عنوان : خانم شاه بزاز عزیز
خانم شاه بزاز گرامی.
از دست ما٬من ٬شما و دیگران و همه وطن پرستان شریف و ازاده ئی که در این روزها با لیست اسامی بیانیه منتشر کرده اند..چه کاری بر میاید؟
شما هم حرف و درد دل بسیاری از ما را با این دو سه خط ابراز داشتید اما بگوئید چه کاری از مثلا بنده در خارج از ایران و یا خود شما..و دیگرانی که در لیستها نامهایشان منتشر شده..ساخته است؟
در این مدت کوتاه باز هم اتحاد تمام اقشار کشور تشکیل نشد.میدیدم در کلیپ ها مردم در پیاده روها..دکانداران ایستاده در درب ورودی مغازه هاشان...از کارگران کارخانه ها٬کارگران اتوبوس رانی٬بازنشسته گان٬ مال باختگان و بسیاری دیگر از اقشار مختلف مردم حداقل در تهران بسیار کم رنگ بود..گفته میشد تعدادی از این جانیان به زبان عربی صحبت میکردند!
متاسفانه ایرانیان هنوز پی به عمق فاجعه کشور نبرده اند.خانم الناز شاکر دوست در تهران فلان رستوران اروپائی را افتتاح میکند!اقشار متوسط و یا رو به بالای جامعه هیچ حرکتی و فعالیتی در این جنبش کوتاه مدت٬نداشته اند.یکدست نشده ایم هنوز...ایرانیان تنها با یک حاکمیت دینی ملایان روبرو نیستند٬روسیه و چین اخوند های نادان را ابزار دستشان کرده اند.تمام این شیوه های وحشی گری را روسیه و چین به سازمان امنیت ملایان میاموزد.این شیوه های این دو کشور بوده و هست برای کنترل اعتراضات.
ایرانیان داخل کشور هنوز پی به عمق فاجعه نبرده اند که٬با حکومتی کاملا وحشی و از جان گذشته روبرو هستند.حکومتی که خود را نایب بر حق و نماینده امام زمان میداند و بنا بر این سناریو از هیچ..هیچ جنایتی برای ماندن روگردان نیست.تنها را یک نافرمانی مدنی سراسری کشور است.میتوان به خیابانها نرفت..میتوان به کار نرفت و خانه ماند.میتوان از همه ایرانیان داخل کشور خواست که همه ملت دست از کار بکشند..
ایکاش طبق ندای شما از دست کسی یا کسانی ..جمعیتی کاری ساخته بود..ولی چه؟
تمام ایرانیان باید مشترکآ دست در دست هم داخل ایران بدون مرگ بر این و مرگ بر ان..گفتن..با سکوت و ارامش یا همه با هم در بیرون و یاهمه با هم در خانه...اما همه اقشار با هم.هنوز یکدست و همگانی نشده ایم!
٨۲٨۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱٣۹۶       

عنوان : نگذاریم
ااگر انسانیت را فراموش کنیم، اگر دلمان برای مبارزه و مبارزین و خواسته هایشان نلرزد، اگر به سیاست و حق تعیین سرنوشت خود بی اعتناییم، اگر برای توجیه بی عملی خود، آسمان و ریسمان را به هم می بافیم، باید به خود کمی احترام بگذاریم و نگذاریم در قرن بیست و یکم، حاکمیت در زندانها اینگونه با زندانیان (از هر نوعش) رفتار نماید، اینبار نیز مانند کهریزک، همه انکار است و پوشش. لاتهای جانی ، زندانیان را در سلولهای تنها گیر می آرند، با تجاوز و شکنجه، آدمهای ظریف را از زندگی خالی می کنند، با شکنجه های وحشتناک به خودکشی وادارشان می کنند (اگر خود کشی ای در کار باشد) و انکار می کنند و انکار. تا چشم به هم بزنیم، شکنجه کرده اند و کشته اند و به معترضین می خندند. شکنجه های شرعی بچه های کم سن و سال در تنهایی و وحشت سلولها و لاتها و جانیان مخوف، مجسم کنید. . . اینبار ٰ تا دیر نشده نگذاریم کهریزک را تکرار بکنند.
٨۲٨۱۶ - تاریخ انتشار : ۱۹ دی ۱٣۹۶