عنوان : سیاست تحریم انتخابات راحت ترین راه جدائی از مردم
انتخابات عرصه چالش هاست. چالش جناح های اصلاح گرا و انقلاب مدار، چالش بین تغییر تدریجی یا تحول جهشی و چالش بین فرمایشی بودن یا فرصت و گزینه مبارزه همراه با مردم. آقای آذرنوش شما براساس کدام تجربه تاریخی جسارت به خرج می دهی که بگوئ یانتخابات فرمایشی است و آن را راه تغییر نمی دانی اما عنوان می کنی در برابر استبداد باید مقاومت شود و نافرمانی مدنی گامی برای عقب راندن استبداد است. خوب راه این گزینه ها کدام است؟ نکند آن را به سیر طبیعی تکامل واگذار می کنی که نوعی به انتظار نشستن دیگران است. اما اگر چه نه در ایران و نه هیچ‌ جای جهان، پروژه‌ی انتخابات معادل با دموکراسی نیست. یعنی ضمن هر ایرادی که ممکن است به نفس دموکراسی در جهان معاصر وجود داشته باشد، از این حیث که انتخابات تنها یکی از ارکان دموکراسی است، بنابراین نه جمهوری اسلامی به واسطه‌ی برگزاری انتخابات‌های مختلف می‌تواند خود را دموکراتیک معرفی کند. اما نمی توان انتخابات آن را فرمایشی دانست این خودفریبی و تقابل با مبارزه مردم است. بر این اساس، انتخابات را در عین این که یکی از ارکان دموکراسی است، می‌توان امکان و یا حتا فرصتی دانست کهعلاقمندان به مشارکت به تاثیر در پهنه‌ی سیاسی قادرند آن را برای اثرگذاری بر واقعیت، یا مناسب ببینند و این نیز برآمد پذیرفتن مردم از مبارزه با ورقه رای است. پس آقای آذرنوش! انتخابات فرمایشی نیست تنها فرصت و گزینه مبارزه همراه مردم است. چون رای دادن تنها گزینه اثرگذار مبارزه و منجر به تغییر تدریجی استبداد در شرائط کنونی است. من هم به همین تنها گزینه ممکن و مقدور پایبندی اعلام می‌کنم. پاسخ نمی دهید که از حکومت دموکراسی پارلمانی حکومت ممکن تری می شناسید؟ اعلام کنید.
۷۹۴۹۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ ارديبهشت ۱٣۹۶