عنوان : در ادامه ی منگفتِ قبلی، باید اضافه نمایم که از مسئولین محترمی که هنوز آلوده نشده اند و هم مردمان مسئول در
جامعه ی داخل کشور خواهشی دارم و آن این است که تا مرخصی چند روزه ی جناب عبدالفتاح سلطانی پایان نپذیرفته، دست به اقداماتی جدی و همه جانبه برای تمدید مرخصی ایشان بزنند. آن مرد شریف دیگر او نیست که بود، تغییرات خطرناکی در چهره ی ایشان دیده می شود؛ مگذارید به زندان - قتلگاهِ تدریجی - برگردد.
راستش، خودم می خواستم این کار را در پای یکی از وبلاگ های «جنبش پاکیزه خوی تالش» به تنهایی انجام دهم؛ بعد تصمیم گرفتم اول با خود ایشان صحبت کنم؛ از کسی نشانی ایمیل ایشان را دیشب خواستم، تا این لحظه دریافت نکرده ام! - مردم خواب آلود. اگر آن عزیزِ در جوانی چون خودم شکسته شده، این گریه نامه، این هق هق من که دریا با خود دارد بیکران را می خوانَد، از ایشان خواهش می کنم از طریق ایمیل با من تماس بگیرند.
آن انسان بیمار و از نظر جسمی درهم شکسته شده به کمک فوری ما احتیاج دارد، بشتابید! به هیچ رو ایشان نباید به زندان برگردد؛ به هیچ رو!
فعلن همین.
من منتظرم.
با احترام و ادب ویژه
لیثی حبیبی - م. تلنگر
٨۲۴٨۶ - تاریخ انتشار : ۶ دی ۱٣۹۶       

عنوان : وجود سندیکا مایه ی نظم و آرامش در کارخانه، کارگاه و کلِ جامعه است(در باب این سخن فراوان می توان نوشت)
ایجاد سندیگا جرم نیست؛ اگر کارگران نگون بخت آن معدن که منفجر شد سندیکا داشتند، به احتمال بسیار قوی نظم سندیکایی کارگران جلوی آن انفجار ویرانگر را می گرفت.
یکی از دلایل اصلی ایجاد سندیکا این است که کارفرما قانون شکنی نکند. همان قانون شکنی هایی که حالا کمر اقتصاد کشور بسیار ثروتمندی چون ایران را خم کرده چنان، که فریاد همه حتی بعضی مسئولین را در آورده.

رضا شهابی کارگر شریف و دلسوز میهن را فورن آزاد کنید! و خرج درمان و خسارات وارده را پرداخت نمایید.

مایلم از این فرصت سود بجویم و موضوع مرخصی وکیل انسان دوست و شریف عبدالفتاح سلطانی را مطرح نمایم. به ایشان گویا چهار روز مرخصی داده شده!
مرخصی ایشان باید برای یک سال تمدید شود تا تبرئه گشته به سر خانه و زندگی خود برگردد؛ و هم مورد معالجه جدی قرار گیرد. چهره ی ایشان به شدت درهم شکسته شده، و این نشانه ی بیماری هایی است که جسم ایشان با آن در گیر است. در چنین مواردی حق است که دادگاه تجدید نظر تشکیل شود و انسانی شریف از مرگی تدریجی نجات یابد. این سخن من فقط جنبه ی انسان دوستی ندارد، بلکه دقیقن موضوعی حقوقی نیز هست.
اگر لازم شد، جنبه ی حقوقی سخن را می توان بسط داد و آشکار نمود. گرچه بر همگان، حتی مردمی که سواد خواندن و نوشتن ندارند، مفهوم این نکته آشکار است.
٨۲۴٨۲ - تاریخ انتشار : ۵ دی ۱٣۹۶