عنوان : کدام چپ؟
آقای ایزدی همیشه از "چپی که من خود را متعلق به آن میدانم" صحبت میکند . سوال: آیا در بین سازمانهای ایرانی هیچ سازمانی که حدودا در چارچوب این چپ باشد وجود ندارد؟ در کشور مورد اقامت آقای ایزدی چه؟ یعنی ایشان هیچ سازمان سیاسی و حرکت جمعی را قبول ندارد و فقط به نقد آنها می نشیند؟
٨۲٣۶٣ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣۹۶       

عنوان : در چه سالی زندگی میکنید؟
آقای ایزدی گویا هنوز در سال ۴۹ زندگی میکنند و با بکار بردن اصطلاح"لیبرال دموکراسی" مثل گذشته با امر دموکراسی تحقر آمیز برخورد کرده و پس از اینهمه تجربه بشریت، جایگاه آنرا درک نکرده اند.
راستی ایشان جز مطالب کوتاه نقد نظر دیگران، بهتر نیست نظر مستقل خود را مطرح کنند؟
٨۲٣۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣۹۶       

عنوان : تغییر شعار سازمان راه کارگر
گذاشتن دمکراسی قبل از سوسیالیسم در برنامه سازمان راه کارگر برخلاف نقد آقای اصغر ایزدی یک گام به پیش نسبت به شعار مستقیم سوسیالیسم است. شعار مرگ بر جمهوری اسلامی و زنده سوسیالیسم راه کارگر این اشکال اساسی را داشت که روبنای دیکتاتوری جمهوری اسلامی را نادیده می گرفت ، در حالیکه لنین در تحلیل انقلاب ۱۹۰۵ علیرغم اینکه جامعه روسیه را سرمایه داری می دانست ولی با توجه به روبنای عقب مانده حاکمیت روسیه که وی آنرا فئودالی ـ نظامی معرفی می کرد مرحله اول انقلاب را « دمکراتیک» تعیین می کرد.آقای ایزدی شعار آزادی ، دمکراسی و سوسیالیسم راه کارگر را چوب حراج زدن به گذشته ۳۷ ساله راه کارگر قلمداد می کند.من تا سال ۶۰ در سازمان راه کارگر بودم و اتفاقن برای دوره ای هم با آقای اضغر ایزدی هم حوزه بودم. ( جوانترین عضو حوزه بودم با بیشترین جذب عضو برای سازمان). در ان زمان هم شعار مرحله انقلاب مورد بحث بود و اصلن شعار مرحله انقلاب سوسیالیستی مطرح نبود. آقا شالگونی جزوه ای نوشته بود که انقلاب ایران را دارای « شکل دمکراتیک با مضمون سوسیالیستی» تئوریزه کرده بود. اما من « چوب حراج زدن» به گذشته چپ را به آقای ایزدی بر می گردانم. سازمان راه کارگر ۳۷ سال پیش ادعا می کرد که مارکسیست ـ لنینست واقعی است. از این ادعا چه مانده است؟ من در هیچ جایی ندیده ام که آقای ایزدی از مارکسیسم ـ لنینیسم دفاع کرده باشد.
٨۲٣۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۹ آذر ۱٣۹۶       

عنوان : حق با آقای شالگونی است
آقای ایزدی
درود بر شما، خوشبختانه، حق با آقای شالگونی است. نگاهی به واقعیات جامعه ی ایران و ترکیب نیروها و خواست های متفاوت اقشار و طبقات گوناگون، و مهم تر از همه ماهیت استبدادی-فقاهتی رژیم آشکارا تعیین کننده ی شکل و محتوای شعار اصلی هر سازمان واقعنگری است که، با تحلیل عینی از شرایط عینی، می خواهد بیانگر وجوه مشترک خواستهای مردم ایران و جامع حمایت آنان در شرایط کنونی باشد. به نظر من شعار «پیش به سوی "دموکراسی غیردینی"» و «پیش به سوی ائتلاف برای حد اقل دموکراسی»، گامی اساسی و کارساز برای خروج از بن بست کنونی است. در غیر این صورت چپ سوسیالیست باید شاید دهه های دیگری هم برای پیدا کردن فرصت زمان بگذارد و مرتب و منفعلانه به دنبال حوادث بیفتد.
٨۲٣۱٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ آذر ۱٣۹۶