سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

هردم از این باغ بری می رسد! - خسرو باقرپور

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : مهران همایون

عنوان : چپ قلابی
به نظر منهم نباید از این ظاهرا تشکیلات انتظاری داشت اول اینکه اگر این سازمان قرار است خط مشی جدیدی فارغ از نوستالژی داشته باشد ، باید نقد صریح و با شجاعت و صداقت از گذشته داشته باشد(چه مادوست داشته باشیم و چه نه) نه اینکه از ذخیره و سرمایه نوستالژیک "چریکهای فدایی خلق " استفاده کند ولی به هیچ یک از آرمانها و اعتقادات آن دوره نداشته باشد.
هفته پیش مصاحبه تلویزیون تازه تاسیس و مشکوک "ایران اینترناشنال " با آقای خلیق و خانم اعظمی را میدیدم و فاتحه این مثلا حزب را خواندم ، رهبرانی با کمترین شور و انگیزه مبارزاتی ( برخلاف رهبران قدیمی سازمانهای چپ از همه طیف ) و با چند تا شعار ابکی
علیه نئولیبرالیسم ،چگونه میتواند فراگیر شود و بخصوص آنجا که یکی از شرکت گنندگان تلویزیون اینتر ناشنال ( که احتمالا از گردانندگان این شبکه است ) از این دو رهبر در مورد الگوی اقتصادی سوسیالیسم مورد نظر این حزب جدید پرسید که مثلا این رهبران را به چالش بکشد ، آقای خلیق که به تته پته افتاد و جوابی نداد و خانم اعظمی هم با شرم و حیا مثال از کشورهای شمال اروپا و اسکاندیناوی زد ،
هر چند بسیاری از چپ ها نسبت به ضعف دمکراسی در کشورهای سوسیالیستی نقد دارند و مباحث زیادی در این موضوع وجود دارد ،ولی دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی بلوک سوسیالیستی که بر همگان آشکار است ، اگر ترس از بیان دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی کشور شوروی و بلوک شرق دارید ، دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی چین و ویتنامی که سرزمین سوخته را از آمریکایی ها تحویل گرفت ، را چرا مطرح نمیکنند و یا هم اکنون کشور بلاروس که ضمن رعایت ضوابط دمکراسی پارلمانی که با حضور ناظران بین المللی انتخابات برگزار میکند و همواره کمونیستها در انتخابات برنده میشوند و به نسبت تمام کشوهای جدیدالتاسیس پس از شوروی بیشترین رشد اقتصادی را دارد و علیرغم تبلیغات کر کننده غربی ها ،مورد اعتماد مردمشان هستند ،چرا مثال زده نمیشود،و این دلیلی ندارد که بقول بسیاری ،این افرادی که قصد دارند با سوئ استفاده از نوستالژی فدایی ،نظرات محافظه کارانه خود را به اسم سوسیالیسم به خورد مخاطبین دهند ولی حتی این رهبران شور و حال و سواد سوسیال دمکرات ها را ندارند و تمام ایدئولوژی خود را منحصر به "حکومت سکولار" و یا "غیر ایدئولوژیک "کرده اند و اینقدر سواد ندارند که متوجه شوند نئولیبرالیسم خود یک ایدئولوژی کاملا منسجم است و حکومت مذهبی ایران و بخصوص جناح تندرو و نظامی آن ، از مذهب به عنوان ایدئولوژی ، برای اقتصاد مورد نظر خودشان استفاده استفاده میکنند و مذهب در حقیقت پوششی برای غارت منابع است .
در هر صورت از این نمد کلاهی ساخته نمیشود
٨۴۵۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۷ فروردين ۱٣۹۷       

    از : بهمن پارسا

عنوان : با اجازه
خسروجان ارجمند، برنا تر باشی، بااجازه ی خودت عنوان نوشته ترو تمیزت را عوض کردم با این جمله: هردم از این باغ(بَری) میشوند! کهنه تر از کهنه تری میشوند. دمت گرم است. گرمتز باد رفیق.
٨۴۵۰۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱٣۹۷       

    از : جعفر بهکیش

عنوان : آقای نگهدار فعالیت پروژه ای با اکثریت را ۱۴ سال پیش گفته بودند، زمانی که هنوز عضو موثر اکثریت بودند
آقای نگهدار ۱۴ سال پیش این منش سازمانی را با نشریه شهروند کانادا عنوان کرده بودند، زمانی که هنوز عضو موثر سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بودند (اگر علاقه مند هستید میتوانید به آرشیو نشریه شهروند مراجعه کنید). وگر نه من مطلع هستم که ایشان "گویا" دیگر عضو این سازمان نیستند و از سیاست بازنشسته شده اند.
٨۴۴٨۲ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۷       

    از : بابک مهرانی

عنوان : انتقاد بهر شکل مستقیم و غیر مستقیم لازم است
بنده نیز با خواندن نوشته ی جناب خسرو باقر پور در باره ی مقاله ای از آقای فرخ نعمت پور بیش از پیش به تناقضات و تنوع ادعاهای کسانی که در سازمان فدائیان خلق «اکثریت» فعالیت می کنند پی برد.
حیف که آقای خسرو باقر پور لینک نوشته مورد انتقاد را اینجا قرار نداده است.تا خوانندگان بتوانند با عین نظر فرخ نعمت پور بیواسطه هم مرتبط شوند.
با این وجود به سایت سازمان فدائیان خلق ایران «اکثریت» مراجعه کرده و مقاله ی فرخ نعمت پور تحت عنوان «چپ ایران و نئو لیبرالیسم » را در بخش «دیدگاهها » را خواندم .

نظر انتقادی خود را در باره ی آن نوشته در قسمت کامنت ها قرار دادم تا آقای فرخ نعمت پور مطلع شود. متاسفم که در زیر آن مقاله در «کار» بغیر از کامنت نگارنده هیچ کامنت دیگری وجود ندارد تا آقای فرخ نعمت پور در مورد نظرات دیگران روشن شود.
٨۴۴۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۷       

    از : کیا

عنوان : آقایانی که خیلی چپ هستند چه باید کرد را بنویسند به جای قر زدن!
در اوضاع بلبشوی فعلی که اسلامیست ها "دمکراتیک وار"از حکومت نظامی و رضاشاه حزب اللهی سخن میگویند و دولت اعتدال و اصلاح‌طلبان به روزمرگی مشغول هستند اوپوزیسیون به تئوری سازی
نباید بپردازد.
فاجعه در راه است.
٨۴۴۷۷ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۷       

    از : م تکمه داش

عنوان : درس
این مقاله نه تنها اعتراضی بزرگ به تحلیل رفتن و ضعیف شدن چپ و سوسیالیسم در سازمان فداییان خلق است بلکه آموزشی است از درست نویسی و بلاغت در زبان فارسی. من هم از استدلال های صریح و کوتاه این مقاله و هم از نگارش شیوا و کم نظیر آن لذت بردم.
٨۴۴۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۷       

    از : ثامنی

عنوان : آقای بهکیش نمیداند؟
انتقاد به نویسنده مقاله و سایت اخبار روز گرفتار تیغ سانسور شد، امید است این تذکر درج شود: آقای بهکیش ! یعنی شما -علیرغم بارها اعلام علنی این مطلب- واقعا هنوز نمیدانید که آقای نگهدار سالها نه هیچ فعالیتی با سازمان اکثریت سابق داشت و نه هیچ نقش و مسولیتی در حزب چپ فعلی؟
٨۴۴۷٣ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۷       

    از : جعفر بهکیش

عنوان : من نظر سیاسی آقای نگهدار را نقد نکردم، بلکه منش سازمانی را مورد نقد قرار دادم
من با آقای صدری کاملا موافق هستم که آقای نگهدار کمابیش نظرات خود را با صراحت بیان کرده است (و این نکته ای مثبت است): از نامه به جورج بوش تا نامه به علی خامنه ای. ایشان نیز مانند همه ما حق دارند نظرات خود را آزادانه بیان کنند و لازم است همه ما این حق را پاسداری کنیم.
اما مشکل این است که وقتی به عنوان عضو (به ویژه رهبری) یک حزب سیاسی فعالیت می کنند، لازم است به الزامات چنین چهارچوبی، از جمله اساسنامه این سازمان سیاسی احترام بگذارند. وقتی که یکی از رهبران یک سازمان سیاسی به اساسنامه یک سازمان سیاسی اعتقادی ندارد، از نظر اخلاق حرفه ای درست آن است که این عدم پایبندی خود را بلافاصله به اطلاع اعضا و رهبری آن سازمان برساند و از عضویت آن سازمان استعفا دهد و به عنوان فردی خارج از آن سازمان، به همکاری پروژه ای با یاران سابق خود مشغول شود.
٨۴۴۷۱ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۷       

    از : j m

عنوان : من هم
همچون آقای بهکیش گرامی به هیچ وجه متعجب نمی شوم که چنین ایده های راست گرایانه افراطی را درون سازمان اکثریت ببینم.حضور آقای احمدی در کنفرانس های آنچنانی،نظرات امثال آقایان نگهدار، پور مندی و....نشان ازاین دارد که تنها نباید نگران امثال نعمت پور ها باشیم.آقای صدری هم در میان این هرج و مرج فکری و نظری که به نام آزادی و دمکراسی سازمانی به همه قالب می شود،فیلشان یاد هندوستان کرده و در دفاع از نگهدار که حامل راستترین گرایشات درون اکثریت می باشد یخه پاره کرده و به نیروهای چپ رادیکال تهمت می زند.به ایشان پیشنهاد می کنم که جهت آگاهی از نظرات آقای نگهدار در ارتباط با جهانی سازی نئو لیبرالی و ارتباطش با منافع طبقه کارگر ستمدیده ایران (که هم اکنون زیر بار رفرم های نئولیبرالی که توسط نیروهای اصلاح طلب حکومتی مورد حمایت امثال آقای صدری اجرا می شود، در حال نابودی است)،به نوشتار اخیر ایشان مندرج در سایت عصر نو مراجعه بفرمایند تا دیگر اتهام چپ بودن را به ایشان تکرار نکنند.
با احترام
٨۴۴۶۹ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۷       

    از : تبریزی

عنوان : از کمونیسم دست کشیده اند!
دوست گرامی، خسرو باقرپور، بیهوده خودتان را خسته نکنید! سازمان فدائیان خلق ایران - اکثریت و حزبی به نام حزب چپ ایران - فدائیان خلق گرفتار رویزیونیسم هستند! رویزیونیسم چیست؟ پاسخ: عقب نشینی از کمونیسم و رفتن آرام و پیوسته و گام به گام به سوی سرمایه داری رویزیونیسم است! (البته با به کارگیری واژه های شیک و پیک و اتو کشیده ای مانند دموکراسی و سوسیالیسم و آزادی و اصلاحات و کارگر و دهقان و رنجبر و .....)

به آگهی ها و نوشته های حزب نوپدید چپ ایران - فدائیان خلق نگاه کنید، در سرتاسر منشورها و پیش نویس ها و مرامنامه و اساسنامه و ..... این حزب نوپدید حتی یک بار نیز واژه های (کمونیسم) و یا (کمونیست) به کار برده نشده اند! آن هم در جائی که این دوستان خودشان را بازمانده سازمان چریک های فدائی خلق ایران در زمان شاه می دانند که یک سازمان کمونیستی بود! آری، در سرتاسر این نوشته ها یا منشورها نه سخنی از کمونیسم است و نه نامی از کمونیست ها برده شده است! و سرانجام نیز این دوستان آشکارا ننوشته اند که آیا خودشان را مانند چریک های فدائی خلق زمان شاه کمونیست می دانند و یا دست از کمونیسم کشیده اند؟!

هراس از به کارگیری واژه کمونیسم و کمونیسم هراسی برای چیست؟ هراس از به کارگیری واژه کمونیسم و یکی به نعل زدن و یکی به میخ زدن در سرتاسر نوشته های این چنینی برای آن است که نویسندگان چنین نوشته هائی گرفتار رویزیونیسم هستند و دست از کمونیسم کشیده اند! سخن کوتاه، دوستان اکثریتی و کسانی که به تازگی حزبی را به نام حزب چپ ایران - فدائیان خلق درست کرده اند خودشان را کمونیست نمی دانند! (کمونیسم بی کمونیسم!) پس با این روال روشن نیست که چگونه این دوستان واژه: "فدائی" را که یادآور اندیشه های کمونیستی است به کار می برند؟
٨۴۴۶۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۷       

نظرات قدیمی تر

 
چاپ کن

نظرات (۱٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست