عنوان : محمد تقی خان پسیان، میرزا کوچک خان، قاضی محمد، پیشه‌وری، شریعتمداری، قاسملو و کبودوند
هموطن گرامی آقای همن سیدی، در جایی از سخنت می نویسی؛ «...ما درمورد شخصیتهای اصلی صدسال گذشته چنین نامتفق و پرانشقاقیم، افزودن یک عنصر جنایتکار به این مجموعه دقیقا ضدمولد خواهد بود و به جدایی بیشتر می انجامد نه به وفاق...»
و برای رفع این نقیصه می نویسی؛ «...در این نوشته پیشنهاد میشود- بدون آنکه دچار خوشبینی شده باشم و امید چندانی به عملی شدن آن داشته باشم- افرادِ دیگری را از هر دو مقطع قبل و بعد از انقلاب و در میان هر دو طیف دولتی و غیر دولتی انتخاب کرد تا جایگزین رضاشاه و پسرش و خمینی و جایگزینش باشند...»
ضمن همراهی با پیشنهاد شما، میخواهم بگویم، موضوع پیشنهاد شما تازگی ندارد، و در واقع در تمامیِ دقایق صد و ده ساله یِ اخیر کانون اصلی نبردِ ضدِ استبدادیِ جاری در کشور، حول همین «... انتخاب...[و] ...جایگزین...» موردِ اشاره ی شما چرخیده است.

در تمامیِ سالهایِ صد و ده ساله یِ گذشته، همانگونه که شما هم با اشاره به نامهایِ خوش آوازه ای چون «... مصدق، فروهر، طالقانی، منتظری، موسوی و کروبی و در میان غیردولتیها، محمد تقی خان پسیان، میرزا کوچک خان، قاضی محمد، پیشه‌وری، شریعتمداری، قاسملو و کبودوند...» یادآور می شوی، همواره فرصتهایِ خوبی برای "انتخاب" و "جایگزینی" وجود داشته است. اما با اینهمه این انتخاب و جایگزینی نتوانسته صورتِ واقع بخود بگیرد، و استبداد مستمراً امتداد یافته است.

نیروهایِ مختلفِ اپوزیسیون حکومتِ استبدادی محمدرضاشاهی چنان پراکنده و از هم گسیخته بودند، که به وقتِ حادثه، یعنی در روزهایِ منتهی به بهمن ۵۷ ، آقای خمینی، یعنی نویسنده ی کتاب ولایت فقیه، توانست به مسند نشینی استبداد در شکل و لباسی دیگر استمرار بخشد.

امروز نیز نیروهایِ مختلفِ اپوزیسیون حکومتِ استبدادی ج.ا. علیرغم اشتراکاتِ فراوان، هر یک از این نیروها می کوشند، تا بدونِ همراهی با دیگر نیروها خود به تنهایی به مقابله با استبدادِ ج.ا. بروند. و هم از اینروست که در هم شکستن اپوزیسیون پراکنده به راحتی برای نظام استبدادی ج.ا. میسر شده است. و در صورتِ استمرار این وضعیت، به یقین ج.ا. هم به مانند حکومت شاه به لحظه ی انفجار خشم مردمی خواهد رسید، و آنگاه باری دیگر یکی از قلدرترینهامان سکاندار خواهد شد.

بنابر آنچه فوقاً نوشتم، برای رسیدن به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی در کشور، نیازمند آنیم که ریشه ی استبداد را بخشکانیم. و برای رفع استبداد در کشور نیازمندیم که بدانیم علل و موانع عدمِ وجود اتحاد ملی حول برنامه ای مدون، مترقی و فراگیر چیست؟
۷۷۹۴۵ - تاریخ انتشار : ۴ بهمن ۱٣۹۵