سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

قرارداد توتال، نشست سازمان مجاهدین خلق و دو رویکرد متضاد - ب. دیدار

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : مهرداد ابوالحمد

عنوان : مجاهدین خلق از توتال هم بدترند؟!(امام خمینی)
نوشته آقا یا خانم دیدار تا حدود زیادی برایم شگفت آور بود.
اگر بخش اول نوشته ایشان را درست فهمیده باشم. ابتدا میفرمایند که از چند و چون حرفهایی که رژیم درباره مراسم مجاهدین خلق در پاریس داشته به دلایل مشخص که برای خودشان احتمالا مشخص است می گذرند. اما به تفصیل درباره استدلالهای روشنفکران ترقیخواهی که سیاست و پراتیک مجاهدین را نقد کرده اند را به طور چکیده مطرح کرده اند، اما در پایان همان مقدمه جامع و مانع و البته موجز، استدلالهای این روشنفکران ترقیخواه را همان استدلالهایی دانسته اند که رژیم جمهوری اسلامی و مزدوران داخلی و خارجی اش درباره مجاهدین برای ارائه یک تصویر نادرست از خودش ارائه می کنند. طبعا این سوال را بر می انگیزد که چرا باید بر سر چنین موضوعی روشنفکران ترقیخواه در کنار تاریک اندیشان واپسگرا قرار گیرند یا یک حرف بزنند؟
بخش پایانی یا دو پاراگراف نهایی مطلب هم به نحوی گویای همان ساز و کار مقدمه است. نویسنده بر آن است که چرا روشنفکران ترقیخواهی که مجاهدین را به خاطر برگزاری مراسمی به باد حمله گرفتند که چند شخصیت سیاسی به قول رژیم بازنشسته یا از کارافتاده غربی در آن سخنرانی کرده اند، چرا به قراردادی که منافع استعماری و تاراجگرانه منابع ملی ایران برای بقای رژیم در آن اشکار است، نپرداخته اند.
بنابراین نوشته جناب دیدار این سوالها را برایم ایجاد کرد که آیا:
_ روشنفکران ترقیخواه منتقد مجاهدین خلق، قرارداد توتال را در جهت تحکیم رژیم لرزانی که نویسنده مدعی است نزد مردم ایران بی اعتبار است، دارای تأثیر مثبت به سود رژیم می دانند یا نمی دانند؟
_ روشنفکران ترقیخواه منتقد مجاهدین خلق، مراسم مجاهدین در پاریس را جدای از هر چند و چون و سیاستی که مجاهدین دارند، در مسیر سرنگونی رژیم و جایگزینی یک رژیم دیگر بسیار موثر تلقی می کنند یا نمی کنند؟
پاسخهای روشنفکران ترقیخواه منتقد مجاهدین، به دو سوال بالا چه مثبت باشد و چه منفی، همان نتیجه یی را که نویسنده از ابتدا در انتقادهای آنان به صورت یگانگی استدلالهایشان با رژیم و مزدورانش تئوریزه کرده بود، در بخش پایانی مقاله به یک نتیجه پراتیک بالغ می کند.
واقعا دچار این ابهام شدم که این مقاله دارد چه ساندویچی را به ما نشان می دهد که ایشان آن را جلو کسانی گذاشتند که آنها را روشنفکران ترقیخواه می نامند؟
ساندویچی که مغز و گوشت و مخلفاتش و حتی نانی که این مواد لای آن گذاشته شده همه از جنس همدستی و همراهی و همسویی با رژیم جمهوری اسلامی است ولی در یک زرورق یا نایلونی پیچیده شده که عبارت است از انتقاد به سیاستهای مجاهدین خلق؟
روشنفکران ترقیخواه مورد بحث به چنین ساندویچی که پر از گوشت و چربی اشباع شده نفتی توتال است چه اشتهایی دارند؟
واقعا نمی توانم تصور کنم که دوباره ایرانیان ترقیخواهی که وظایفی تاریخی برعهده دارند شایسته چیزی باشند که دکتر مصدق آن را «توده نفتی» نامید. دورباد برای همیشه تاریخ از هر روشنفکر ترقیخواه ایرانی چنین صفت و کارکردی. صمیمانه دور باد.
مبادا آن را از پیش در غفلتی شگفت از وظایف روشنفکرانه و ترقیخواهانه و مردمی و انقلابی شان تناول کرده باشند. صمیمانه امیدوارم برداشت من از نوشته دیدار و پراتیک روشفنکران ترقیخواه یا ترقیخواهان روشنفکر موردنظراو درست نباشد.
٨۰۱٨۴ - تاریخ انتشار : ۲٣ تير ۱٣۹۶       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست