سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

همه پرسی اقلیم کردستان در آیینه ی مصلحت نظام! - احمد مجد

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ایران ایلخانی.

عنوان : به امیر ایرانی،من همانی هستم که تو می اندیشی،تو کی هستی؟!
کامنت نسنجیده شما حسب معمول،محتوا و پیام خاصی ندارد،منتهی تا دلت بخواهد غلط املایی و دستوری دارد؛در عنوان مطلب تیتر زده اید:نظری.
برای مخاطبی مثل من که در جایگاه قاضی و داور قرار دارد،پرسشهایی مطرح می شود که جهت روشنگری طرح و تشریح می کنم.
۱-عنوان«نظری»حاوی چه معنی و پیامی است،نظری مونث‌ است یا مذکر،سبز است یا بنفش قهوه ای شده.استمرار طلب است،یا خواری طلب.
۲-بخش از عراقیان که کرد نامیده می شوند،یعنی چه،آیا منظور از «بخش» همان بخشی است که کامنت نویس«ی» آن را به علت دستپاچگی جا انداخته است.
۳-این پارگراف که کلاّ غلط است*،چرا غلط است،چون که جمله «وقتی نگارنده ای مبنا و کارپایه آورده های خود را» بی معنی است،چرا غلط است،چونکه کلمه ای بنام«دزجه»
نداریم و درستش«درجه» است که کامنت نویس با دقتی تمام بجای« ر»نوشته «ز»چرا غلط است،چون که کامنت نویس وسط جملهِ ناتمام، نقطه گذاشته است،چرا غلط است،
چونکه جمله«قرار دهد»با ترکیب جمله همخوانی ندارد و درستش «قرار می دهد» است.
۴-در این جمله هم*«خوانده شود،»غلط است و خوانده می شود،درست است.
۵-در این جمله هم* کلمه «می پرداز.»غلط است و می پردازد،درست است.
پ.ن.
شما اول یک کامنت درست و بی غلط و خوشخوان بنویس،آزادی و دمکراسی پیشکش،به تو پیشنهاد میکنم که هر مزخرفی را که می نویسی،قبل از ارسال،حداقل یکبار آن را بخوان که اینطوری خودت را مضحکه قاضی و داور نکنی،در ضمن درباره هرکی بذل و بخشش بی جا و نابجا میکنی،درباره من نکن،چون من هموطن تو و امثال تو نیستم.
*«وقتی نگارنده ای مبنا و کارپایه آورده های خود را بر گفتار و کردار فردی دزجه چند ولطیفه گوی حاکم بر ایران.به نام محسن رضائی قرار دهد»
* صحیح آن اینست«وقتی نگارنده ای مبنای نظر خود را»
*«وقتی نظر یکی از هموطنان به نام ایران ایلخانی خوانده شود»
*«ایشان به نهی و نفی همه می پرداز.»
٨۱۵۱۲ - تاریخ انتشار : ۱۲ مهر ۱٣۹۶       

    از : امیر ایرانی

عنوان : نظری
بخش از عراقیان که کرد نامیده می شوند براساس پروژه ای اقداماتی را انجام داده اند؛ اینکه اقدام آنان درست است یا خیر می تواند مورد توجه و مورد بحث باشد و اقدامات آنان واکاوی شود؛
اما اصل موضوع و اقدام آنان به خود عراقیان که کرد های آنجا هم بخشی از مردم عراق هستند مربوط می شود.
اما باید گفت:
-اگر اقدامات آنان(عراقیان کرد)، در سرزمینشان عراق، منشا تحولخواهی و نهادینه کردن آزادی و دمکراسی شود
بدلیل اینکه هر نهادینه شدن آزادی و دمکراسی در هر منطقه ای سر ریز آن نهادینه شدن. به اطراف و به طرف همسایه ها ی پیرامونی و حتی غیر پیرامونی سرازیر می شود و تاثیرات مثبت خود را نیز می آفریند پس قطعا" اقدامات آنان مورد پذیرش و حتی حمایت هر آزادی خواه و دمکراسی خواه قرار خواهد گرفت.
-اگر آنان (عراقیان کرد) باعث ویرانی و ایجاد تنش های جدید در منطقه شوند و عمل آنان بسمت فروپاشی هایی برود بدلیل اینکه هر تنش آفرینی، در همان منطقه اولیه محدود نخواهد ماند و به پیرامون نیز سرایت خواهد کرد
پس قطعا" اقدامات آنان با عکس العمل هایی مواجهه خواهند شد. بگذریم.
------------
در مورد نوشتار آقای مجد باید گفت:
وقتی نگارنده ای مبنا و کارپایه آورده های خود را بر گفتار و کردار فردی دزجه چند ولطیفه گوی حاکم بر ایران. به نام محسن رضائی قرار دهد،
آورده های نگارنده نمی تواندمورد توجه واعتنا قرار گیرد و ارزش بحث کردن نخواهد داشت و گاها بدرد در پیت هم نخواهد خورد. بگذریم.
-------
در مورد نظرات ارائه شده باید گفت:
وقتی نظر یکی از هموطنان به نام ایران ایلخانی خوانده شود
ایشان همه آنانی که بگونه ای با بخش خاصی از نظام (ولایت مدارانی خاص و خامنه ای خواهان خاص) زاویه پیدا کرده اند به تمسخر می گیرد و حتی با ژست عبور از نظام ( البته عبور از نظام که به حاکمیت همان دیدگاه ولایت مدارانان خاص منتهی شود نه به آزادی و دمکراسی منتهی شود) به نهی ونفی همه می پرداز.
که باید به ایشان گفت :
در این جایگاه داوری که خود را قرار داده ای جای شماها نیست
بیا پایین و در جایگاه متهم قرار بگیر نه در جایگاه قاضی و داور.
تو نیستی آنی که خود را می نمایی!؟ باز هم بگذریم
٨۱۵۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۲ مهر ۱٣۹۶       

    از : ایران ایلخانی.

عنوان : به سبزها و بنفش های قهوه ای شده نظام مشرکین.
تحول خواهان و اعتدالیون و گام بگامیون و تکراریون و محافظین تمامیت ارضی از یه «بسمه تعالی» بگو و هر قتل و غارت و تجاوزی که خواستی بکن،رسیدند به یه «سایت وزین» بگو هر مزخزفی که خواستی ردیف کن!
از نام بی مسمای سبزعلی و ادبیات و پوشش اعضای سازمان مجاهدین و نزدیکیشان به سیاست دست راستی آمریکایی ها که بگذریم، می رسیم به بحث طرب انگیز استقلال اقلیم کردستان و سیاست دوگانه اعوان و انصار نظام مشرکینی که نان از سفره محرومان می خورند.
۱-سیاست دوگانه.
اظهارات مقام های امریکایی و اروپایی و عربی درباره رعایت حقوق بشر و آزادی بیان و حق انتخاب ادیان،مصداق دخالت در امور داخلی نظام مشرکین است،ولی اعزام تیم های ترور و انجام عملیات تروریستی در اروپا و فلسطین و لبنان و غزه و بحرین و سوریه،مثل انرژی هسته ای حق مسلم مزدوران نظام مشرکین است و دخالت در امور کشورها نیست.
مسعود بارزانی اگر جهت استقلال اقلیم کردستان از اسرائیل کمک بخواهد،وابسته و مزدور اسرائیل است،ولی اکبر کوسه و میرارتجاع اگر در اوج جنگ با امریکا و اسرائیل پنهانی گفتگو بکنند و سلاح بخرند،وابسته و مزدور نیستند.
اسرائیل اگر فاش و صریح از مسعود بارزانی حمایت کند و نیرو به غزه بفرستد،اشغالگر است،ولی مزدوران نظام مشرکین که تحت پوشش مدافعین حرم از دیکتاتور سوریه حمایت میکنند و‌ مردم عادی را قتل عام مینمایند،اشغالگر نیستند.
تحریمهای آمریکا و اروپا،بی شک تهدیدی علیه امت دیروز و ملت امروز و جماعت همیشه در صحنه ایران است،ولی عواقب تحریم‌ نفتی و تهدید و حمله نظامی«نظام مشرکین و عراق و ترکیه»به اقلیم کردستان،فقط علیه مسعود بارزانی است.
۲-استقلال اقلیم کردستان.
مگر می شود کسی از صحت سلامت برخوردار باشد و تحریم و تهدید حمله نظامی به اقلیم کردستان را «توسط نظام مشرکین و عراق و ترکیه»محکوم نکند،مگر می شود کسی دَم از آزادیخواهی بزند و نقض آشکار حقوق طبیعی مردمی را که درست و غلط در یک رفراندوم آزاد به استقلال خود رای مثبت داده اند،محکوم نکند،مگر می شود که کسی احساس داشته باشد و حضور مزدوران نظام مشرکین را در مناطق کردنشین ایران و ایجاد فضای ترس و وحشت در میان مردم مهاباد را محکوم نکند،مگر میشود کسی چشم داشته باشد و از پیروزی و ترنم و شادی و نشاط مردم اقلیم کردستان،غرق در خوشی نشود،مگر می شود کسی چون من حضور فیزیکی و روحی اسرائیل را بیخ گوش نظام مشرکین و ترس و یاس و استیصال و هذیان گوییش را ببیند و بشنود و کتمان کند،که این تازه از نتایج سحراست و طلوع صبحی که در راهست.
پ.ن.
اینجا مهاباد کردستان است.
https://twitter.com/PastandFuture۴/status/۹۱۲۷۴۰۸۱۹۳۰۷۸۲۷۲۰۲

اعوان و انصار نظام مشرکین راهی ندارند جز اینکه راه را باز کنند.
https://twitter.com/twitter/statuses/۹۱۳۴۲۱۴۸۷۲۵۵۸۲۲۳۳۸
٨۱۴۷۵ - تاریخ انتشار : ۹ مهر ۱٣۹۶       

    از : مهرداد ابوالحمد

عنوان : به بی نام بی رمق!
شگفت انگیز نیست که یکی نام خودش را نمی گوید که حق اوست و حتی اسم مستعار هم انتخاب نمی کند، ولی حتی این قدر رمق مبارزه و ایستادگی در برابر ستم به خلق کورد را ندارد که یک نوشته سیاسی در مورد مسأله آنها را تا به آخر بخواند؟
چرا کسی که در بحث مشخص حول مهمترین تحول جاری ایران و منطقه خاورمیانه و بر سر کوردها(و مهمترین تحول دموکراتیک تاریخ معاصر کوردها) که به همان اندازه مسأله و مردم فلسطین در این منطقه قدمت دارد، اظهارنظر نمی کند؛ سایت اخبار روز را به باد سوال گرفته که چرا مطلبی را منتشر کرده که به زعم این «بی نام بی رمق» ادبیات مجاهدین خلق است!!
این هیستری به ظاهر بی معنی، البته کاملا با معنی و کاملا قابل فهم است که چرا در مورد مطلبی که شکستها و ناکامیهای رژیم را برجسته می کند، چنین عنان از کف داده است؟
راستی این «بی رمق» که حتی حالش را نداشته مطلب را تا به آخر بخواند، رمق و انگیزه این حرفها خطاب به سایت اخبار روز و مجاهدین خلق و نویسنده مطلب را از کجا آورده و از کجا شارژ می شود؟
به نظرم اشکال از سایت اخبار روز بوده که لُبّ مطلب و جان کلام مقاله را در ابتدا آورده بود که همه پرسی اقلیم بر سر رژیم آوار شده است.
راستی پس کدام قسمت از این آوار روی سر جناب «بی نام»افتاده که ایشان را «بی رمق» هم کرده است؟
در دنیای واقعی اگر کسی از مخالفان و دشمنان این رژیم شارژ نمی شود و با همرزمان و همراهان خود تبادل فکری و مبارزاتی و اندیشگی نمی کند ولو که نقطه نظرهای بسیار متفاوتی هم داشته باشند، جز این است که از جبهه و نیروی مقابل این جبهه یعنی رژیم اخوندها رمق و انگیزه می گیرد؟
نویسنده اگر به مشرب فلسفی و اندیشگی چپ معاصر تعلق دارد، از این قاعده و قانون رابطه رابطه وحدت و تضاد پدیده ها چگونه میتواند بگریزد؟
اگر کسی از آوار شدن همه پرسی کردستان بر سر سیاست رژیم دشارژ می شود، کیست و چه موضعی دارد؟
این تعارفات که گویا سایت اخبار روز تا زمانی که مطلب روشنگرانه یی در باره شکست و ناکامی رژیم منتشر کند، که به زعم ایشان ادبیات مجاهدین خلق را نداشته باشد، «وزین» می ماند از کجا آمده است؟
رسانه های مخالفان رژیم ایران باید به معنی هماهنگی و همخوانی با رژیم و نیازهایش «وزین» و «مقفی» و «ردیف» باشند، تا به ایشان و همگنانش رمق بدهند؟
سایت ها و رسانه های «وزین» به زعم ایشان باید چنان باشند که نتوانند اختلاف دیدگاهها و راههای مبارزه و از میان برداشتن رژیم را کنار بگذارند و به وحدتهایشان بیندیشند؟
نویسندگان و رسانه ها چه باید بکنند که «وزین» شناخته شوند؟
از «وزن» و «ردیف» و «قافیه» حکومت در جهت تفرقه و پراکندن نیروهای ضد رژیم استفاده کنند؟
به رغم محتوای توهین آمیز این نوشته (هم به اخبار روز، هم به نویسنده و هم به مجاهدین خلق که سه پدیده کاملا جداگانه هستند) من از سایت اخبار روز سپاسگزارم که این کامنت را منتشر کرد.
زیرا این روش و برخورد دموکراتیک اخبار روز حقیقتی را روشن کرد. که طبق قانون پاسکال فشار وارد بر یک نقطه از مایع عینا به همه نقاط آن منتقل میشود. ضربه یی که در همه پرسی اقلیم به گنداب دیکتاتوری تروریستی آخوندها وارد شده، به همه جای
این گنداب منتقل شده و بی نام و نشانهایش را هم «بی رمق» کرده است!
اشتباه می کردم که نویسنده باید حتما با صراحت درباره همه پرسی و رسوایی ولی فقیه و نوچه اش محسن رضایی موضع مشخصی با کلمات روشنی می گرفت. اگر چنین می کرد ماهیت خودش را آشکار می نمود.
بنابراین اکنون دیگر باید بگویم که کامنت گذار «بی نام و بی رمق»، بیش از هر چیز به توصیه پزشکی و کمکهای اولیه سانحه دیدگان نظام مقدس و نسخه رئیس جمهور پیشین نظام آخوندها نیاز دارد که: «آب رو بریز جایی که می سوزه»!
٨۱۴۵۹ - تاریخ انتشار : ٨ مهر ۱٣۹۶       

    از : روزبه

عنوان : پاسدار جانی محسن رضایی
من نمی دانم که چرا مجاهدین خلق و آقای مجد اصرار دارند که پاسدار جنایتکار محسن رضایی را با نام شناسنامه ای او یعنی ؛سبزعلی؛ نام ببرند؟ مگر اسم او هست که باعث فاشیست شدن او شده است و یا شباهت نامی که او انتخاب کرده یعنی محسن به محسن رضایی مجاهدین خلق باعث دلخوری مجاهدین می باشد. متاسفانه مجاهدین خلق از نحوه لباس زنان عضو شان نشان از آن می دهند که آنها سالها از مردم ایران عقب تر هستند و سیاست نزدیکی آنها به هر سیاست باز دست راستی آمریکایی از آنها چنگی به دل مردم ایران نمی زند!
٨۱۴۵٨ - تاریخ انتشار : ٨ مهر ۱٣۹۶       

    از : به اخبار روز

عنوان : هر سخنی جایی دارد، سوالی صادقانه از مسئولین سایت (هنوز وزین) اخبار روز
ادبیات مجاهدین در این مطلب هیچ رمقی برای مطالعه کامل آن برایم باقی نگذاشت. تعجبم از سایت اخبار روز است که بر اساس کدام اصول و مبنایی خواسته یا نا خواسته مبلغ این ادبیات نخ نما شده. ادبیات مجاهدین در ۳۶ سال گذشته نه تنها برای خود مجاهدین تمبانی نشد که نتیجه عکس داده و مخاطبین را به تبلیغات حکومت سوق داده و میدهد. حال توضیح دهید که انگیزه شما از میدان دادن به لابییست های مجاهدین کدامند؟
٨۱۴۵۱ - تاریخ انتشار : ٨ مهر ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : تحلیلی واقع بینانه!
توازن نیرو گرچه در نگاه ابتدائی به ضرر استقلال کردستان است ،ولی با در نظر آوردن مشکلات حاکمان محلی در سرزمینهای اشغالیشان امیدی تازه به تغییر در منطقه است.
٨۱۴۴۹ - تاریخ انتشار : ٨ مهر ۱٣۹۶       

  

 
چاپ کن

نظرات (۷)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست