از : آرمان شیرازی
عنوان : چگونه می توان اسارت را جدا از زنجیر در نگر آورد؟
درود بر هم میهن گرامی, خانم لاله حسین پور!
طرح این بحث که مبارزه با حجاب اجباری, در رویارویی با نظام ویرانگری و چپاول و کشتار, از اولویت برخوردار نیست, در خوش بینانه ترین حالت, از روی ناآگاهی ست.
حجاب زنجیریست که اسلام و حکومت اسلامی با آن زنان را در هئیت نیمه-انسان به حبسی ابدی آورده ست. شکاننده ی این زنجیر, موجی ست که از سویی یگانه و بیمانند, پیوسته و بس نیرومند, بر پیکر این صخره ی بیداد کهن, دلیرانه, نگونسار-کنان می کوبد!
در تمامی دوران حکومت تبهکار اسلامی, جنبش پرافتخار زنان ایران, تندیس استوار این یگانگی و بیمانندی بوده است!
مگر نه اینکه در "جهان اسلام" هموراه زنان پیاده و مردان سواره بوده اند و از هم-ارزی مرد و زن حتی در افسانه ی "آفرینش" نیز نشانی نیست؟
چگونه می توان این حبس را جدا از زنجیرش در نگر آورد؟
با کدامین سنجه, فروریزی یک پایه (یعنی حجاب) را, می توان از نگونساری این باور پس-نگر جدا انگاشت؟
٨٣٨۱٣ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۶
|