اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٣۰ ارديبهشت ۱٣۹٨ -  ۲۰ می ۲۰۱۹

بیش از دو هفته از دستگیری گسترده کارگران، دانشجویان و بازنشستگان در تجمع روز جهانی کارگر میگذرد. اکثریت دستگیرشدگان با قید کفالت آزاد شده اند اما کماکان چهار نفر از کارگران و چهار نفر دیگر از دانشجویان و فعالین اجتماعی در بازداشت بسر میبرند.

ناهید خداجو، اعظم خضری جوادی (نسرین جوادی) و فرهاد شیخی از اعضای ارشد اتحادیه آزاد کارگران ایران هنوز در بازداشت بسر میبرند و هیچ اطلاع روشنی از وضعیت این دوستان در دست نیست و نیروهای امنیتی و سیستم قضایی با سر باز زدن از آزادی این دوستان قصد اعمال فشار مضاعفی را بر اتحادیه آزاد کارگران ایران دارند.
از سال گذشته تعرض همه جانبه به اتحادیه آزاد به قصد سرکوب این تشکل کارگری وارد روند جدیدی شده است.
جعفر عظیم زاده رئیس هیأت مدیره اتحادیه را در تاریخ نهم بهمن نودوهفت دستگیر کرده و هم اکنون در زندان اوین زندانی است. جعفر عظیم زاده بخاطر فعالیت های صنفی به شش سال حبس محکوم شده بود و به بهانه عدم بازگشت به زندان حکم قرون وسطائی شلاق نیز برای وی صادر کردند و با وجود گذشت چند ماه از دستگیری جعفر هنوز وثیقه های ایشان را آزاد نکرده و در جهت اعمال فشار بر اعضا و دوستداران اتحادیه در این امر کارشکنی میکنند.
همزمان با دستگیری جعفر، پروین محمدی نائب رئیس هیأت مدیره اتحادیه را نیز بازداشت کرده و بعد از یکماه موقتاً و به قید وثیقه آزاد گردید و بار دیگر در تاریخ ششم اردیبهشت در پارک جهان نمای کرج بهمراه تعداد دیگری از فعالین کارگری دستگیر شد و بعد از پانزده روز بازداشت با قید کفالت آزاد گردید و پرونده قضایی برای این عضو اتحادیه در جریان است.
در چند ماه اخیر نهادهای امنیتی از طریق تماس های تلفنی با تعداد دیگری از اعضای اتحادیه و با تهدید به دستگیری و زندانی کردن تلاش کرده اند که آنان را از فعالیت در اتحادیه بازدارند.
مأمورین وزارت اطلاعات در بازجویی از دوستان صراحتاً اعلام کرده اند که به هر شکلی که شده اتحادیه آزاد را به تعطیلی میکشانند و مانع از ادامه فعالیت این تشکل خواهند شد.
اکنون جعفر عظیم زاده، ناهید خداجو، اعظم خضری جوادی (نسرین جوادی) و فرهاد شیخی چهار عضو ارشد اتحادیه در زندان هستند و برای پروین محمدی، هادی سلیمانی و مهدی فخری دیگر اعضای اتحادیه پرونده قضایی مفتوح است. تهدید تلفنی دیگر اعضا هم مرتباً در جریان است.
این تعرض همه جانبه به یک تشکل کارگری بر متن شرایطی اتفاق می افتد که گرانی و تورم و فقر و فلاکت جامعه را عملاً وارد یک بحران عمیق اقتصادی کرده است و بخش های مختلف جامعه از کارگران گرفته تا بازنشستگان و معلمان و رانندگان و دانشجویان و مالباختگان موسسات مالی روزانه در حال اعتراض و تجمع و اعتصاب هستند.
در طول چهل سال گذشته هیچ دوره ای به اندازه اکنون جنبش عظیم مطالباتی مردم ایران این درجه از اعتراضات گسترده را به خود ندیده بود. همبستگی و اتحاد بینظیری که در میان کارگران، بازنشستگان، دانشجویان و معلمان شکل گرفته است و در اول ماه مه امسال بیشتر از هر زمانی خود را نشان داد به وضوح گویای این است که جنبش کارگری دارد به ثقل اعتراضات گسترده جنبش مطالباتی جامعه تبدیل میشود.
نقش تشکل های مستقل کارگری در روند پیشروی این جنبش عظیم بسیار کلیدی و حائز اهمیت بوده و از اینروست که دم و دستگاه سرکوب که منافع و بقای قدرت طبقه غارتگر دسترنج کارگران و مزدبگیران را در خطر میبیند با تمام توان به مقابله و سرکوب تشکل های کارگری برآمده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران در بیش از یک دهه از فعالیت اش نقشی کلیدی و بسیار برجسته و دخالتگر در جنبش کارگری داشته است و در بسیاری از اعتراضات و اعتصابات بزرگ در سطح کشور همراه مبارزه کارگران به ایفای نقش پرداخته است.
قطعاً این تعرض نهادهای امنیتی مدافع سرمایه داران حاکم تنها به اتحادیه آزاد ختم نشده و تمامی فعالین کارگری و مدافعان جنبش کارگری را اعم از دانشجویان و سایر بخش های اجتماعی مورد آماج قرار میدهد اما اکنون و با توجه به بُعد نفوذ و گستردگی فعالیتهای اتحادیه، میزان تعرض به اعضای آن شدت بیشتری به خود گرفته است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با تمام توان در مقابل این تعرض همه جانبه به اعضای خود می ایستد و اعلام میدارد که بی شک طبقه کارگر ایران بهمراه سایر مزدبگیران برای مقابله با سرکوب و تعرض به فعالین خود تمام توان خویش را سازمان خواهد داد و با توجه به افزایش روزافزون گرانی و تورم و فقر و فلاکت، دیگر هیچ راهی را بجز ایجاد تغییرات بنیادین اجتماعی از طریق اعتراضات و اعتصابات سراسری گسترده نمیشناسد.

اتحادیه آزاد کارگران ایران
۲٨ اردیبهشت ۹٨