عنوان : دوست عزیز
سلام دوست عزیز
از اعلام نظر جنابعالی در خصوص مطلب فوق تشکر می نمایم.
اینجانب همه کسانیکه به مبارزه ضدامپریالیستی اعتقاد داشته را مدافع حکومت اسلامی در ایران نمیدانم. چنانچه قدری بیشتر توجه می نمودید یقینا پی می بردید که از این بخش بعنوان مدعیان ضدامپریالیست یاد نموده ام و در مجموع عنوان نمودم که رژیم اسلامی بدلیل ماهیت و نوع بحران آفرینیهایش تضادی ریشه ای و طبقاتی با امپریالیسم ندارد. بخش اعظم نیروی چپ ایران علاوه بر مخالف با حکومت اسلامی با امپریالیسم جهانی و مداخلات اش در ایران مخالف بوده و همزمان بر مبارزات ضدامپریالیستی تاکید می نمایند.
لازم بتوضیح است اینجانب خود را عضوی از جبش چپ ایران دانسته و بر مبارزه با حکومت اسلامی و مبارزات ضدامپریالیستی تاکید میورزم و خود را جز این بخش از چپ قلمداد می نمایم. شاد باشید.
٨۵۹۹۰ - تاریخ انتشار : ۲۱ مرداد ۱٣۹۷       

عنوان : آیا براستی آنطوریکه شما نیروهای باورمند به مبارزه ضد امپریالیستی را تبیین کردید کل جریانات ضد امپریالیست را به خیالتان منصفانه توصیف کرده اید؟
یعنی به نظر شما همه نیروهای ضد امپریالیست مدافع رژیم هستند؟ یعنی هر نیرویی بر حسب شواهد دور اطراف منطقه، احتمال بروز همچنین وضعی را برای ایران بدهند بیراه گفته و مزدور رژیم هستند؟ ایا بنظر شما، آنطوریکه نوشتید ضد امپیریالیستها به مسائل کارگری سندیکایی به معضلات و مشکلات مردم کاری ندارند و در حرکتها مشارکت ندارند و تنها به مسائل خارجی توجه دارند؟
این ضد امپریالیستهایی که شما راجبشون نوشتید می شود بگویید کدام نیرو هستن تا شاید با مراجعه به نشریاتشان ما هم به گفته هایتان باور بیاوریم.
اما بنظر می رسد شما برای رسیدن به مطلوب خودتان می بایست خیلی از حقایق را قربانی می کردید وگرنه آیا این سخت است که تصور کرد نیرویی میتواند ضد امپریالیست باشد اما از موضوع معیشت و مظالمی که به مردم(کارگران) توسط رژیم میرود و مسایل دیگر ... هم کوتاه نیاید. شما تضادی در همچنین روشی می بینید؟
بنظر شما هر کس نگران وقوع ویرانی کشور در جنگ و اینجا تحت زورگویی امپریالیسم آمریکا باشد خود فروخته به رژیم می باشد؟ بنظر می آید شما باوری به زورگویی آمریکا ندارید و بیشتر از اینکه امپریالسم را باعث ویرانی افغانستان و عراق و لیبی و سوریه بدانید، نظامات استبدادی و دیکتاتوری را مقصر اصلی می دانید! نظامات استبدادی و دیکتاتوری به مردم خود آن کشورها مربوط است و به شکل کم هزینه تر اینجا بیشتر هزینه انسانی و روحی و روانی و موضوع مالی و ویرانی به کنار، می شود به مطلوبی ماندگار رسید تا با شیوه شوک درمانی وحشیانه امپریالیستی که می بینیم وضع این کشورها را به کجا کشانده.
شاید صدام و اسد بدون مداخله غرب با قیام توده ها تا به امروز از بین رفته بود. آیا تصور آن که سخت است؟ رژیم اسلامی هم از قیام توده ها مصون نخواهد بود. و چندی هم شاید به سرانجام این رژیم باقی نمانده باشد. اتفاقا وحشت نیرو های ضد امپریالیستی زمانی که تهدیدات هر روز از روز پیش جدیتر می شود وحشتی منطقیست چون ویرانه شدن کشور و پای نابودی میلیونها انسان در میان است که در مقایسه با کشتار و دزدی های رژیم، میشود گفت انچه اتفاق خواهد افتاد در یک مقیاس ساده جیب بری و قتل یک فرد در مقابل صدهزار میباشد. شما در ارزیابیتان این مقیاس ساده غایب است و همه چیز را با رژیمی خواندن طرف مقابل سفسطه می نمایید. ... امیدوارم اصل مطلب را گرفته باشید مشکل شما کم اهمیت دادن به فجایع امپریالیستی و فاجعه در حال وقوع است.
٨۵۱۴۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱٣۹۷