عنوان : برایِ اثبات این مدعا...
هموطن گرامی آقای ایرج واحدی پور، در بخشی از ترجمه ای که ارائه داده ای آمده است؛
«...آمریکا همیشه نگران بوده است که ایران سلاح اتمی داشته باشد. این به برنامه موافقتنامه ی برجام مربوط نمی شود. در یک سند محرمانه که تاریخ ۱۹۸۴ را دارد قید شده بود که سیا CIA به این نتیجه رسیده بود که "ایران در آخرین مراحل ساخت بمب هسته ای است." اگرایران موفق می شد که بمب را داشته باشد به یک بازیگر فعال منطقه ای تبدیل می شد. این ترس هسته ای، از نظر تاریخی آژانس عمده اطلاعاتی ایالات متحده را به صورت ناظر مداوم هرحرکت ایران در آورده بود...»

با نگاهی به وضعیتِ سیاست خارجی ج.ا. از آغاز پیدایشش تا به امروز، تنها دوستانِ ثابتی که در اطرافِ آن مشاهده میشود، حزب الله لبنان و خاندان بشار اسد در سوریه هستند. که این دو نیز علیرغم تغذیه ی مستمر از سوی ج.ا. بسته به شرایط بعضاً سیاستهایِ دیگری را بر نوعِ ج.ا. ترجیح داده اند. لذا بر این گمانم، که سازمان سیا با بزرگ کردنِ شاخی به اسم ج.ا.ا. در منطقه، تمام تلاشش معطوفِ در کمند داشتن کشورهایِ کوچک منطقه است. وگرنه، یک بمب نصفه نیمه ی ج.ا. در برابر دهها یا صدها بمب ایشان کارآییی ندارد.

البت وجودِ شاخی چون ج.ا.ا. در سی و هشت ساله ی اخیر در منطقه، مزیت و موهبتی دوجانبه بوده است، به عبارتی دیگر، کشورهایِ بزرگ و کوچک منطقه از ترکیه گرفته تا کشورهایِ آنسویِ خلیج فارس از غیبت سی و هشت ساله ی ایران در مبادلات رسمی و علنی منطقه نهایت بهره را از طریقِ دوشیدنِ همزمانِ ایران، دول اروپائی و آمریکا برده اند
برایِ اثبات این مدعا کافیست، به پیشرفت چشمگیر زندگیِ در شهرهای ساحلی ترکیه، و نیز مجموعه ی کشورهای آنسوی خلیج فارس توجه، و زندگی ایشان را با زندگی در شهرهایِ بندریِ ایران در حاشیه ی خلیج فارس و دریای عمان مقایسه کنیم
۷٨۴۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۵