سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

جنگ یا مذاکره بهترین گزینه، سازش با مردم - امیرحسین لادن



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣۱ خرداد ۱٣۹٨ -  ۲۱ ژوئن ۲۰۱۹


یادمه، بچه که بودیم، یک شعارِ نادرستی آموخته بودیم:"نه قُم خوبه، نه کاشون، لعنت بهر دوتاشون"! زمانی که کسی میگفت اهل یکی از این دو شهر است، با چنین شعارِ بیهوده ای روبرو میشد! حالا ما چه دشمنی با این دو شهر داشتیم، که نداشتیم؛ و یا چیزی در موردشان می دانستیم، که نمی دانستیم، بماند. فرهنگمان شعاری و حرفی است: هنر نزد ایرانیان است و بس! خدا، شاه، میهن! ما همه سرباز توایم خمینی! مرگ بر آمریکا! در مورد همین چهار شعار یک لحظه بیآندیشید؛ چنانچه با یکی از آنها موافق هستید، آنرا بشکافید و بازبینی کنید؛ یعنی کامل و شفاف آنرا از هر طرف بنگرید.
آیا امکان دارد که یک آدم عاقل و باشعور بتواند بپذیرد که "هنر" تنها نزد ایرانیان است؟ ایرانیانی که به عقب افتاده ترین قشر جامعه می گویند: "علما"!؟ آیا امکان دارد که یک شخص: "شاه" یا "خمینی" بر میهن، ارجحیت داشته باشد؟ و یا ما گوسفندوار، سرباز و دنبال او باشیم؟ میرسیم به مرگ بر آمریکا – که واقعن (واقعاً) جالب است، زیرا چنانچه مرزهایی کشورمان را باز کنند و به مردم اجازه ی خروج بدهند، "دهها میلیون"، ایران را بسوی آمریکا ترک خواهند کرد؟
جنگ
سرتیپ امیر رحیمی وزیر دفاع ایران گفت: "امروز نیز همچون دوران جنگ تحمیلی، درگیر جنگی تمام عیار و همه جانبه هستیم. ... تفاوت جنگ امروز با دوران هشت سال دفاع مقدس در آن است که امروز فقط به ظاهر شاهد عملیات نظامی از سوی دشمن غدار نیستیم ولیکن معتقدیم دشمنان با بکارگیری تمام ظرفیت، توان و ابزار و توطئه ها به صحنه مقابله با ملت ایران اسلامی آمده اند تا با ایجاد رعب و وحشت در منطقه و کشور، ایستادگی و مقاومت مردم عزیزمان را هدف قرار دهند."
یک زبانزد (ضرب المثل) فارسی داریم که می گوید: "این تو بمیری از آن تو بمیری ها نیست"! جنگ ایران و عراق، با آنچه امروز در مقابل داریم، دو موضوع بسیار متفاوت هستند: نخست، آن جنگ زمانی به وقوع پیوست که مدت کوتاهی از انقلاب مردمی ۵۷ می گذشت، و تب و تاب انقلاب تازه بود. مردم هنوز با چهره ی کریهِ ضد انسانی و ضد ایرانی تان آشنا نشده بودند! هنوز نیآموخته بودیم که یک مشت آدمهایِ دروغگو، فاسد و چپاولگر، اهرم های کنترلِ کشور را در دست گرفته اند تا حقوق ملت ایران را بطور روزمره پایمال کنند.
ولی با گذشت چهار دهه، شما سردمداران رژیم، نه تنها آشکارا نشان داده اید که کوچکترین ارزشی برای "کشورِ ایران" قائل نیستید، بلکه ادعا می کنید که زادگاه زرتشت و کوروش و داریوش و رودکی و فردوسی ... ، یک سرزمین اسلامی است، متعلق به ایران نیست، متعلق به مسلمین است!؟ سرتیپ "شیاد" رحیمی که "ایستادگی و مقاومت مردم عزیزمان" را می خواهد، باید بداند که دست های شما حکومتچیان به خون "مردم عزیزمان" آلوده است؛ چهار دهه، زدید و زندانی کردید و کشتید و حقوق ملت را نادیده گرفتید، مشت هایتان باز شده، و حنایتان دیگر رنگ ندارد!؟
تفاوت دوم اینستکه، جنگ ایران و عراق، تجاوز به خاک میهنمان، و برای تصرف آب و خاکمان بود. ملت ایران برای دفاع از میهنش، از شرف و ناموسش می جنگید. اینبار، جنگ با ایران نیست. جنگ برای تصرف نیست. جنگ با نظام فقاهتی است که دشمن ملت ایران است! هر ایرانی میهن دوست و با وجدان، با جنگ و ویرانی مخالف است. ولی دفاع از میهن و دفاع از نظام ضد ایرانی، متفاوت هستند اولی مسئولیتِ همه مان می باشد؛ دومی دفاع از دشمنِ داخلی است!   
دست اندرکاران رژیم باید بدانند که جنگ برای جمهوری اسلامی و جامعه ی روحانیت، آخر خط است. زیرا چنانچه جنگ شما را از بین نبرد، مردمِ ایران، کارتان را یکسره خواهند کرد. چهار دهه ی زندگیِ جهنمی، طاقت مردم را طاق کرده و جانشان را به لبشان رسانده است. همه آماده اند که برای بقای خودشان و میهنشان، شما را رهسپار جهنم کنند! در ضمنی که مردم، به درستی، سیاست ناآگاهانه و یک بُعدیِ شما را باعث تحریم ها و فشارهای اقتصادی می دانند؛ و انزوای بین المللی و بی اعتباری مان را، نتیجه یِ بی کفایتی و کم دانی تان، می دانند.

امروز، با تکنولوژیِ پبشرفته ی فضائی، توپ و تانک کارآئی کمتری دارند. نیروهای نظامی آمریکا، به آخرین تکنولوژی مجهز هستند و قادرند که پیش از یورش هوائی، سیستم دفاعی ایران را کور کنند. از سوی دیگر، ایران نیروی دریائی ندارد، مانورهایِ ناشیانه و عرض اندام هایِ بیهوده یِ سپاه در خلیج فارس، در مقابل نیروی دریائی آمریکا، طبل توخالی و خوش خیالی است،و در مقابله، طی ۴٨ ساعت نابود خواهد شد. بنابراین جنگ برای حکومت سم است، در ضمنی که ایران را ویران خواهد کرد.
جنگ را نمی توان و نباید دست کم گرفت، و شوخی بردار نیز نیست. مدتی است که شعارها و حرکاتی صورت می گیرد که می توانند به جنگ دامن بزنند، مانند حمله به کشتی های تجاری و نفتی؛ شلیک موشک و خمپاره بسوی و سمت مناطق تحت کنترل آمریکا، و یا مانند سرنگون کردن پهباد بامدادِ پنجشنبه. برای روشنگریِ آسیب ها و زیانبار بودنِ جنگ، یک نگاهِ کوتاه به لیبی و عراق و سوریه، می تواند خرابیهایِ جنگ را به نمایش بگذارد و با یک بازبینی از آمار جنگ در این کشورها، فاجعه ی انسانی آنرا می توان دید و لمس کرد:
یورش برنامه ریزی شده به لیبی، دهها هزار کشته و زخمی، و ۱,۲۷٣,۰۰۰ تن آواره، بجای گذاشت. (۱)
عراق، ۱,۱۱۰,۰۰۰ کشته و نزدیک به ۴ میلیون آواره داشت. (۲)
در سوریه، ۱,۷۷۰,۰۰۰ کشته و ۴,٨۰۰,۰۰۰ آواره که هنوز ادامه دارد. (٣)
بنابراین، کمتر انسان عاقل و آگاهی پیدا میشود که بدنبال جنگ و نابودی میهنش و بی خانمانی و آوارگی هم میهنانش باشد. حتی ایرانیان گمراهی که خواستار حمله ی نظامی آمریکا و اسرائیل به ایران هستند، نمی توانند واقعن (واقعاً) دنبال کشتار و نابودی و آوارگی مردممان باشند، چه برسد به آدم های درست حسابی!؟
مذاکره
برایان هوک، مسئول ویژه آمریکا در رابطه با ایران، در کنگره ی آمریکا گفت: "هدف ما آوردن ایران به پای میز مذاکره می باشد. ما برای عادی سازی روابط و صلح آماده هستیم. ما امکان یک آینده خیلی روشن را برای مردم ایران طرح کرده ایم. کارزار تحریم و فشار نیز برای اجرای همین برنامه می باشند."
این سخنان در زمانی است که آمریکا، کشتی های هواپیمابر مجهز به موشک با کلاهک های هسته ای و بمب افکن های ب ۵۲ و هزاران کماندو آمریکائی را در مرزهای دریائی ایران، مستقر ساخته است. هواپیماها و ماهواره های جاسوسی آمریکا و اسرائیل منطقه را زیر نظر دارند. در ضمنی که آمریکا با اسرائیل و عربستان و امارات، دشمنان ایران، مرتب در گفتگو و برنامه ریزی و بده بستان می باشد.
برایان هوک می گوید: "امکان یک آینده روشن را برای مردم ایران طرح کرده ... ." ببین ما چقدر بدبختیم که دیگران باید برای آینده مان برنامه بریزند!؟ این موضوع مرا به یاد ماجرایِ لرد کرزان، وزیر امور خارجه انگلیس می اندازد که صد سال پیش، برای امکان یک "آینده خیلی روشن" برای مردم ایران، "برنامه ی تحت الحمایگی ایران و کودتای ۱۲۹۹" را طرح کرد!؟ با یک تفاوت، آینده ای که انگلیس و آمریکا و دیگر بیگانگان، برای ایران طرح کنند، روشنی اش برای آنها و دودش توی چشم مردم ایران خواهد رفت. همانطور که طرح انگلیس، ایران را ۲۰ سال دربست در اختیار انگلستان قرار داد. انگلیسی ها با کمک نوکران و عاملان خود در ایران، هستی مان را چاپیدند و بردند. حالا هی شما سلطنت طلب ها سینه بزنید "رضاشاه روحت شاد"ً!؟   
خمینی، پایه گذار جمهوری اسلامی گفت: "من میزنم توی دهن آمریکا"! جانشین ها و وردست هایش، چهل سال است میگویند "مرک بر آمریکا"! حالا با چه روئی میخواهند بنشینند سر میزِ مذاکره با ترامپ خوله، بولتون دیونه و پومپیو بادی!؟ (می خواستم بدانید که من هم می توانم شعار درست کنم)! چه جوری میخواهند شعارهای چهل سال رو پس بگیرند و مثل بچه آدم، مظلوم وار بنشینند و برای بقای حکومت نکبتشان، چانه بزنند؟!
میانجیگری
رژیم تحقیر شده ی فقاهتی، در مقابل سیاست تند و تهدیدهای نظامی ترامپ و یارانش، ایستادگی و مقاومت می کنند؛ در ضمنی که در را به روی "میانجیگری" باز نکهداشته اند! سردمداران رژیم نیز پشت پرده، دست بدامان هر کس و ناکسی می شوند و می گویند: "ما تمام مفاد قرارداد را انجام دادیم" پس چرا آمریکا آنرا رها کرد!؟ این موضوع نیز، مرا به یاد درد دل شاه می اندازد: "من نمی فهمم چرا آمریکائی ها علیه من قد علم کرده اند در حالی که من هر چه آنها گفته اند قبول کرده ام". (۴)
همانطور که کشورهائی مانند عمان، ژاپن، سوئیس، آلمان و چند کشور دیگر، نقش میانجیگری را ایفا می کنند؛ کشورهای دیگری نیز هستند که با تمام قوا جلوی آنها سنگ می اندازند و سد می سازند. باید بدانیم که میانجیگرها، تا جائی پیش میروند که منافع کشورهایشان به مخاطره نیافتد!؟ در این راستا، سه دشمن قسم خورده ی ایران: اسرائیل، عربستان و امارات، "مثلث خبیثه"، در تلاشند که "رشته های میانجیگرها را، پنبه کنند"!
قصد برخی از دست اندرکاران رژیم خریدن زمان است، با این برنامه که گفتگوها را تا انتخابات ۲۰۲۰ کِش بدهند، به این امید که شخص دیگری انتخاب شود و آمریکا را به برجام برگرداند. برای تحقق بخشیدن به این برنامه، در تلاش هستند که از طریق ساز و کار مالی (اینستکس) با اروپا بتوانند تا آنزمان دوام بیآرند و روی پا بایستند؟!
وزیر امور خارجه ی آلمان پس از گفتگو با همتای خودش در ایران، گفت: برای حفظ برجام تلاش می کنیم، اما معجزه هم نمی توانیم بکنیم."
ولادیمیر پوتین پس از ملاقات با وزیر امور خارجه آمریکا، در مورد خروج آمریکا از برجام اظهار تأسف کرد و گفت: "روسیه آتش نشانی نیست که بتواند همه چیز را نجات دهد".
سازش با ملت ایران
با در نظر گرفتن کشتار و نابودیِ جنگ، و مشکلات عظیم مذاکره که نوعی تسلیم خفت بار است، و میانجیگری نیز در نتیجه نیاز به مذاکره ی رو در روی آمریکا با ایران را دارد؛ پیشنهاد من به آقای خامنه ای اینستکه که گزینه، نه جنگ است و نه مذاکره! بلکه بهترین، عاقلانه ترین، و عادلانه ترین گزینه: "سازش با ملت ایران است". چرا سازش با ملت ایران، بهترین گزینه است؟ برای پاسخ، باید کارنامه ی حکومت تان را خلاصه وار، مرور کنیم.
نخست اینکه انقلابیون و روشنفکران، با اعتماد به وعده های خمینی در پاریس، با او همراه شدند. خمینی گفت: "دولت اسلامی یک دولت دموکراتیک بمعنای واقعی است و ... هر کس میتواند اظهار عقیده خودش را بکند ... و دولت اسلامی تمام منطق ها را با منطق جواب خواهد داد. و اما من هیچ فعالیت در داخل دولت ندارم و بهمین نحو که الان هستم، وقتی هم که دولت اسلامی تشکیل شود نقش هدایت را دارم." (۵)
سپس بر اساس اعتبارِ کاذب و ساختگیِ جامعه ی روحانیت، در کویر ناآگاهی و خرافاتِ متن جامعه، مردم از او پشتیبانی کردند و در رفراندوم جمهوری اسلامی آری یا نه، رأی مثبت دادند. متاسفانه، خمینی پس از سوار شدن بر "خر مراد"، گفت: "تقیه کردم"!؟ جامعه ی روحانیت نیز، بجای هدایت کردن و راهنما بودن، رفت دنبال: "رقابتها بر سر مال و مقام یا جنگ قدرت، ... عقده های مشروع یا نامشروع واپس زده در زمان زبونی، نیز میتواند از عوامل مهم حسادت و کارشکنی باشد". (همان)
عنصر مذهب بجای ملت و مملکت، بزرگترین انحراف خمینی برای به کژراهه کشاندن انقلاب مردمی ۵۷ بود! حتی اولین نخست وزیر انقلاب، (رهبر ملی مذهبی ها)، مهدی بازرگان معتقد بود که هدف دولت موقت "خدمت به ایران از طریق اسلام" بود؛ ولی خمینی، با نفی ملی گرائی و ملیون، یک نهضت ضد ایرانی و مکتب گرائی و انحصار گری بر پا کرد.
آقای خامنه ای
واقعیت اینجاست که با وعده های دروغ، و بر اساس جایگاه ویژه ای که برخی روحانیون (مانند آقای طالقانی) در بین مردم داشتند، سوار کار شدید. ولی تا امروز، کار را بجائی رسانده اید که همان مردمی که به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند، اسلام گریز و روحانیت ستیز، شده اند!؟ آنچه مردم از شما و همراهانتان دیده اند، حرص و طمع، و ضرب و شتم، و یاوه گوئی بوده؛ فساد و دزدی، و چپاول بوده؛ و زندگی طاغوتی شماها، نه تنها دست کمی از زیاده روی هایِ شاه و هزار فامیل ندارد، بلکه رویِ آنها و حتی خلفای بنی امیه را، سفید کرده اید!
بنابراین، مهمترین دلیل برای "گزینش سازش با مردم": بقای خودتان، و در بین شماها، احیانن (احیاناً) آنهائی که به اسلام باوردارند، برای حفظ اسلام می باشد. چنانچه "کبک وار، سرتان را زیر برف" نکرده اید، و می پذیرید که نه تنها مردم شماها را نمی خواهند، بلکه از شماها و رفتار و کردار و گفتارتان منزجر هستند؛ اکنون، یگ فرصت طلائی دارید، و می توانید هم نقشِ سرطانی حکومتتان تان را تغییر بدهید، و هم با انتخاب این گزینه، غده را آرام آرام درمان کرده و مریض را از مرگ حتمی نجات بدهید.
"گزینه ی سازش با ملت" چیست و کدامست؟
پاسخ خیلی ساده است و اجرایش نیز راحت است، تنها نیاز به "حقیقت بینی" و "واقعیت گرائی" تان دارد. گزینه ی سازش با ملت در گروی دو تغییر است: شهروندی و قانونمندی.
نخست، شهروندی - مردم صغیر و اُمت نیستند، و نیاز به قیم و آقا بالاسر ندارند. مردم شهروند هستند، شهروند از حقوق طبیعی و شهروندی برخوردار می باشد. یعنی به زندگی خصوصی مردم دخالت نکنید، و خواهران زینب و امر به معروف را کنار بگذارید.
دوم، قانونمندی - سیاست اقتصادی باید رابطه ای باشد، نه ضابطه ای. یعنی همه باید از فرصت های برابر برخوردار باشند؛ نه فقط دست اندرکاران رژیم و خانواده هایشان. سیستم مالی باید بر اساس عدالت و انسان مداری، باشد. یعنی حقوق کارمندان و دستمزد کارگران باید زندگی شان را تأمین کند. کارمند و کارگر باید استخدامی باشند نه قراردادی و از تمام مزایای معمول، مانند مرخصی و بیمه و بازنشستگی، برخوردار باشند.
آقای خامنه ای، برای نجات خودتان، جلوگیری از به آتش کشیدن منطقه، و معامله نکردن با آمریکا؛ با ملت ایران سازش کنید.

امیرحسین لادن
ahladan@outlook.com
خرداد ۱٣۹٨

(۱) جمعیت لیبی پیش از جنگ ۶,۲۶۵,۵۰۰ تن
(۲) جمعیت عراق پیش از جنگ ۲٣,۵۷۵,۵۰۰ تن   
(٣) جمعیت سوریه پیش از جنگ ۱٨,۲۲۷,۵۰۰ تن   
(۴) یکرنگی ، شاپور بختیار
(۵) انقلاب ایران در دو حرکت


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست