سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

تنگناهای نظری چپ رادیکال در گذرگاه انتخابات (۱) - اسماعیل سپهر

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : هومن دبیری

عنوان : آیا "چپ واقعی" در انتخابات شرکت می کند؟
جناب اسماعیل سپهر ، شما تلاش کردید و در بیش از ۴۰۰ سطر معایب "چپ رادیکال" را بر شمردید و کلمه ترکیبی "چپ رادیکال " بیش از ۱۰۰ بار در این نوشته تکرار شد و در بعضی سطور دوبار آمده است.

اما جنابعالی نگفتید منظور شما از "چپ رادیکال" ایران کدام یا کدامین شخصیت یا گروه سیاسی در ایران یا خارج از کشور می باشد. کسانی که کنشگر سیاسی یا حقوق بشری می باشند می دانند که از قبل از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ « پدیده » جدائی / انشعاب / انشقاق در جنبش چپ وجود داشته است؛ بعداز کودتا و شکاف در جنبش جهانی چپ و جاذبه جنبس چریکی این «پدیده » در سراسر جهان تکثیر شد .

در انقلاب ۵۷ با انحلال ساواک و سقوط حکومت پادشاهی فرصتی پیش آمد تا گروههای چپ آزادانه خود را به مردم معرفی کنند. در آنروزهای سرنوشت ساز بنا بر ماهیت شخصیت ها و گزوههای سیاسی ، تحلیل های متقاوتی از انقلاب ارائه شد که بخشی بخاطر تاثیر و تمایلات آنها به قطب های مختلف "سوسیالیستی " جهان بود بخشی برداشت ها و ارزیابی های نادرست از شرائط بود .
هنوز کسی جرات نمی کند بگوید کدام جریان چپ مارکسیستی را راهنمای عمل خود کرده بود و نسبتا درست تر از بقیه بکار برد. البته راست روها و چپ روها در آن روزها وضع روشنتری دارند.
حتی در آغار تجاوز حکومت عراق به ایران نیز مواضع متعددی بین چپ ها وجود داشت .هنوز بعضی از نیروهای مدعی چپ از مواضع "ماورای انقلابی " خود دفاع می کنند ؛
در وقایع خرداد ۶۰ با محوریت سازمان مجاهدین خلق نیز راست روی و چپ روی های نیورهای چپ را دیدیم ..
در تمام انتخابات و همه پرسی ها نیز وضع چارازنین بود.
اما ، آقای سپهر ، از راست ترین چپ تا چپ ترین چپ در آنروزها تا به امروز افت و خیز
زیاد بوده است و هزاران جان شیفته در این راه فداکاری کردند و در مقابل خمینی و حکومت ولایت فقیه ایستادند.
برخورد شما با "چپ رادیکال " نا مفهوم ، نا مشخص و غیر مارکسیستی می باشد.
شما در سراسر نوشته ی بالا بلند خود یک مورد از "چپ رادیکال واقعا موجود " حرف نزدید. نگارنده نمی فهمد با معیارهای شما ، چپ راستین ، مارکسیستی و غیر رادیکال کدام شخصیت و جریان سیاسی موجود می باشد تا به اصالت و صداقت جنابعالی در تحلیل شرائط موجود تردید نکرد؟

نگارنده می تواند بگوید مثلا مواضع حزب توده ایران نسبت به حکومت و انتخابات بکلی تغییر کرده است ، فدائیان اکثریت کم وبیش ، اتحاد فدائیان ( اکثریت ۱۶ آدر و بخشی از اقلیت ) دیگر مثل گذشته عمل نمی کنند ، راه کارگر نیز روش های مبارزاتی خود را تغییر داده اند در مورد بقیه جریانات چپ اطلاعی ندارم .

با این وجود آقای اسماعیل سپهر باید بفرمایند منظورشان از "چپ رادیکال " کدام است ؟ تمام جریانات یادشده در بالا در انتخابات مواضع تحریم یا عدم شرکت داشتند بعضی یا از اعضای آنها در فدائیان اکثریت و اتحاد فدائیان بر خلاف مواصع سازمان خود دعوت به شرکت در انتخابات کردند.
نتیجه: بنا بر موضع یک جریان چپ در یک انتخابات نمی توان آنرا در طیف "چپ رادیکال " فرار داد .
هر کنشگر سیاسی و حقوق بشری در سپهر سیاسی ایران به تمام جریانات یاد شده "چپ رادیکال" نمی گویند . پس بهتر است آقای اسمعیل سچهر در این باره ی روشنگری کند که منظورشان از "چپ رادیکال " کدام جران / جریانات چپ می باشد؟

استنباط نگارنده از این نوشته اینست که حزب دموکراتیک مردم ایران و راه توده و بعضی چپ های سابق "چپ واقعی "هستند
۷۹٨۷٨ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣۹۶       

    از : اردشیر حمیدی

عنوان : چه فرقی میکند
این مقاله طولانی را خواندم چیزی دستگیرم نشد و فرق تحریم وعدم شرکت را متوجه نشدم شاید شرکت نکردن حالت خجالتی تحریم باشد نتیجه هر دو یکیست که با عدم رای باصلاح طلبان حالا رای قطعی رئیسی جلوه بیشتری پیدا میکرد و زبان انها دراز تر
اما در باره چپ رادیکال و معذورات انها بعرض برسانم تا انجا که یادم هست در فرهنگ مارکسیستی به تضاد عمده وتضاد اصلی اشاره میشد که حل تضاد اصلی منوط بحل تضاد عمده است ومثلن در قبال تهاجم خارجی همه خلق بدفاع بر میخیزند وپس از ان تضاد اصلی در دستور قرار میگیردو تازه حل ان منوط بشرایط تکامل تضاد ومرحله اجتناب ناپذیری بقای پدیده خواهد بود حال با توجه بغلبه یک ساختار عقب مانده که در حکم همان تهاجم خارجی است چگونه میتوان سخن از دور نمای سوسیالیسم داشت وقتی که کار خانه ها تعطیل وکارگران بیکار و صاحبان سرمایه با خواباندن پول در بانک ها براحتی بسود های بیست وبیست پنج در صد میرسند ودر پاره مواقع کارگر و صاحب صنعت در یک صف برای تعطیل نشدن کارخانه تلاش میکنند یا کارخانه دار کارحانه را برای فروش زمینش میبندنددیگر این یک جامعه دفرمه استکه با مبانی کلاسیک هم خوانی ندارد ویک توصیه ایا بهتر نیست که علاقمندان سینه چاک دور نمای سوسیالیستی در احزاب چپ کشور های سرمایه داری که شرایط لازم برای انقلاب را دارند فعالیت کنند تا از ثمرات ان کشور هایی همانند ما استفاده کنند
۷۹٨۶۵ - تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱٣۹۶       

    از : صبوری

عنوان : تکرارمکررات
نویسنده محترم زحمت بسیاری برای کوچک انگاری وتخطئه چپ رادیکال بخودداده است.کل مقاله مملوازجملات تکراری درخصوص نادیده انگاشتن تحولات درون جامعه وحکومت توسط چپ رادیکال است بی آنکه یک نمونه ازتحلیل این گرو ه هابرای مقابله ارائه گردد.ایشان برآوردچپ های رادیکال ازشرایط موجودراذهنی می انگاردولی خبرنداردکه دقیقا همین قضاوت راچپ های رادیکال نسبت به گرو های رفرمیست دارند.به عبارتی هرکسی ازظن خودشدیارمن.
قصدتحلیل مواضع چپ های رادیکال راندارم ولی چنانچه نویسنده این مقاله اعلام آمادگی کنددرهمین بخش کامنت هاباوی بحث خواهم کرد.خصوصادراین موردکه چه تحولاتی دراین بیست سال اخیردرترکیب هیئت حاکمه ودربطن جامعه صورت گرفته که ما ازآن بیخبریم؟
۷۹٨۴۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣۹۶       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست