سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

تغییر در ایران و رویکرد کوردستان: ایران دیگر

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : کیا

عنوان : مملکتی برای مردم ایران نمانده که بخواهیم به خارجیان بدهیم!
ترس از دشمنان به طریقی که حاکمیت عنوان میکند برای مردم مهم نیست چون حاکمیت اقلیتی بی قانون ،متجاوز ، شیاد و سود جویی مریض را دیگر و به هر قیمتی نمی خواهند.
دنبال جانشین باشیم.
٨۵۱٨٨ - تاریخ انتشار : ۲۲ خرداد ۱٣۹۷       

    از : آرمان شیرازی

عنوان : آینده با دستان ِگوناگون و یکسو پوی رخشان میشود!
با انگارش آنکه نویسندگان پاک اندیشانه برای برون رفت از شرایط غیر انسانی حاکم بر کشورمان طرحی در میان نهاده اند, شاید بتوان جانمایه این نوشتار را از زبان خود آن بگونه زیر بازگو کرد:
"اگر در گذشته تغییر در قالب و گفتمان های کلان قابلیت عملی داشت، دلیلش توانی بود که نظریات و گفتمانهای کلان نگر تعریفی جمعی از پدیدههای جامعه بشری داشتند اما در عصر جهانی شدن نگاه جمعی به پدیده تغییر، از مسیر افراد یا اتم های کوچکی عبور می کند که هویت یا ارزش این را به دست آوردهاند که به ارزش وجودی خود پی ببرند."
و چکیده تر اگر گفته شود, باز هم از زبان خود نوشتار, "تکثیر معانی تغییر از حوزهای جمعی به حوزهای فردی باعث شده تا قدرت فرمول های کلان پاسخگو نباشد." به زبان ساده, اکنون هنگامه ی آنست که "هر کس جل خود از آب بیرون بکشد"!
باید توجه داشت که جهانی شدن سرمایه داری, در واقعیت جهانی کردن نظام سرمایه داری از بالاست که بکمک اهرم های سیاسی, اقتصادی و نظامی انجام میشود. یعنی گونه ای "هموارسازی" به زور در پهنه ی جهان انجام میشود که هرگونه سودای استقلال و خودکفایی را از سر راه برمیدارد تا تنها ساختار(های) تن-سپار و متناسب با نیاز خود را پدید آورد. بگفته دیگر, سرمایه داری جهانی بعنوان یک "فرمول کلان" به "افراد یا اتم های کوچک" امکان نمیدهد که "هویت یا ارزش وجودی خود" را متحقق سازند. ویرانگری های سرمایه داری جهانی (یعنی امپریالیسم) به بهانه های گوناگون در سراسر جهان (مانند یوگوسلاوی, افغانستان, عراق, لیبی و....) نیز دقیقا خرد کردن و هموارسازی برای یکدست (سرمایه دارانه) کردن جهان ست.
آیا ملیت ها و مردمان کشورهای جهان (و اینجا, ایران) میتوانند "افراد یا اتم های کوچکی" باشند که پیشاپیش و نادانسته تخریب کشور خود را بدست خود و برای سرمایه داری جهانی انجام دهند؟
در کنار این پرسش لازمست گفته شود که در چهارچوب یک کشور (مانند ایران), میتوان و باید خرده نگریهای قبیله ای را بدور افکند و به برابر حقوقی کامل مردمان (از هرگونه) ارج نهاد و در راه تحقق آن, انسان گونه, تا پای جان ایستاد. مفهوم مبارزه آگاهانه و هدفمند انسانی چنین است چرا که "تغییر امری اختیاری" نیست و همواره متاثر از برآیند نیروهای (پراکنده یا متحد) درون جامعه و دخالت کنندگان خارجی ست...
٨۵۱۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ خرداد ۱٣۹۷       

    از : امیر ایرانی

عنوان : ایران آینده
بعد از مطالعه نوشتار، این پرسش مطرح می شود:
هدف این پریشان گویی گروهی که خود را راهکارنشان، نشان داده اند چیست!؟
ظاهراً این افراد می خواهند ایران آینده را ترسیم کنند؛ اما در آورده اشان و نتیجه مورد نظرشان، چیزی که برجسته است اینست :
ایرانی بودن را اختیاری کنید.
در این مورد می توان گفت:
قطعاً هر عقل سلیمی می گوید بزور که نمی توان به یکی گفت حتما باید اینچنینی یا آنچنانی بود.
اما ظاهراً هدف این گروه راهکارنشان باید این باشد:
هر گروهی که هرکجا هست چنانچه خواست می تواند در آن قسمت هویتی جدید تعریف کند و آن قسمت را جدا کند و ببرد برای خودش و بگوید ایرانی نیستم بلکه مال کشور دیگری هستم این قسمت را ما جدا می کنم و آنرا به کشور دیگری وصل می کنم و آن کشوری می شوم ویا نه برای خودم یک کشورمی سازم.
باید گفت آدم از این همه نبوغ که بعضی ها، بصورت راهکار نشان می دهند دچار یک حسودی می شود و در جواب این نوابغ می توان گفت
نه پدرجان ایران آینده بگونه ای دگر خواهد بود. بماند
٨۵۱۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست