اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ ارديبهشت ۱٣۹٨ -  ۴ می ۲۰۱۹

ماده ۲۰ اعلامیه ی جهانی حقوق بشر بر دو حق بنیادین بشر ، تشکیل و شرکت در اجتماعات مسالمت آمیز و نیز ممنوعیت اجبار به شرکت در اجتماعی خاص تاکید کرده است. وهمچنین طبق اصل ۲۷ قانون اساسی " ایران، تشکیل اجتماعات وراهپیمائی ها،بدون سلاح به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است"

لازمه اجرایی شدن این قوانین تعهدی است که سیستم حکومتی به شهروندان خود داده است و تخطی وعدول از این قوانین پایمال کردن آشکار حقوق شهروندان از طرف حکومتی است که خودرا برآمده از رای مردم می داند.

بازداشت و کتک کاری و تحقیر و هتک حرمت وزندانی کردن شرکت کنندگان در مراسم "روز جهانی کارگر ، و روز معلم "زیر پا گذاشتن قوانین و مصوباتی است که خود دولت مسبب ومجری آن است همچنین پاسخی خشن وتند به تجمع آرام و بدون سلاح !! کارگران و معلمان و دانشجویان و زنان و مردان مسن بازنشسته ای بود. که جز بیان مطالبه وخواسته بر حق وقانونی خود چیز دیگری نمی خواستند .

واقعیت اینست که حمله نیروهای امنیتی و (نیروهای مجهول الهویه موسوم به لباس شخصی) به تجمع کنندگان در اول ماه می ، سرکوب وضرب و جرح بی رحمانه زن ومرد و پیر وجوان ناشی از یک نوع بیماری "تجمع هراسی" است که دولت سرمایه داری سال هاست بدان مبتلا شده و بعد از اعتراضات سال ۹۶ شدت این بیماری دوچندان شده است و چرایی آنرا ازهراس حاکمیت ،در مقابل نیروی متحد ی که از فرط گرانی و گرسنگی و بیکاری و تنگدستی راه گریزی برایش نمانده و ممکن است به یک اعتراض گسترده بدل شود باید دید . و به همین منظوراست که دولت هر نوع اجتماعی که بوی اعتراض از آن برخیزد را به منزله اقدام علیه ساختار سیاسی خود می داند.
بازداشت و به زندان افکندن فعالین کارگری ومعلمان ودانشحویان ، زنان وبازنشستگان وعدم پاسخگویی مسئولان تنها راه را برای اعتراضات گسترده تر هموار خواهد کرد .
تمامی بازداشت شده گان اخیر به فوریت وبدون هیچ شروطی باید آزاد شوند.
اعتراض واعتصاب جزو حقوق لاینفک مزدبگیران باید قرار گیرد و جان وحرمت همه زندانیان در مصونیت کامل باید باشد.

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸