عنوان : این تعریف تعاونی نیست.
با تشکر از توضیحات ارزندهٔ عزیزمان مالجو. نکته ای برایم جای سوال داشت. آیا این تعریفی که دولت از مدارس تعاونی داده، با مدارس سهامی همخوان تر نیست؟ ساختار مدرسه را وقتی می توان تعاونی نامید که همه در آن سهم داشته باشند. همه یعنی، دانش آموزان، معلمان، مستخدمین و ... .
حذف دانش آموزان - یعنی مهمترین ستون یک واحد آموزشی- از اعمال هرگونه حق مالکیت و مدیریت بر واحد آموزشی، تعاون و مدیریت مشارکتی را از معنی می اندازد. این شاید مثل آن باشد که سهام کارخانه ای را به مدیران آن بدهیم و بگوییم تعاونی شد. مسلم است در چنین حالتی این مدیران درست مثل سهامداران یک شرکت خصوصی، کار را در جهت بیشترین سود برای خودشان سوق خواهند داد و این می تواندبا منافع کارگران و یا در اینجا دانش آموزان همخوان نباشد.
نگاه به دانش آموزان بعنوان مشتریان بازار آموزش و نه نقش آفرینان اصلی آن، نگاهی پدرسالارانه، ضد دمکراتیک و سرمایه دارانه است. تجربه نشان می دهد با توجه به سیاست «خودی سازی» استراتژیک در جمهوری اسلامی، این تغییر می تواند به بیرون ریختن بخش بزرگی از معلمین مستقل و جایگزین کردن آن ها با ساندیس خورهای وابسته به حکومت برای داشتن کنترل های سیاسی فرهنگی بینجامد.
کلا چنین شیوه ای را می توان یکی از روش های شناخته شدهٔ نولیبرالیسم، با هدف گسترش دامنه و پایگاه بورژوازی در جامعه شناخت.
۷۷٣۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣۹۵