عنوان : انتخابات ۹۶ و یکسویه نگری اتحاد دمکراسی خواهان
بیانیه یا تحلیل واره اتحاد دمکراسی خواهان را چند بار هم که بخوانی، نشانه های یک تحلیل همه جانبه در آن یافت نمی شود. لنز نگاه تحریم انتخابات اتحاد دمکراسی خواهان واقعیت را شفاف نشان نداده و اینک بعد از انتخابات با برخورد آبستره ای در صدد خلط مبحث درصد شرکت کنندگان برآمده اند. در رابطه با تحلیل اتحاد دمکراسی خواهان پرسش هایی هست که ناشی از اشکالات تحلیل اتحاد است. نخست اینکه در برابر شکست اصولگرایان نشان داده نمی شود کدام گرایش جناح برنده انتخابات بود و اینکه برنده چه تفاوت و مزیتی از بازنده دارد؟ اتحاد دمکراسی خواهان تاکید می کند" در این دوره از انتخابات، بیش از ۱۵ میلیون نفر از افراد برخوردار از حق رأی در انتخابات شرکت نکردند؛ و شمار آرای باطله نیز به بیش از یک میلیون و دویست هزار رأی رسید!" این گزاره شما کشف و امر جدیدی نیست و ذاتی این دوره از انتخابات جمهوری اسلامی هم نمی باشد. اتحاد دمکراسی خواهان نمی خواهد بپذیرد در همه ادوار بنابه دلائلی بخشی از مردم در انتخابات شرکت نکرده و نمی کنند. ضمنا دلیل عدم شرکت این جامعه آماری صرفا مخالفت، انتقاد یا بیزاری از حاکمیت نیست و صرفا دلائل غیربراندازانه دارد. از سوی دیگر در مبارزه پارلمانتاریستی هیچ آموزه ای سراغ ندارید که درصد معینی از واجدین شرکت در انتخابات را ملاک مشروعیت حاکمیت ها تلقی کند. زیرا در تعاملات بین المللی رابطه با دولت های مستقر طراحی و اجرا می شود و مشروعیت نظام امر لازم رابطه نیست. من به گوشه ای از تحلیل اتحاد دمکراسی خواهان نگاه می کنم که اعلام می کند "ما بار دیگر به دولتمردان هشدار می‌دهیم که حضور گسترده‌ی مردم در انتخابات، شما را به اشتباه نیندازد؛ جامعه در آستانه‌ی انفجار است." اولا واژه " هشدار" اتحاد دمکراسی خواهان تداعی نوستالژی غیرقابل تحقق رویای حزب بزرگ است که امروز اتحاد دمکراسی خواهان فاقد آن ارزیابی می شود. اما این گزاره که " جامعه در آستانه ی انفجار است " گرچه نشانه ها و فاکت های این انفجار را اعلام نمی کنند معتقدم اگر بلوف هم باشد یک بلوف ساده لوحانه است. پرسش دیگرم از متن تحلیل شما این است دلائلی که حکم شما را ثابت کند که" رأی مردم به شما رأی مشروط است." را بیان نداشته اید و بیشتر جمله پردازی و بیان آرزوهاست.
اشاره کرده اید که " رهایی مردم گرفتار آمده‌ی ایران، و گام برداشتن در راه بهبود شرایط موجود، نزدیکی همه‌ی نیروها و تشکل های سیاسی، صنفی، اجتماعی، فرهنگی و قومی بواقع مردمی را در جبهه‌ای فراگیر می‌طلبد" اما نگفته اید و صریح بیان نمی کنید که گام در راه بهبود شرائط موجود اگر گام اصلاحگرایی است که جمهوری اسلامی با همه رفتار کجدار و مریز آن را پیش می برد. اما می توان نگران بود که شاید گام در راه بهبود شرائط از براندازی حرکت نکند. در پایان کاش به جریان های مطرح و موثر و نیروهای سیاسی شمول جبهه فراگیر اشاره می شد و نشان داده می شد که در این جبهه نیروهای اصلاحگرا، سلطنت طلبان و... جائی دارند یا نه
٨۰۰۲۲ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹۶