سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

مینی "جمهوری"! - بهزاد کریمی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : رک گو

عنوان : از پیام های ئاواره و کریمی چه پیامی ترائش میکند
ئاواره: ۱- بدینسان خود را دست به قلم جا زده، حتما دست به قلمی در حد کریمی. ۲- ثابت کرده که از فرهنگ دینی و آخوندی بهره برده و می برد، آنجا که نقد صریح را بی تادبی معرفی می کند، چاپلوسی را به حد اعلای خود رسانده و مانند آخوندها ریاکاری را تشویق میکند. یعنی چون ئاواره برای کریمی احترام قائل است هیچ نقدی را به وی برنمیتابد و با وجود کاستی ها مجیز گویی می کند: شیوه آخوندی رایج در ایران.
کریمی: کریمی که خود سیاهه ای بدین طولانی نوشته که حتی مجیزگویانتش هم بر نامفهوم بودن آن صحه گذاشته اند، چهار خط انتقاد بنده را بیهوده نویسی نامیده اند، عجب مرد هنرمندی! کسی باید به ایشان یادآور شود که هویت تنها به نام نیست که اگر این می بود شما و رفقایتان سالها بی هویت بودید آن زمان ها که حتی در خانواده از اسم مستعار استفاده می کردید. هویت خط مشی و عملکر افراد را هم شامل می شود. نگاهی به "دیدگاه های" کریمی تنها در ۲۵ سال گذشته باید انداخت تا برای این سوال می توان پاسخی یافت: آیا میتوان برای بهزاد کریمی هویتی غائل شد؟
٨۲۱۰۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۶       

    از : بهزاد کریمی

عنوان : دو نوع برخورد: صمیمیت و پرخاش!
با سلام به همه دوستان نظر دهنده‌ پای این "کمدی درام"، عزیزان: آقایان کیا، ئاواره، امیر ایرانی و جلیل صحرایی. از اظهار نظرهای صمیمانه‌ شما سپاسگزارم. بهیچوجه قصد برخورد با "رک گو" را نداشتم که رفتن سراغ بیهوده کارها را چیزی عبث می دانم. اما تاثرات دو عزیز کیا و ئاواره وادارم کرد تا متذکر این نکته شوم که در ادبیات فارسی، رک گو کسی را گویند که هویتی کاملاً شناخته شده دارد و جسارت می ورزد تا حرف دل خویش صریح و رک با طرف مقابل در میان نهد. یک چنین شخصی، جدا از اینکه مضمون حرفش چیست، بخاطر صراحت لهجه‌اش اما‌ عموماً قابل احترام است. ولی شخص سوء استفاده کننده از یک امکان دمکراتیک که فقط بخواهد پشت نامی مجهول و با هویتی پشت پرده عقده دل خود بگشاید هیچ نامی ندارد مگر چیزی در مایه‌های پرخاشگری! زیاد به دل نگیرید! ملاک، همانا شعور عمومی خوانندگان نکته سنج این سایت است و نه هر بیهوده گویی. زنده باشید.
٨۲۰۹٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : پیچیدگی سیاست شاید کلمه مناسبی نباشد!
رفیق کریمی خیلی هم روشن در سیاست سخن گفته اند ،مشکل در تنوع نظرت و مواضع سیاسیون ماست،که هنوز به زمان احتیاج دارد.
خبر خوش این است که حد اقل در راه وتحرک هستیم.
اکنون این مبارزه دلخراش طبیعت"زلزله" را میبایست انگیزه ای برای اتحاد کنیم.
٨۲۰۹۵ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۶       

    از : ئاواره

عنوان : کامنت نویسان
اقای بهزاد کریمی فعال سیاسی است
اما در این نوشته در یک فانتزی ادبی خواسته است انچه را که شبکه عنکبوتی شیادان مذهبی در بیرون بنمایش می گذارند، در اندرونی شان بشکل محاوره و در یک نمایشنامه به تصور و تخیل در اورد، البته با زبان اخوندی.
جناب رک گو اما شما می توانید از یک موضوع یقین کامل داشته باشید، ان هم این است که کسی دست به قلم می برد، به خاطر دل خویش است ، نه عرضه کالایی همه پسند و همه فهم
باور ندارید از اهل قلم بپرسید
اگر بیاد داشته باشیم که در اوایل انقلاب در میان چپ ها گفتن رفیق و پرولتاریا و چند نقل قول از لنین و ... باعث میشد که طرف حساب کار خود را بکند که حتما طرف خیلی بارشه و به طرف احساس حقانیت کاذبی می بخشید. این جو در میان اردوی شیادان مذهبی هم رواج دارد و مثلا کسی که خیلی غلیظ "ص " را تلفظ کند، القاگر این امر است که حتما دو صدجین کتاب عربی نشخوار کرده، یا هر که با زبان مخصوص فقه و عربی سخن چرانی کند، عالم تر است، این شیوه مراوده خود یک نوع کر کری خواندن برای به کرسی نشاندن حرف خود و منکوب کردن طرف است، به همین دلیل هم اقای کریمی هم خواسته است فضای محاوره مابین انها را همانطور که هست بنمایش بگذارد.
زبان ویژه همیشه در بین گروهای مختلف اجتماعی اعم از بالایی ها و پایینی ها و دستجات عقیدتی و ... با هم تفاوت دارد. زبان شاملو با زبان یساری و زبان اخوند با زبان کمونیست و .... زبان لمپن ها با زبان دانشجویان و الاخر.
حتی در اروپا زبان اشرافیت بوروکرات ، زبان دادگاهها و ..با مردم بیچاره کوچه بازار فرق می کند
باور ندارید ، بروید یک نامه اداری یا ابلاغیه دادگاهای اروپایی را مطالعه فرمایید.
جناب رک گو ، کمی هم ادب بدک نیست
٨۲۰۹٣ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۶       

    از : رک گو

عنوان : کیای عزیز یادت رفت بنویسی با اتحاد همه چیز درست می شود ؛)
از شوخی بگذریم! کیای عزیز نوشتی سیاست در ایران پیچیده است؟ همه علوم پیچیده هستند. یک پزشک هم باید بتواند عمم پیچیده پزشکی را "همه فهم" کند و ... در مورد سیاست از آنجا که متور تحولات دمکراتیک مردم هستند (و بویژه برای مدعیان چپ زحمتکشان) باید بزبانی ساده پیچیدگی های سیاست را برای آنان آسان نمود وگرنه سازماندهی آنان محال خواهد بود. ادبیات آخوندی، منظور زبانی که آنها در اندورونی و در خلوت خود بکار می برند را من نمی شناسم اما فکر هم نمی کنم آنی باشد که در این "نمایشنامه" سعی شده به خورد خواننده داده شود.
٨۲۰٨۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : من ایشان را به نمایش نویسی تشویق میکنم!
رفیق کریمی مقالات سیاسی فراوانی نوشته اند که مستدل وپیچیده هستندولی سیاست در ایران هم پیچیده و در هم است که سک صاحب خویش را نمییشناسد.
در مورد این تلاش نمایش نویسی که زبان حاکمان وادبیات لمپنوار آنها را بکار گرفته است تا حد قابل قبولی موفق میباشند ،این نظر من است ولی مسلم است این ادبیات آخوندی مورد پسند نیست و یک حالت تهوع واری را القا می کند ولی از دید ادبی تلاشی است مثبت.
٨۲۰۷۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱٣۹۶       

    از : رک گو

عنوان : فهم مقاله های کریمی باندازه کافی دشوار بود وای به حال ما که ایشان نمایشنامه نویسی پیشه کرده
یک مدعی چپ باید آسان نویس و در دنیای کم حوصله امروز کوتاه نویس باشد. مگر آنکه الویت اول وی نه یافتن مخاطبین بیشتر که "عرض اندام" سیاسی-ادبی باشد!
٨۲۰۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱٣۹۶       

    از : امیر ایرانی

عنوان : نبرد دو گروه جاسوس
باید گفت
نمایش نامه ای کمدی درام و تلخ گونه و تأسف باری است که توسط پرورش یافته ادبیات چپ اما با ادبیات رایج کمیک حوزوی و طلبکی نوشته شده است که روش نمایش نویسی را می تواند از ابتکارات جالب دانست که می تواند پیامی را داشته باشد.( چه پیامی!؟)
موضوع این نمایشنامه حکایت بازیگران دلقک رفتار آملی است که بازیگرانش نیز دلقکان و پلید اندیشان تخم ترکه هاشمی آملی هستند که اینان در مقابل دلقکانی بهاری دارند هویت جدیدی می یابند
که در این تقابل،
نبرد دو گروه دلقک رفتار پلید اندیش دارد بگونه ای خاص آنهم
با اتهامی جاسوسی، برجسته و علنی می شود و به نمایش در می آید ؛ آنهم نبرد جاسوسان اسرائیلی و تاحدودی انگلیسی ( تیم وابسته به دلقکان بهاری) و جاسوسان انگلیسی( برادران آملی و اهل بیت هایشان)
به امید آنکه نمایش نامه در تطهیر گروهی از این جاسوسان نباشد.
٨۲۰۶۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ آبان ۱٣۹۶       

    از : کیا

عنوان : به آقای جلیل صحرایی
همبستگی واتحاد در عمل و مبارزه مدام وطولانی کسب مشود واشکال مبارزه هم متنوع است.
مردم و جریانات سیاسی کاری را که در توان دارند انجام داده وخواهند داد.
برای مثال اکنون در رابطه زلزله همه اکتیو شده اند وبا در نظر گرفتن حاکمیت دزد وسود جو موفقیت هائی هم در آینده کسب خواهد شد.
شاید یک تیتل در رابطه با زلزله که زمانی طولانی بالای صفحه اخبا ر روز قرار گیرد نا مناسب نباشد.
٨۲۰۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۴ آبان ۱٣۹۶       

    از : جلیل صحرایی

عنوان : بی خیال
نه اقا کیا!تا موقعی که " اپوزیسیون "مبارزه شان را محدود به شرکت در انتخابات در هر ۴ سال و دادن رای از میان جنایتکار ان ،به جنایتکاری" جنتلمن" و"حقوق دان" ، و یا دادن صرفا بیانه در رابطه با وقایع سیاسی و اجتماعی ، باشداین نظام پا برجاست.
این ملت با این روشنفکرانش سزاوار و لیاقت چنین حاکمانی هستند . مثلی ست که میگوید : "از کوزه همان تراود که در اوست" حکایت ما ایرانی هاست.
انگلیسی ها هندوانه های بسیار بزرگی را زیر بغل ما ایرونی ها دادند و هی در گوشمان گفتند شما ها ملت با فرهنگ بالایی هستید ما هم باورمان شد .تا خمینی امد و روشنفکران کار کشته مان عکس او را در ماه دیدند و برای چپ ها شد "امام امت".
فرهنگ یک ملت را نه در بین چند دانشگاهی ،بلک در اربعین ها .و یا مراسم اعدام مجرمی دید.مراسم اعدام شده تفریح و تخمه شکنی.پس بی خیال
٨۲۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ آبان ۱٣۹۶       

نظرات قدیمی تر

 
چاپ کن

نظرات (۱۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست