از : بهمن پارسا
عنوان : چرا
چرا بعضی مردم بهر شیوه باید زبان در دهان ویا قلم بر کاغذ بگردانند، چرا بعضی مردم به همان تماشاچی بودن قناعت نمیکنند، که خود سرمایه یی است بس گرانبها!؟ چرا بعضی ادمها نمی اموزند هرکه را و هر چیز را عرصه یی است، وهر پهنه را جولانگه خود میدانند، اینان اگر نگران عرض خود نیستند، چرا به زحمتی که برای دیگران(ما) فراهم میاورمد نمی اندیشند،؟ ناگفته پیداست این پرسشها را همان سرها باید پاسخگو باشند که در میان دو گوش تهی گاهی دارند و فندقی. وختم کلام اینکه در هر برخوردی که دو طرف حضور دارند همیشه بازنده کسی است که مرتکب اشتباه میشود.
٨۵۲۱۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹۷
|