران و فعالین کارگری که    مبادا قصد سازماندهی تجمع اعتراضی و یا جشن اول ماه مه را داشته باشند. با اینهمه مبارزین کارگری و احزاب و کنشگران سیاسی مدافع کارگران بی کار نبوده اند و تلاش کرده اند روزاول ماه مه ، یازدهم اردیبهشت ماه رابا تمام دشواریها آن ، ولو در زندان و یا محافل محدود خود جشن بگیرند و مطالبات خود را به گوش جامعه برسانند.
امسال در شرایطی کارگران ایران خود را برای برگزاری روز کارگر آماده می کنند که سالی بسیار دشوار ودرعین حال سرشار از مبارزه را علیه تاخت‌وتازحکومت و کارفرمایان پشت سرگذاشته اند. دراین سال   کارگران، معلمان، بازنشستگان، رانندگان، پرستاران و بسیاری دیگر از مزدبگیران با برگزاری هزاران مورداعتصاب و اعتراض ، نارضایتی و مخالفت‌ خودشان را با سیاست‌های ضد کارگری و نئولیبرالیستی حاکم نشان دادند.اعتراض گسترده و طولانی مدت دو واحدتولیدی در استان خوزستان ، کارگران نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز، ازجمله جلوه های بارز این تلاشها ست.
البته پاسخ حکومت مثل گذشته، تشدید سرکوب، دستگیری، شکنجه و صدور احکام طولانی مدتِ زندان، برای رهبران تشکل‌های کارگری و سازمان‌گران اعتصابات بوده است و ازپذیرش خواسته‌های به‌حق آنهاجزدرمواردمحدودی خودداری کرده است.
همانطور که پیشتر اشاره شد اگر کارگران در پاره ای کشورها ، به برخی ازخواستهای اولیه خود دستیافته اند ،در کشور ما آنها هنوز برای ابتدائی ترین حقوق خود باید بجنگند و رنج شکنجه و زندان را تحمل کنند . خواستهائیکه این روزها در بسیاری از شعارها و مذاکرات و نامه نگاریهای آنها دیده می شود ، از قبیل :
پرداخت دستمزدهای معوقه ( گاهی به شش ماه هم می رسد)
) افزایش دستمزد ( درحالیکه نرخ تورم سرسام آوراست و قدرت خرید با نزول غیر قابل تصوری همراه است
احیاء امنیت شغلی، حق تشکل، رفع تبعیض، عدم دزدی ودستبرد ارگانهای حکومتی در اموال سازمان تأمین اجتماعی، عدم تعرض به قانون کار و تأمین اجتماعی و رعایت ایمنی و بهداشت محل‌های کار.
ایجاد اشتغال ومبارزه با بیکاری که حتی به شکل بی سابقه ای جمعیت جوان و تحصیل کرده کشور را نسبت به آینده زندگی در موطن خود بی چشم انداز کرده است و هرسال هزاران نفر از آنها ، خود را به آب و آتش می زنند تا شاید ساحل امنی در فرای مرزاها بیابند.
«هماهنگی ایرانیان برای برگزاری اول ماه مه -پاریس» بعنوان جمعی که خواهان آزادی ، دمکراسی ، و حقوق بشر ، عدالت اجتماعی ،جمهوری و جدائی دین از دولت درایران می باشد ضمن دعوت از هممیهنان ایرانی به شرکت در تجمعی که همزمان و به همراه تشکلات سندیکائی ، صنفی و سیاسی فرانسوی خواهد داشت ، همگان را فرا می خواند تا در همبستگی با کارگران ایران از خواستهای آنها پشتیبانی نمایند و همینطور خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی و سندیکالیستی در ایران باشند.
محل تجمع متعاقبا اعلام خواهد شد.

زنده بادهمبستگی بین المللی کارگران
زنده باد اول ماه مه

«هماهنگی ایرانیان برای برگزاری اول ماه مه – پاریس»