عنوان : در باره پرسش شما
پرسشی که در پایان مقاله نوشته اید پرسش همه دوره های تاریخی ست. گرچه حزب اجتماعیون و سپس حزب کمونیست در زمان خود دچار تشتت آرا شد و از مدیریت عالمانمه جنبش مردمی بازماند،گرچه در دوره پیش از مرداد ۳۲، حزب توده ایران نقش مهمی در هدایت مردم معترض به حکومت دست نشانده شد و بر اساس برخی اطلاعات شوربختانه از همه ابزارها و به میزان کافی استفاده نکرد، و البته به مدد رژیم سرکوبگر، جریان چپ در آستانه انقلاب از ایفای نقش درخور ناتوان شد اما آیا جریان چپ نباید روزهای بحرانی درون کشور را درک کند و اسیر تشتت همچنان بماند؟
اگر درخواست های همگرایی همچنان بی پاسخ نماند، تردیدی ندارم که در فضای ذهنی کنونی ایران، هر حرکت وحدت خواهانه، و با درنظرداشت خرد جمعی می تواند پشتوانه داخلی قدرتمندی پیدا کند.
توده های عدالت خواه سرخورده از حکومت دنبال مسیر می گردند. جریان اصلاح خواه حکومتی مدت هاست آن ها را نومید کرده، و تبلیغات شاه دوستان جز شعارهای پوسیده، چیزی برایشان ندارد. ملیونی هم اگر باشند اسیر بی آرمانی اند. در این میانه پرچم عدالت خواهی، در انتظار دستان چپ است.
٨۲۵۲۱ - تاریخ انتشار : ۹ دی ۱٣۹۶