گـزارش کانون نویسندگان ایران از اعتراض به حکم زندان سه نویسنده
•
همدلی و همراهی نویسندگان از نحلهها و تفکرات مختلف در اعتراض به حکم صادره بسیار جالب توجه و دلگرمکننده است. همدلی و همراهی که باید ادامه یابد، وسیعتر و عمیقتر شود
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۴ خرداد ۱٣۹٨ -
۲۵ می ۲۰۱۹
در پی انتشار خبر محکومیت سه عضو کانون نویسندگان ایران موجی از حمایت و اعتراض برخاست. ۲۶ اردیبهشت یک روز پس از ابلاغ حکم به وکلای رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن در اولین اقدام کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه به حکم – مجموعا – هجده سال زندان برای این سه نویسنده اعتراض کرد و آن را " سرکوبگرانه " خواند. در بخشی از بیانیه نوشته شده است: «... این فقط محاکمه و محکومیت سه نویسنده نیست، تنها محاکمهی کانون نویسندگان ایران نیست. محکومیت همهی نویسندگان و کسانی است که میخواهند از حق آزادی بیان برخوردار باشند». کانون ضمن به چالش کشیدن "مستندات" حکم در پایان بیانیه خواهان «لغو بیقید و شرط این حکمها و مختومه کردن پرونده» شده است. همچنین از «همهی نویسندگان و انسانهای مدافع آزادی بیان» خواسته است که «از هر راه ممکن به دفاع از این سه نویسنده بپردازند». این بیانیه با استقبال فراوان کاربران فضای مجازی روبرو شد.
انجمن جهانی قلم که روز ۱۳ اردیبهشت ماه با انتشار بیانیهای از محاکمه این سه عضو کانون نویسندگان ایران ابراز نگرانی کرده بود و محاکمه آنها را ناشی از "انگیزههای سیاسی" و "نقض آشکار حق آزادی بیان آنها" دانسته بود، روز ۲۷ اردیبهشت با اضافه کردن خبر ابلاغ حکم محکومیت سه نویسنده بیانیه خود را بهروز و بر "نگرانی" و "نقض آشکار حق آزادی بیان" تاکید کرد. در همین روز پن آمریکا این حکم را "نامربوط و سست بنیان" اعلام کرد.
در حرکتی دیگر شماری از نویسندگان با انتشار نامهی سرگشاده خطاب به "مقامات اجرایی و قضایی کشور" حکم هجده سال زندان را "ناروا و آزادیکش" خواندند و آن را "لطمهای گران به حقوق اساسی فرد فرد ملت ایران" دانستند. از نظر نویسندگان نامه، کانون نویسندگان ایران «نمادی است از تلاشهای ۵۰ سال اخیر اهل قلم در زمینهی نفی سانسور و برقراری فضای آزادی بیان کامل در کشور...» در پایان امضا کنندگان نامه "قویا" و به "فوریت" خواهان "تبرئه و رفع اتهام" از سه نویسنده شده و تصریح کردهاند: «ما امضاکنندگان زیر اعتراض صریح خویش را نسبت به رویههای نامنصفانه وزارتخانه ارشاد و دستگاه قضایی در مورد اهالی قلم و نویسندگان این کشور اعلام مینماییم». در همان روزهای اول صدها تن از نویسندگان نامه را امضا کردند و پس از یک هفته شمار امضاها به هزار نزدیک شد.
«جمعی از نویسندگان افغانستان» نیز با امضای بیانیهای، ضمن محکوم کردن صدور حکم زندان برای سه نویسنده ایرانی، آن را «نقض آشکار آزادی بیان و قلم» اعلام کردهاند.
آنها در این بیانیه از «جمهوری اسلامی ایران» خواستهاند «هر چه زودتر حکم این سه نویسنده را ملغی اعلام کرده و اصل "آزادی بیان، بدون حصر و استثنا، برای همگان" را رعایت کند.»
در بیانیه جمعی از نویسندگان افغانستان، امضاکنندگان ضمن طرح پرسشهایی از جمله اینکه «امنیت کشور» چه ربطی به مسائلی چون «انتشار نشریه فرهنگی» و «حضور بر مزار احمد شاملو، محمد مختاری و جعفر پوینده» دارد، اعلام کردهاند: «ما نویسندگان افغانستان، سوا از آنکه هر کداممان در کجای جهان قرار گرفتهایم و چه طرز فکری داریم، این حکم را نقض آشکار آزادی بیان و قلم شمرده و آن را صریحاً محکوم میکنیم.»
از دیگر تشکلهایی که واکنش نشان داد انجمن صنفی داستان نویسان تهران بود که با انتشار بیانیه اعلام کرد: « انجمن صنفی داستان نویسان تهران ضمن ابراز تاسف شدید از این حکم خواستار تجدید نظر در حکم صادره است».
واکنش نویسندگان و گروههای مختلف مردم به حکم صادره بسیار گسترده بود. شمار زیادی از آنها با نوشتن یادداشت انتقادی و اعتراضی در شبکههای اجتماعی حمایت خود از سه نویسنده را اعلام کردند و خواهان لغو کامل حکم شدند. در این میان نشریات رسمی به روال همیشگی سکوت اختیار کردند. تنها روزنامهی شرق در اقدامی کمسابقه با چاپ دو یادداشت کوتاه ( - البته همراه با سانسور- از محسن حکیمی و شیما بهرهمند) به موضوع واکنش نشان داد.
بسیاری از شبکههای رادیویی و تلویزیونی فارسی زبان ماهوارهای و نیز چند شبکه انگلیسیزبان و عربزبان نیز به انعکاس خبر حکم زندان سه عضو کانون پرداختند. در این میان همدلی و همراهی نویسندگان از نحلهها و تفکرات مختلف در اعتراض به حکم صادره بسیار جالب توجه و دلگرمکننده است. همدلی و همراهی که باید ادامه یابد، وسیعتر و عمیقتر شود تا سایهی سنگین اینگونه حکمها از سر نویسندگان و هنرمندان و به طور کلی از سر جامعهی ایران برداشته شود.
|