عنوان : چند سوال از دانشمند تازه کشف شده یعنی آقای «مجد»
من تا بامروز تنها نام آقای نیکفر را شنیده ام و تا بحال هیچ نوشته یی از ایشان نخواندم. پس نمیتوانم له یا علیه ایشان چیزی بنویسم. اما از نویسنده این «کنایه نامه» که با پشت هم چینی واژگان بیگانه خودنمایی و عقده گشایی میکند و هنوز نرسیده میخواهد «سری» میان «سرها» شود، چند سوال دارم. شما که این قدر به ۳۰ خرداد ۶۰ می بالید و گویا زمان برایتان در آن تاریخ باز ایستاده، میتوانید لطف کرده و ما کاربران حاضر در این بحث را با دستاوردهای این حرکت جنون آمیز رهبری مجاهدین آشنا کنید؟
دیگر اینکه این بزعم شما اپوزیسیون بعد از خرداد ۶۰ چنانچه از کشورهای متخاصم ایران پول و سلاح گرفته باشد و علیه کشور خودش وارد جنگ شده باشد، شما آن را همچنان اپوزیسیون مینامید؟
و یا اگر این اپوزیسیون شما با مرتجعین منطقه و جناح های افراطی حکومتهای امریکا و اسرائیل در ارتباط باشد و همواره مشوق حمله نظامی آنها به ایران باشد، باز هم در آن صورت آن نیرو را انقلابی می دانید؟ و اگر این بزعم شما اپوزیسیون درین راه موفق شود (یعنی به ایران حمله ای صورت بگیرد و این بزعم شما اپوزیسیون به قدرت برسد)، آیا شما آن را پیروزی انقلاب خواهید نامید؟
و سوال آخر اینکه اگر رادیو زمانه به شعبه ای از رادیو مجاهد تبدیل میشد، باز هم شما با آقای نیکفر مشکلی میداشتید؟
۷۹۹۰۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣۹۶       

عنوان : شعری از سیاوش کسرایی تقدیم به نگارنده
بود در کشور افسانه کسی
شهره در نه گفتن
نام می خواهی ؟ نه
کام می جویی ؟ نه
تو نمی خواهی یک تاج طلا بر سر ؟ نه
تو نمی خواهی از سیم قبا در بر ؟ نه
مذهب ما را می دانی ؟ نه
خط ما می خوانی ایا ؟ نه
نه، به هر بانگ که بر پا می شد
نه، به هر سر که فرو می آمد
نه، به هر جام که بالا می رفت
نه،به هر نکته که تحسین می شد
نه، به هر سکه که رایج می گشت
روزی ایینه به دستش دادند
می شناسی او را ؟
آه آری خود اوست
می شناسم او را
گفته شد دیوانه است
سنگسارش کردند
۷۹٨۹۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱٣۹۶       

عنوان : با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشود
آقای مجد من با واژگان کاری ندارم اما کاربرد اپوزسیون در کشور این مفهوم را دارد که الف) یا بواسطه پایگاه اجتماعی خود در چهارچوب نظام قادر است دولت آینده را با یا بدون ائتلاف تشکیل دهد ب) یا بواسطه پایگاه اجتماعی خود قادر است چه از درون چه از بیرون ٫ چه با چه بدون ائتلاف رژیم را سرنگون کند. در ایران امروز نیرو یا نیروهائی که دارای پایگاه اجتماعی وسیعی باشند که بتوانند رژیم را سرنگون کنند وجود خارجی ندارند درست است که خیلی از گروهها سازمانها احزاب خواستار سرنگونی هستند و یک هدف مشترک دارند اما واقعیت این است که چون پایگاه اجتماعی ندارند تنها راهکار عملی برای پیشبرد اهدافشان خروج از اتاق فرمان و بالا زدن آستین های خود است تا صادقانه مثل چریکهای فدائی خلق خونشان را رنگین تر از مردم ندانند. وگرنه هزاران گروه و سازمان اگر قادر نباشند انقلاب که ارزانی اش ٫ حتی یک دقیقه در کشور سکوت اعلام کنند حالا اسمش را بخواهید اپوزسیون بگذارید یا کنگره ملی یا ... شاید برای دلخوشی یا کاسبی بدرد بخورد اما با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشود.
۷۹٨٨۰ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣۹۶       

عنوان : اپوزیسیون
آقای نیکفر صریح و ساده حرف زده و استدلال آورده است. خلاصه حرفش این است که اپوزیسیون را نیرویی بدانیم که مردم را در خیابان عملا رهبری می‌کند. شما بگویید که این تعریف مفید نیست. و همین وضع مبهم موجود خیلی هم خوب است. به جای استدلال می‌خواهید به نیکفر فلسفه درس بدهید. فقدان آگاهی لازم و در عین حال غره بودن به خود، ناتوانی در درست گوش کردن و درست خواندن، و عادت به پا در هوا حرف زدن اشکال این اپوزیسیون است.
۷۹٨۶۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣۹۶       

عنوان : انصاف هم خوب چیزی هست
آقای مجد! من قصد ورود به بحث شما با آقای نیکفر را ندارم و لی مایلم روی سه نکته مکث کنم. اول: نیکفر فلسفه خوانده و من ندیدم که در جائی حتی از عنوان "دکتر" استفاده کرده باشد. " فیلسوف" پیش کش ! شما چرا با تاکیدات مکرر، زهر دار و تمسخر آمیز سعی می کنید موضوع را رها کرده، فرد را بچسپید؟ دوم- می نویسید که میلیون ها نفر در جریان جنبش سبز شعار میدادند که " اصل نظام نشانه است!" این آمار را از کجا آورده اید؟یکی از این آقایان اصلاح طلب هم شعار " نه غزه، نه لبنان" را به " هم غزه، هم لبنان" تبدیل کرده و در بی بی سی مدعی شده بود که مردم اینرا فریاد می زدند. کاش دروغ خناق می بود و گلوی دروغ پرداز امثال شما و آن حجت الاسلام را می گرفت. من هم آرزو داشتم که واقعا میلیون ها نفر فریاد می زدند که" اصل نظام نشانه است" اما این اتفاق نیفتاد و اگر چند صد و یا چند هزار نفر اینجا و آنجا این شعار را طرح کردند، قباحت دارد که ما به عنوان" اپوزیسیون" در دروغپردازی با آن آخوند مسابقه بدهیم و سوم- برای کوبیدن نیکفر بعد از "قرم- قرم" ی که از اول راه انداختید، بالاخره نتوانستید خود را نگهدارید و به خیالتان با اشاره به بودجه هلندی رادیو زمانه خواستید آن " ساق" را هم بگویید و وجدانتان را خلاص کنید. آقای محترم! قباحت دارد این کار شما! با نظر نیکفر مخالفید؟ بنویسید و استدلال کنید! اشاره به شغل او در رادیو زمانه، با این لحن و ادا و اطوار و الغای این شبهه که "فیلسوف محترم مواجب بگیر خارجی است" زشت است آقا زشت! تا "اپوزیسیون" مدعیانی مثل حضرت عالی دارد، پوزیسیون راحت می خوابد! شک نکنید!
۷۹٨۵٣ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣۹۶       

عنوان : ...
آقای مجد را نمی شناسم. چه وزین و مستدل و روشنگرانه نوشته است. دستش درد نکند. اما فکر می کنم که مشکل آقای نیکفر همان "فیلسوف" بودنش است و نه سردبیر شدنش در "یک رسانه فارسی زبان زیر پوشش یک دولت اروپایی". اشتباه نشود، فلسفه ورزیدن و زبان فلسفه خود مشکلی ایجاد نمی کند. مسئله انحطاط اندیشه و ابتذال زبان در یک "سنجش" فرعونی و کینه توزانه است.

باید گفت که در واقع این "رسانه های فارسی زبان زیر پوشش یک دولت اروپائی" هستند که با سردبیرانی چون آقای نیکفر دچار مشکل می شوند. "زمانه" که با پول مالیاتهای مردم هلند به راه افتاده است، باید رسانه ای مستقل، دمکراتیک، روشنگرانه، سانسور شکن و فراجناحی باشد. فرا جناحی بودن یک رسانه معنی اش این است که در انتشار داده ها و دیدگاههای سیاسی و فرهنگی گزینش جناحی را پیش نبرد و پیرامون خود باندها و گرایشهای مطلوب را نپرورد، بلکه به گسترده ترین شکل ممکن بازتاب دهنده و گزارشگر آراء و صداهای گوناگون "مخالفان" یا "اپوزیسیون" یا هر چه نامش را می نهد، باشد.

آیا "زمانه" دیدگاه "احمد مجد"ها را که با کیفیت هم می نویسند، بازتاب می دهد؟ بپرسید چرا صدای شماری از بهترین نویسندگان و اندیشه ورزان تبعید در "زمانه" غایب است؟ بپرسید آیا حضور و آثار "کانون نویسندگان ایران در تبعید" بازتابی در "زمانه" دارد؟ یا اگر زمانی بازتابی هم داشته یا دارد تا چه حد بوده یا هست؟
۷۹٨۴٨ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣۹۶       

عنوان : سینه زدن " فیلسوف" پای عَلمِ گنجی بیهوده نبودو نیست
به یاد دارید جناب " فیلسوف" در رابطه با گنجی چه کرد؟ کیفیت این رابطه و سردبیری زمانه، راهی جز نفی " اپوزیسیون" پیش پای این فرد نمی گذارد. چه تلخ است سرنوشت برخی از آدم ها.
۷۹٨۴۷ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣۹۶