عنوان : گفتگوئی درونی
شخصاکتاب گذارازسرمایه داری رانخوانده ام ولی سئوالات مطرح شده دراین مقاله بجاست.بدون تصحیح خطاوبدون تحلیل درست ازیک شرایط مشخص تاریخی نمی توان به یک موفقیت حتی پنجاه درصدی رسید.اینکه کمونیست هایاسوسیال دموکرات هاشکست خورده اند، عبارت درستی نیست.مامطلقاچیزی به عنوان شکست درعالم واقع نداریم.تمام این شکست ها، نتیجه کوشش هائی صادقانه بوده اندکه درمیدان عمل ودرصحنه نابرابرتوازن قوا موجب کناررفتن وحذف این کوشندگان شده است.سرمایه بغیرازطبع زیاده طلبی اش بسیارخونخواروآتش افروزاست.بخش اعظم شکست انقلابیون نتیجه کارشکنی ومداخلات همین سرمایه داری بوده والبته بخشی هم مربوط به تناقضات ساختاری نظام درحال گذار.این دغدغه ای همیشگی ست که بایدبرای دوران گذاروبرای لغومالکیت خصوصی وامحای نهاددولت برنامه داشت(آنهم برنامه ای باجزئیات دقیق علمی وکاربردی).اماانقلابیون کمونیست دست روی دست نخواهندگذاشت تاگذاربه سوسیالیسم درسطح جهانی رخ دهدیابرنامه هائی رفاهی درچارچوب سازوکارومکانیسم سرمایه داری به مردم حقنه شود.نظام سرمایه داری رادرهرنقطه ازجهان که انقلابیون فرصت یافتندبایدسرنگون ساخت(حتی اگراین کوشش بقول آقای صداقت روزی به شکست بیانجامد).ماناگزیز به ادامه راهیم.ماناگزیریم که ساختاراجتماعی مطلوب خودرا ازرهگذرهمین کوشش های خونین وطاقت فرسابناکنیم.مابا ارائه الگوهای گوناگون و حتی اگرشده باپیاده سازی سی درصدازخواسته هایمان،راه جدیدی را برای آیندگان خواهیم گشود.درانتهابازیادآورمیشوم که انقلاب اکتبریک تجربه کاملاشکست خورده نیست بلکه حاوی دستآوردهای بزرگی اززندگی وروابط سوسیالیستی ست وهمواره برای ماکمونیست هادارای اهمیت می باشد.بله پرولتاریارانمی توان درکشورهای پیشرفته صنعتی بعنوان یک نیروی اجتماعی تاثیرگذاربه حساب آوردولی پرولتاریادرکشورهای پیرامونی(خصوصاچین وهندوستان وبرزیل و...)همان نیروئیست که جهان راتغییرخواهدداد.
۷٨۴۶۲ - تاریخ انتشار : ۱۷ اسفند ۱٣۹۵       

عنوان : لیبرالیسم در لباس سوسیالیسم
فرجام قلم زدن در روزنامه سرمایه در نهایت این میشود که نویسنده محترم مانند و شاید تحت تاثیر نظریه پردازان بدعت گرای مکتب فرانکفورت مباحثی را مطرح می فرمایند که کمترین ارتباطی به سوسیالیسم مارکس و انگلس ندارد و کلا مقولاتی جعلی هستند. این افراد ابتدا می آیند تغییر و تحولات کمی در طبقه کارگر را پیش فرض اثبات شده قرار می دهند تا در کنار تنها سوژه انقلابی تاریخ معاصر و دوران امپریالیسم پای طبقات دیگر را هم به معرکه باز کنند. این شعبده بازی ها به اندازه کافی نخ نما شده است و سوژه تراشی جدید انقلابی و آلترناتیو گذاشتن در کنار طبقه کارگر چیزی جز تضعیف این طبقه برای پر و بال دادن به خرده بورژوازی نیست. البته جناب آقای صداقت خوشبختانه نه در ادعای مکتوب خود و نه در عمل سوسیالیست نیستند و در بهترین تعبیر شارح مکتب اقتصادی جان مینارد کینز هستند و در کنار آقای دکتر مالجو در سایت نقد اقتصاد سیاسی تلاش می کنند با خط دادن به بورژوازی حاکم اسلامی آن را اصلاح و سر به راه کنند تا همه به نان و نوا برسند. کاری کن در نیودیل انجام شد. با این تفاوت که کینز شجاعت داشت که زیر پرچم خودش طرح بحث کند اما سوسیال لیبرال های ایرانی زیر پرچم مارکس همان بحث های دست دوم کینز را به خورد جامعه می دهند و بیش از آن که جایشان در سایت چپ اخبار روز باشد در روزنامه های دولتی و اصلاح طلب شرق و آرمان روابط عمومی و سایت ایلنا است. با تشکر. محمود
۷٨۴۴۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ اسفند ۱٣۹۵