عنوان : درس گونگی ارائه مفاهیمی
بایدگفت:
جناب آقای دستمالچی ارجمند همچون گذشته با هوشمندی و مسئولانه در پی مطرح کردن مفاهیمی مهم برآمده و در تلاشی درس گونه و آموزشی آن مفاهیم را مورد پرداختن قرار داده است که این عمل ایشان سپاسگزاری خاصی را همیشه بدنبال دارد و همیشه ارسال درود فراوان برایشان جاری است.
ایشان مفاهیم کلیدیِ آزادی و دمکراسی و عدالت اجتماعی را با تدقیق خاصی مطرح و آنان را تنها راهگشای بشریت دانسته است؛ که این راهگشایی، راه هر نوع فریبکاری فریبکاران حرفه ای ضد بشریت را می بندد.
ایشان در بررسی اش به روند تکاملی مفاهیم آزادی و دمکراسی در جوامع مختلف اشاره می کند؛ اما وقتی به مسئله آشتی ملی می پردازد با توجه به شرایط حاکم برایران دچار یک حالت ایده آلی می شود( یا خیر،این حالت ایده آلی را به پرسش گرفته اندً؟) که شاید این حالت ایده آلی ناشی از سپهر خاصی باشد که بر بخشی از اپوزیسیون حاکم است که باید همیشه مواظب باشند که هیچ گردی از مسائل بازی های درون حاکمیت به آنان نچسبد. که این هم می تواند یک روشی باشد.
مثلاً در همین نظر دهی ها:
بعضی ها وقتی می خواهند نظری بدهند قبل از اینکه به موضوع بپردازند ابتدا کلی شرح و توضیح می دهند که ضد همه چیزند بجزء ضد یک چیز؛ آن یک چیز هم: هم معلوم است و هم معلوم نیست!؟( چون خودشان جمع اضدادند اعمالشان هم جمع اضداد است.)
۷٨۴۶۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ اسفند ۱٣۹۵       

عنوان : یکی دزد است و بر دارایی ات تازان، سخن از عقل میرانی تو با نادان؟
با سپاس و درود بر هم میهن گرامی، آقای پرویز دستمالچی.

شگفت آور ست! "خودی" های تارومار شده، که "ایستادن" را هیچگاه نفهمیدند و ننودند، اکنون اپوزیسیون را آماج تیرهای هزیمت خود کرده اند. اینان که پیوسته ترسشان از پای فرارشان در سبقت بوده ست آنقدر از میدان به در شده اند که "مانع النفس" گردیده اند. چه دردانگیز است که برخی در صف اپوزیسیون از ترس این "از زندگی ممنوع شدگان" الهام بگیرند و "وفاق، وفاق" شان را از روی همراهی (بخوان عجز) تندتر از آنان جار بزنند. پیدا نیست اکنون که "رهبر عظیم الشان" بس پر ناز و کرشمه این "تظلم وفاق" را رد کرده ست قرار ست کدام کسان با یکدگر "آشتی" کنند!
درین رهگذر آیا "کاسه-از-آش-داغتران" کاسه های دگری خواهند یافت یا آش بیشتری در پزش است؟
۷٨۴۵۰ - تاریخ انتشار : ۱۶ اسفند ۱٣۹۵       

عنوان : آشتی ملی آنهم با رژیم آخوندی ضد مردمی و ضد ایرانی؟
با درود فراوان و خسته نباشید خدمت جناب دستمالچی! بدون شک این نوشته شما یکی از بهترین کارهایتان است و پر از نکات یادگیری خصوصاً برای یکسری از سازشکاران با رژیم ملایان که در این سایت هم متاسفانه نوشته هایشان آورده میشود. قربان زبان شما جناب دستمالچی که خیلی از حرفهای دل مرا هم زدید و ممنون از بابت سواد خوب و روشنگرانه عالی شما. متاسفانه برخی کامنتهای انتقادی ما به طرفداران آشتی ملی که در این سایت قلم زنی میکنند آورده نشده و نمی شود حالا به هر دلیلی که بعداً سردبیر محترم این سایت باید جوابگو شود وقتیکه رژیم ملاها سرنگون شد. با شما کاملاً موافقم تا وقتیکه ساختار سیاسی و شکل حکومتی رژیم اسلامی عوض نشود اصلاً حرف از آشتی ملی زدن بی اساس و فاقد هرگونه شعور سیاسی است. چطور میشود با وجود ولی فقیه ( یک مسلمان خرافه پرست! ) که قدرت مطلقه مادام العمر هم دارد و زیر کنترل هیچ قوه دیگری نیست که جوابگوی سیاستهای غلط خودش باشد بیاییم زیر لوای همین ولی فقیه مغز خر خورده آشتی ملی هم بکنیم آنهم ما چپها که بیشترین ضربات را از این رژیم ددمنش و خونخوار خوردیم و هنوز میخوریم؟ سوال دیگر آیا تا زمانیکه نهاد سپاه پاسداران که ارتش ایدئولوژیکی نظام است و برای سرکوب اعتراضات مردمی برای حفظ منافع خود و سران حکومت حاضر به هرگونه جنایتی در داخل ایران و در خارج مرزهای ایران است میشود امیدوار بود که قانون در کشور حاکم باشد؟ تا زمانیکه این نهاد پاسداران و بسیج حزب اللهی منحل نشوند که همیشه چماق بدست آماده سرکوب نیروهای معترض به رژیم هستند چطور امکان دارد که قدرت سیاسی در چارچوب همین رژیم بین همه گروهها و قشرهای ایرانی تقسیم شود؟ هر آدم عاقلی مثل شما جناب دستمالچی خوب میداند که تنها راه ساختن یک جامعه پلورالیستی که در آن همه شهروندان از حقوق برابر و عادلانه برخوردار باشند تنها با وجود حکومتی مبنی بر دموکراسی ممکن است. حالا کجای اسلام زورگو که قوانینش گویا الهی و از پیش تعیین شده است با اصول دموکراسی مطابق است؟ اسلام و دموکراسی مثل آتش و پنبه هستند و امکان ندارد با وجود اسلام در جامعه ای رعایت قوانین دموکراسی را انتظار داشت.یارو ملا آمده میخواهد با قوانین ۱۴۰۰ سال پیش صحرای عربستان عربهای شترچران بر ایران امروزی حکومت کند و با زور هم میگوید هرچیز غیر اسلامی ممنوع است. خب شما راه حل دیگری برای سرنگونی چنین رژیم زورگو و استبداد اسلامی میبینید؟ سوال سوم که توسط طرفداران آشتی ملی ( آش ملی ) بدون جواب میماند که چطور میخواهند بدون تغییر قانون اساسی مبنی بر اسلام در چارچوب همین رژیم ملایان ابله دست به رفرم برای بهتر شده اوضاع ایران بزنند؟ همه این حرفهای اصلاح طلبی هم دیدیم کشک از آب در آمد و نشدنی چونکه ملائی مثل حسن روحانی چرا باید با رفرم در ساختار حکومت اسلامی گور نظام خودش را با دست خودش بکند؟ اگرچه درست است روحانی یک ملا است و به سلامت عقل مسلمان باید شک کرد ولی آنقدر هم کودن نیست که نداند فاصله گرفتن از قوانین اسلامی یعنی امتیاز دادن به مردم برای حکومت مردم بر مردم در صورتیکه در حکومت اسلامی قرار است حکومت الله و نمایندگانش بر مردم باشد. این تضاد را طرفداران آشتی ملی نادیده میگیرند و ساده لوحانه بر این باورند که میشود مثلاً زیر عبای آخوندی مثل محمد خاتمی به اصلاحات رسید. آنهم رژیمی که دیدیم چطور سران سپاه حتی سر یکی از سران و پایه های حکومت بنام رفسنجانی را زیر آب کردند تا مانع دخالتشان در تعیین رئیس جمهور آینده خودشان نشود. سران ساختار مافیائی این رژیم ملایان به هیچوجه حاضر نیستند یک قدم عقب بشینند تا زمانیکه اسلحه در دستشان دارند و باید از منافع خودشان که در غارت ثروت مردم ایران میبینند هرطور شده دفاع بکنند. وگرنه روشنفکران ایرانی بهتر میدانند که همه بازیهای بنیانگذاران حکومت با شعار اسلامخواهی تنها برای کاسبکاری به نفع جیب خودشان است و هیچ ابزاری بهتر از دین اسلام عقب مانده و خرافه پرستی اکثر مردم که ناآگاه و بیسواد هستند بدردشان نمیخورد. بنابراین تا زمانیکه اولین خواسته ما که جدائی دین از سیاست است و کوتاه شدن دست ملایان از قدرت سیاسی ایران به اجرا در نیاید حرف از آشتی ملی تنها تداوم بخشیدن به دیکتاتوری مذهبی ملایان است و خیانت به مردم و آینده ایران. تا زمانیکه اسلام و اسلامگرایان در ایران حاکمند حرف از آشتی ملی زدن نه تنها توهم بزرگ است بلکه ساده لوحی بچه گانه!!!
۷٨۴۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۵       

عنوان : آیا آشتی ملی در آمریکا با حفظ برده داری ممکن بود؟
هموطن گرامی آقای دستمالچی، بی تردید پاسخ به سئوال؛ «...آیا آشتی ملی در آمریکا با حفظ برده داری ممکن بود؟...» منفی است. اما همزمان باید بخاطر داشت، زمانیکه واژه ای به نام "آشتی" چون رگبار از هر سویی می بارد. اینهمه حکایت از آن دارد، که رویاروئیهایِ خشن و غیرمسالمت آمیز طرفین نتیجه یا نتایجی مطلوب برای طرفین به بار نیاورده است.

و در یک قرارداد یا معامله ی منصفانه، هیچیک از طرفین سودی صد در صد ندارند، و اگر غیر این شود، یعنی طرفی از قرارداد سودی صد در صد بخواهد، تعادل به هم خورده، و در این بین زور و خشونت تا حدِ معینی از زمان، میتواند تعادل را به نفع یک طرف محفوظ نگاه دارد.

نیروهایِ پراکنده ی اپوزیسیون ج.ا. ،برای آنکه بتوانند نیروهایِ دوراندیش و انسان دوستی را که ره گم کرده و یا از ناعلاجی گردِ هسته ی خشونت طلب ج.ا. خیمه زده اند، را بسوی آشتی ملی دعوت کنند، لازم است، که خود با اعلام آشتی ملی بر این پراکندگی مزمن غلبه کرده، و حول منشوری مشترک و فراگیر متحد گردند
۷٨۴۲۶ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۵