سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نهاد انتخابات عرصه مبارزه؟ - مرتضی ملک محمدی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : تقی روزبه

عنوان : چالش برانگیز
نکاتی چند درموردنوشته خوب و البته چالش برانگیز دوست عزیزمرتضی
مردم یکدست نیستند بلکه دارای ررویکردهای مختلف هستد و در تحلیل هم باید همواره این گزاره را در تمامی استتناجات مدنظرقرار داد: بخشی از مردم باگفتن نه به جناح حاکم، نگران بازگشت تحریم و جنگ و ...در صورت تسلط نهادهای باصطلاح انتخابی توسط محافظه کاران هستند، در زیرچترجناح رقیب حرکت می کنند. جناحی که ضمن داشتن تفاوت واختلافاتی با جناح حاکم امادر اصل حفظ نظام اشتراک منافع و نظردارند. بخشی هم با کنش معطوف به نه هردوجناح و عدم مشارکت در انتخابات متمایزمی شوند. سیاست نخست هم حداقل ۲۰ سال است که تجربه می شود و شاخص های عینی برای قضاوت پیرامون خروجی و تتایج برآمده وجود دارد. رویکرد آن بخش های موسوم به خاکستری را هم که گاهی شرکت می کنند و گاهی هم نه یعنی نیروهای بینابینی را نمی توان به معنی داشتن امید به اصلاح و تغییرنظام تعبیرکرد. آنها اساسا از ترس و نگرانی از بدترنشدن اوضاع به گزین بین بد در برابربدتر مبادرت می کنند. پس قبل از هرچیز این دسته بندی ها و رویکردها درمتن خودجامعه وجود دارند ودیدیم که رژیم برای کشاندن بخش بینابینی به صحنه این بار به شکل بارزی تری از خط قرمزهای خود عبورکرد و با شعارهای ساختارشکنانه و باتوسل به نوعی خودویرانگری «انتخابات» را برگزارکرد. که بیانگرفاصله مردم با رژیم و از جمله مقوله حضور در پای صندوق ها است. و بهمین دلیل یعنی با چنین روحیه ای است که اولا تا دوهفته قبل از انتخابات نظرسنجی های سراسری خودرژیم گرایش نه به هردو جناح را را اکثریت تشکیل می دهد (ازجمله نظرسنجی ایسپا). و ثانیا هرموقع فرصت بشود مثل ۸۸ امکان فرارفتن از از نظام که رژیم را نیز نگران می کند منتفی نیست. ضمنا نباید اهمیت داشتن صدا ورسانه های کلان و با بردموثر را که کاملا یک طرفه بسود رژیم است(داخل و خارج) بهمراه دوقطبی کردن فضا در جلب اقشاربینابینی نادیده گرفت. به نظرم نباید در این که رویکردمقاومت نه به هردو جناح پیشروترین و آگاه ترین بخش جامعه است تردیدزیادی وجود داشته باشد . این نقش آن ها شعارن و ادعا نیست. رفتارخودر ژیم بیش از همه آن را گواهی می دهد. رژیم از تسلط گفتمان آنها نگران بوده و هست و دیدیم که روحانی و تاج زاده و اصلاح طلبان خارج و....غیره همه و همه با شعار تحریم بزرگترین رقیب روحانی است و برای درهم شکستن آن به میدان آمدند. و ما شبح تحریم را در مناظرات و میتیگ های دوجناح و فراروی ها و دادن وعده های خارج از ظرفیت خود .... برای جلب به صندوق ها شاهد بودیم. بنابراین الزاما دادن رای توسط اکثریت امرمقدری نیست و می توانست و می تواند با تقویت صدای سوم و البته در بستر تعامل و دیالوگ با آزمون و خطای نیروهای بینابینی شکل بگیرد... مهم آن است که همواره در جامعه بحران زده نیروی پیشرو مستقلی باشد که در مقاطع بهم ریختن توازن قوا و ثبات سیستم نقش مثبت را ایجادکند. و تا آن لحظه هم تا حل نشدن پارادوکس و تناقض ها نباید بفکرتاکتیک های واحد و یکسان سراسری بود....
از همین رو از منظرقطب سوم اولا باید صفوف جنبش تحریم و گفتما آن را تقویت کرد و ثانیا با درک و فهم معنای شرکت و عمل اجتماعی بخش بینابینی که حامل پارادوکس آری و نه است و وفرصت ها و تهدیدهای که از قبل این رویکرد بوجود می آید مثل تشدیدتضادهای رژیم و افزایش پتانسیل مطالباتی و.. در جهت تقویت شکل گیری قطب سوم و مبارزه با سرخوردگی بهره جست. چرا که آنها ظرفیت پیوستن به صفوف کنش مقاومت به دوجناح را دارند. خیلی نباید روی حزب ها و گروه ها سرمایه گذاری کرد بلکه باید بیش از آن به مقاومت و روندهای موجودخودجامعه خیره شد و بربستر آن و شناخت روندهای پیشرو و بیبابینی و دیالوگ با آن ها حرکت کرد. خلاصه آنکه متنجه و برون دادجامعه محصول کشاکش این نیروهاست و نه صرفا یک رویکرد. اگر چنین کنیم و اگرمعنای نه امید به اصلاح بلکه دفع بد در برابربدتر را در نظر بگیریم و اگر پارادوکس رای مشارکت و شکنندگی آن را در نظربگیریم و رویکردمناسب به آن را در جهت تعمیم آن به هردوجناح در پرتوآزمون و خطایشان را آنگاه با حضورفعال ترجنبش نه به دو جناح و جذب اقشار رویکردبیناینی شکاف موجود را بتوان برطرف کرد..... واساسا روندهای عینی هم به همین سمت و سوست. چنان که جذب آنها برای رژیم هردم دشوارترمی گردد. مثلا سعیدی نماینده خامنه ای در سپاه گفته است که جوانان با انقلاب بیگانه هستند. و یا علم الهدی توده مردم را خطراصلی دانسته است..... گرچه جناح دیگر می کوشد که رای سلبی مردم را به عنوان رای ایجابی و امید به نظام تفسیر وتاویل کند ولی واقعیات اجتماعی آن را تایید نمی کند...
۷۹۷۱۲ - تاریخ انتشار : ۴ خرداد ۱٣۹۶       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست