عنوان : فریبرز ستاری
فریبرز ستاری عزیز؛ نمیدانم اسم شما، یا اسم مهرزاد وطن آبادی اسم مستعار می باشد، یا اصلی، ولی این یک مساله فرعی می باشد. ظاهرا شما فقط پاراگراف اول مقاله من را خوانده اید، و حصله خواندن بقیه آن را نداشته اید. در هر صورت از این بابت که پاراگراف اول مقاله من را توجه کرده اید سپاسگزارم.
نقد خود را طوری آغاز میکنید که انگار "فردی به عنوان "مهرزاد" را نمیشناسید و از مقاله ایشان اطلاعی ندارید. نوشتار شما نشان میدهد که نه تنها مقاله ایشان را خوانده اید، بلکه به احتمال زیاد ایشان را بلکه هم میشناسید.
استناد میکنید که بر اساس اطلاعات درون سازمانی ممکن است ایشان از احتمال از هم پاشیدگی سازمانی بخاطر بن بست پروژه وحدت چپ اطلاع دارند و شاید اقرار شفاف به شکست "فاز نخست" پروژه وحدت چپ به نفع همه سازمان ها باشد. ظاهرا شما هم معتقد هستید که یکی از عوامل این شکست "اراده گرائی" عده ای می باشد. از من خواسته اید که نظر "واقع گرایانه" خود را در مورد نقد نظر مهرزاد بنویسم. فکر میکنم بقیه پاراگراف های مقاله بیش از دوهزار کلمه ای من تلاش دارند وضعیت واقع گرایانه کنونی را توضیح دهند.
در ضمن در فاصله زمانی آنچه که شما از آن بعنوان "فاز نخست" پروژه یا پروسه وحدت چپ می نامید، دو رئیس جمهور در ایران، آمریکا ف در فرانسه عوض شده اند. بریتانیا از اتحاده اروپا بیرون آمده است. جنگ خان و مان برانداز سوریه آغاز و در شرف خاتمه یافتن می باشد. چاوز و فیدل کاسترو از دنیا رفته اند. پدیده ای بنام "داعش" زاده شده و سپس در شرف نابودی می باشد.
مثل اینکه برای پروژه وحدت چپ شما و فازهای مختلف شما باید عمر نوح آرزو کرد و صبر ایوب. ما درون حباب هائی که برای خود خارج از دنیای واقعی درست کرده ایم، دهها سال به بحث های "همگرایانه" و سپس"واگرایانه" خود ادامه دهیم. میخواهید نظرات من را در این زمینه بدانید، به دهها مقاله ای که من در زمینه مساله وحدت چپ نوشته ایم مراجعه فرمائید.
٨۱۰٨٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : تناسب پروژه وحدت چپ و حضور چپ قدرتمند در ایران
جناب دنیز، در وصف حال و وضع وحدت چپ مقاله اخیر فردی بنام مهرزاد را بهانه قرار می دهد تا ریشه و پایه های همگرائی هایی که می توانند پاسخگوی نیازهای تاریخی شوند را برشمارد تا در پرتو آن زمینه حضور چپ قدرتمند را در صحنه سیاسی ایران ببار آورد. جناب دنیز، شما عنوان می کنید که قصد نقد نوشته مهرزاد را نداری. ولی در همان ابتدای مقاله خود اقدام به مذمت محورهای نوشته او کرده ای. من نیز نقدواره شما به مهرزاد را بهانه قرار دادم تا در این فرصت و وقتی دیگر محورهای نظرت راجع به حضور آلترناتیو قدرتمند چپ را ارزیابی کنم. نخست از نگاهت به مهرزاد شروع کنم. شما معتقدی که این نوشته- بخوانید نوشته مهرزاد – " بیشتر سوال برانگیز است تا اینکه راهگشا باشد." با کمی ملاحظه و نه دقت کافی می شد زیرپوست این سر او را لمس کنی آنهم وقتی پیشنهاد توقف پروژه را می دهد. ضمنا نوشته کاملا صریح و اشکار است زیرا پیش از اینکه سئوال برانگیز باشد دقیقا راهگشا نبودن پروژه را ترسیم می کند تا در بازه زمانی دیگر به راهگشایی بپردازد. بنابراین وی همانطور که راه رفته در فاز نخست پروژه وحدت چپ نشان داد که نتیجه ای نداشته است؛ مهرزاد برمبنای بیحاصل بودن فاز نخست تاکید می کند که اصرار بر تداوم پروژه وحدت از راه رفته به بن بست رسیده، قطعا در آینده نیز نتیجه ای ببار نمی آورد. من فکر می کنم طرح سئوال بیشتر نوشته مهرزاد برای ثابت کردن بی فایده بودن اصرار بر ادامه پروژه وحدت چپ است.
در سطرهای بعدی به نقل از نوشته مهرزاد متذکر می شوید: " مگر ادامه پروژه وحدت چپ سازمان را به ورطه فروپاشی کشانده است که جهت حفظ آن از فروپاشی، عاجل ترین وظیفه توقف این پروژه باشد." از شما می پرسم که از کجا معلوم نویسنده چون از جوانب گوناگون موضوع وحدت چپ آگاه بوده و احتمالا بایستی عضوی از سازمان اکثریت باشد یا به نوعی و طریقی از داخل سازمان و کریدورهای آن مطلع باشد که کسانی در داخل سازمان اکثریت اصرار بر انجام ادامه پروزه وحدت چپ دارند. اما با مقاومت برخی مواجه هستند و همین سبب شده زمزمه هایی از داخل سازمان اکثریت به گوش وی رسیده باشد. لیکن هرچند این جناب مهرزاد عضو یا هوادار اکثریتی خبر مشخصی نمی دهد. ولی لحن نوشته اش گویای نکته ای است که این مقاله وی پیشگوئی نیست و فقط بار تحلیلی بی اتکا به خبر، ندارد و یا شاید هم ایشان از مسائل پشت پرده خبر دارد که بی محابا خواستار توقف پروژه شده تا مانع فروپشی سازمانش شود. شگفت انگیزتر اینکه چرا سازمان متبوع مهرزاد اکثریت در قبال نوشته او موضع مشخصی نمی گیرد.
پس جناب دنیز مطمئن باشید همگونه که شما دستار نقد بر سر نبسته اید من نیز کمر همت به دفاع از نوشته مهرزاد سفت نکرده ام. اما کلید واژه هایی چون پروسه و پروژه یا همگرایی و واگرایی واقعیت چندساله هستند و در موضوع وحدت چپ جایگاه بایسته پیدا کرده اند و غیرقابل انکارند. شما همچنین نتیجه گیری ایشان مبنی بر تلخی پروژه وحدت چپ را نمی پذیرید؟ پس دلائل تان را بنویسید. دیگر اینکه اگر عنصر اراده گرائی در پروژه وحدت چپ عمل نکرده است حتما باید نشانه های واقع گرائی را بیان بفرمائید.
٨۱۰۴۱ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣۹۶       

عنوان : چپ قوی میشود در اتحاد در و خویش ارتباط با جنبش.
حرکت مردم در شکل های ابتدائی واز ترس حاکمیت وحشی وعدم رهبری منسجم انقلابی زجر میکشد.
اپوزیسیون بخصوص چپ میبایست خواست مردم را به سطح بالاتری ارتقاء دهد.
وآن سطح سیاسی است که همانطور که نویسنده محترم بعنوان کرده است چپ باید قدرتمند شود.
٨۰۹۹۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ شهريور ۱٣۹۶